Λίγο καθυστερημένα είναι η αλήθεια, θα ανεβάσουμε για μια ακόμα φορά τα συγκριτικά στατιστικά της Σχολής μας από τις φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις. Η σύγκριση γίνεται στις βαθμολογικές κλίμακες που αναφέρονται, με τα πανελλαδικά αντίστοιχα ποσοστά.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τριάντα τέσσερις τελειόφοιτοί μας έκαναν τα “χαρτιά”τους για σπουδές στο εξωτερικό – Γαλλία κυρίως – όπου όλες οι αιτήσεις έγιναν δεκτές από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από αυτούς μετά τις Πανελλαδικές, δεκατέσσερις τελικά επέλεξαν να ξεκινήσουν τις σπουδές τους στο Εξωτερικό. Ας δούμε τα γραφήματα :
Επικεντρώνοντας την προσοχή μας στην περιοχή των αρίστων (18-20)μπορούμε να δούμετις βαθμολογίες ανά προσανατολισμό.
Βλέποντας αυτά τα αποτελέσματα πρέπει να πούμε συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές και όλους τους συναδέλφοπυς, και να ευχηθούμε στους απόφοιτούς μας πλέον, καλή συνέχεια στις σπουδές τους.
Είναι 2023 και η Σχολή μας, κρατώντας τις παραδόσεις διαφοροποιείται σημαντικά εμφαν΄πιζοντας σημαντικά καλύτερες βαθμολογίες στις Πανελλαδικές εξετάσεις, σε σχέση με αντίστοιχες βαθμολογίες, ανά κατηγορία και βαθμολογική κλίμακα.
Μιλάμε για καλοκαίρι και μάλιστα καύσωνα. Μιλάμε για διακοπές άρα μειωμένες δράσεις και δραστηριότητες. Από ότι φαίνεται όμως δεν ισχύει. Πρώτη φορά συμβαίνει να αναφέρομαι σε απόφοιτό μας με δύο εγγραφές “πλάτη-πλάτη”. Όταν τρέχουν οι εξελίξεις, εμείς ακολουθούμε.
Ο Στρατος Ευθυμίου είναι ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Στράτος Ευθυμίου, Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/STR
Αντιγράφω από την ΕΡΤ NEWS
Με απόφαση του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, από σήμερα, Παρασκευή 14 Ιουλίου, ο Στράτος Ευθυμίου, σύμβουλος πρεσβείας Α’, αναλαμβάνει καθήκοντα εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών.
Πλήρες ρεοπορτάζ και βιογραφικό του Στράτου μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.
Εμείς να ευχηθούμε καλή δύναμη στο Στρατο. Είναι μάλλον βέβαιο ότι θα τον βλέπουμε πολύ “στο γυαλί”, δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να τον δούμε και “ζωντανά” από το σχολείο.
Είναι 2023 και οι παλιοί μαθητές μας δίνουν το παρόν, καθημερινά παντού.
Το γράφω έτσι γιατί ο Στράτος πλέον δεν είναι στην Βοστόνη και έχει μετακινηθεί. Πήρα αφορμή από το αφιέρωμα της ΕΡΤ στους δρόμους των Ελλήνων, με την Μάγια Τσόκλη. Μπορείτε να δείτε το σχετικό βίντεο στον σύνδεσμο :
Πέρα από αυτά που ακούγονται όμως, θυμάμαι τον Στράτο, να επικοινωνεί μαζί μου και να μου ζητάει κατά την διάρκεια της καραντίνας, διαδικτυακά μαθήματα, για τα παιδιά της Ελληνικής Κοινότητας της Βοστώνης, να ζητάει ψηφιακές περιηγήσεις σε μουσεία και ιστορικούς χώρους…Γιατί όλα αυτά, Μα για να φτιπάξει έναν ψηφιακό κατάλογο για τους Έλληνες της Βοστώνης, για όλες τις ήλικίες από μαθήματα, μέχρι ξεναγήσεις προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην καραντίνα. Και φυσικά ό,τι μπορούσα να δώσω τόσο από υλικό δικό μου, από εκπαιδευτικά βίντεο, πλατφόρμα MOODLE ή ότι άλλο ήταν διαθέσιμο το έδωσα.
Ο Στράτος στην αποφοίτηση του και αργότερα σαν Πρόξενος στη Βοστώνη.
Κατά την αποχώρησή του έδωσε μια συνέντευξη στον ΕΘΝΙΚΟ ΚΥΡΗΚΑ της Αμερικής, την οποία μπορείτε να ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ.
Μπορείτε να διαβάσετε και το αφιέρωμα που του έκανε ο Σύλλογος Αποφοίτων, διαβάζοντας ΕΔΩ.
Είναι φανερό ότι ο Στράτος άφησε το ίχνος του στην Βοστώνη όπως είναι σίγουρο ότι και στην καινούργια του θέση στις Βρυξέλλες, θα κάνει το ίδιο.
Είναι 2023 και οι απόφοιτοί μας είναι παντού, αφήνοντας τον κόσμο μας καλύτερο. Και τι άλλο καλύτερο θα μπορούσαμε να περιμένουμε εμείς.
Συνήθως δεν χρησιμοποιώ ξενόγλωσσους όρους για να δώσω ένα επάγγελμα. Αλλά το να πω τον Πέτρο φωτογράφο, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ φτωχό. Αντιγράφω από την παρουσίαση του στο BEHANCE και κάνω μια σύντομη μετάφραση :
Petros Kolotouros is an audiovisual artist who bridges the realism of documentary on the one hand, with the abstraction and the sensorial audio-visual poetry, on the other. He studied Mechanical Engineering at the Polytechnic School of the University of Patras in Greece where he graduated in 2011. From a very young age he was engaged with music and photography, activities he practiced professionally in parallel with the polytechnic studies.
Ο Πέτρος Κολοτούρος – λοιπόν – είναι ένας καλλιτέχνης που γεφυρώνει τον ρεαλισμό του ντοκουμέντου (ντοκιμαντέρ) από την μια μεριά με την αφαίρεση με την αισθητηριακή οπτικοακουστική ποίηση από την άλλη…. Άρα τι ακριβώς να πεις ότι είναι; Ακριβώς…δεν μπορείς. Οπτικοακουστικός παραγωγός, θα μπορούσε να είναι ένας όρος που περιγράφει την δουλειά του.
Το θέμα είναι ότι στον παραπάνω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε δουλειά του. Έχει βγάλει πολλά θεατρικά τρέϊλερ, Κάποια από τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ :
Μπορείτε να δείτε το πλούσιο βιογραφικό του με πολλούς συνδέσμους από δουλειά του ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΔΩ.
Αύριο παρουσιάζεται το ντοκιμαντέρ του Πέτρου για το οποίο μπορείτε να μάθετε πληροφορίες ΕΔΩ. Λέγεται “παράλληλοι Αυτοσχεδιασμοί”. Πληροφορίες για την προβολή ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.
Όσοι βρεθείτε αύριο στην προβολή, αναζητείστε τον Πέτρο και δώστε του χαιρετίσματα. Είναι μια καλή αφορμή για να γνωριστείτε.
Είναι 2023 και οι απόφοιτοί μας δημιουργούν τα έργα τέχνης του μέλλοντος…
Η προφανής απάντηση είναι ότι γίνεται…αν μένω στη Γαλλία. Τι γίνεται όμως αν δεν μένετε στη Γαλλία; Υπάρχει τώρα και μια επιπλέον δυνατότητα, μέσα από την Ελληνογαλλική Σχολή “Ευγένιος Ντελακρουά”.
Διαβάστε στη σχετική ανακοίνωση του Γαλλικού Ινστιτούτου :
Ο Βασίλης απόφοιτος της Σχολής μας μόλις πέρυσι ξεκίνησε το ταξίδι του έξω από τα πλαίσια της Σχολής μας. Είναι φανερό από την συνέντευξη που δίνει (και μπορείτε να ακούσετε ΕΔΩ στα αγγλικά ), ότι πολύ πιο πριν είχαν αρχίσει οι δραστηριότητες του στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ.
Μια ματιά να ρίξουμε στο προφίλ του στο Φατσοβιβλίο μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα…
Οι ιδιότητες αυτές είναι ουσιαστικές. Ακόμα και οι πρώην, έχουν προσθέσει εμπειρία στην μέχρι τώρα πορεία του Βασίλη.
Έχει αξιοποιήσει όλα τα εργαλεία που δίνει το διαδίκτυο όπως το INSTAGRAM προκειμένου να επικοινωνήσει τις ιδέες του και τα σχέδια του.
Φυσικά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις την δουλειά του Βασίλη; Μα να επισκεφτείς το site που αυτό έφτιαξε για την δουλειά του. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ. Από ότι μπορείτε να δείτε, περιέχει ένα μεγάλο πλήθος ψηφιακών δραστηριοτήτων. Και αν σκεφτούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι φοιτητής σε μια από τις πιο απαιτητικές σχολές, άρα δεν έχει και τόσο χρόνο όπως θα λέγαμε, φανταστείτε τι θα γίνει όταν ασχοληθεί full time.
Εμείς απλά να ευχηθούμε στον Βασίλη, να έχει πάντα τις όμορφες ιδέες που έχει και αυτές να τον πηγαίνουν κάθε φορά και ένα βήμα παρακάτω. Θα παρακολουθούμε την πορεία του και κάθε φορά θα επανερχόμαστε για ενημέρωση.
Είναι 2023 και οι απόφοιτοί μας χαράζουν τον δικό τους δρόμο στο διαδίκτυο.
Πραγματοποιήθηκε χθες η παράσταση της Μαργαρίτας Παρασκευοπούλου στο χολ της Σχολής μας. Μια θεατρική αναδρομή με αποσπάσματα από παλιές παραστάσεις μεν, αλλά προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα.
Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν ίσως η μοναδική παράσταση που μου άφησε τόσο ανάμικτα συναισθήματα. Την ικανοποίηση ότι είδα μια πολύ όμορφή θεατρική παράσταση την οποία καταευχαριστήθηκα – αν και μεγάλο μέρος της το είδα μέσα από την φωτογραφική μηχανή – και ταυτόχρονα συνειδητοποιώντας ότι είναι η τελευταία παράσταση που μας προσφέρει η Μαργαρίτα, μου άφησε μια στεναχώρια και μια ανησυχία.
Βλέπετε το θέατρο ήταν πάντα στην καθημερινότητα της Σχολής μας. Το 1990, όταν πρωτοήρθα στο σχολείο ή Βάσω Χριστοπούλου ανέβασε το “Φιόρο του Λεβάντε”, με μοναδικό εξοπλισμό έξι κουτιά για να μπορέσουν οι ηθοποιοί΄να ανέβουν πιο ψηλά και να φαίνονται στην αίθουσα 150 που δόθηκε η μοναδική αυτή παράσταση.
Εννοείται ότι ήμουν εκεί…
Ακολούθησε η Αλεξάνδρα η Φαρμάκη, η οποία από την μεγάλη αγάπη της για τον Σαίξπηρ, ξεκίνησε παραστάσεις στα Αγγλικά, με παιδιά τόσο του Ελληνικού όσο και του Γαλλικού τομέα.
Οι καθηγήτριες Αγγλικών από τότε….(1996)
Και περνάμε στην περίοδο που η Μαργαρίτα αναλαμβάνει την θεατρική ομάδα. Αναλυτική παρουσίαση έγινε στην προηγούμενη εγγραφή.
Παράλληλα οργανώνονται “θεατρικές έξοδοι” σε επιλεγμένες παραστάσεις με αθρόα συμμετοχή μαθητών, γονέων και συναδέλφων. Η κίνηση ξεκίνησε από την ομάδα των φιλολόγων και πολύ γρήγορα έγινε μια εξαιρετικά δημοφιλής δράση του σχολείου.
Η χθεσινή παράσταση τα είχε όλα. Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό – έτσι για να πάρετε μια ιδέα.
Οι τελευταίες ρυθμίσεις…και ξεκινάμε.Ο κόσμος μαζεύτηκε…
Ακολουθούν πολλές φωτογραφίες από την παράσταση.
Και ξεκινάμε με “ΜΗΔΕΙΑ” και τη Φρίντα……με μπάτλερ την Αρετή.Για να πάμε στην “ΕΠΕΤΕΙΟ” με την Σοφία.“Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ”…“Η ΑΡΚΟΥΔΑ”“Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ”
“ΡΟΜΕΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ”
“ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ”
“ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ”
“ΓΛΑΡΟΣ”
“Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ”“ΣΧΟΛΕΙΟ”
Από το πρόγραμμα βλέπουμε τους ηθοποιούς…
ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ: Φρίντα Μήτσιου – Αρετή Κατσαούνου-Οσαρόγκουε
ΕΠΕΤΕΙΟΣ του Τσέχωφ:Σοφία Τσουρού
ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ του Μολιέρου: Ζωή Γκίκα – Παναγιώτης Βοσκάκης – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ του Τσιφόρου: Ζωή Χριστοδουλίδου – Γιάννης Διαμαντίκος – Οδυσσέας Μάργαρης – Αρετή Κατσαούνου-Οσαρόγκουε
Η ΑΡΚΟΥΔΑ του Τσέχωφ: Κωνσταντίνος Μεζόπουλος – Φένια Μητρούση – Αριάδνη Νομικού
Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ του Σαίξπηρ: Οδυσσέας Μάργαρης – Γιάννης Διαμαντίκος
ΡΟΜΕΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ του Μποστ: Κλέλια Γαλέου – Ζωή Χριστοδουλίδο – Αριάδνη Νομικού – Μάγια Δερμοσονιάδη
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ του Λόρκα: Φρίντα Μήτσιου
ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ του Τένεσσυ Ουίλιαμς: Ζωή Χριστοδουλίδου – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος
ΓΛΑΡΟΣ του Τσέχωφ : Φρίντα Μήτσιου
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ του Όσκαρ Ουάιλντ: Οδυσσέας Μάργαρης –Ζωή Γκίκα – Φένια Μητρούση – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος – Γιάννης Διαμαντίκος
«Σχολείο»: Τερέζα Κολουτσέλλο, και ΄Ολοι.
Φυσικά όπως και στην πρώτη παράσταση, έτσι και στην τελευταία η Μαργαρίτα παρακολουθεί, δίνει οδηγίες, σηκώνει τα χέρια ψηλά για να πει στους ηθοποιούς να δυναμώσουν τη φωνή τους…
Και φυσικά στο κλείσιμο, στην υπόκλιση των ηθοποιών είναι η πρώτη που τους χειροκροτά…
Κάπως έτσι κλείνει και αυτή η περίοδος της θεατρικής ομάδας. Αφήνοντας μας μια αβεβαιότητα, και μια ανησυχία. Ο πήχης είναι ψηλά. Ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση;
Είναι 2023 και η θεατρική ομάδα, έκλεισε ακόμα ένα κύκλο και προχωρά.
Την Μαργαρίτα τη γνώρισα στο σχολείο…τότε. Την εποχή εκείνη οι υποδομές μας σχετικά με το θέατρο ήταν μηδενικές. Το θέατρο στα Αγγλικά είχε ξεκινήσει αρκετό καιρό πριν από την Αλεξάνδρα Φαρμάκη – καθηγήτρια Αγγλικών – με έργα κυρίως του Σαιξπηρ. Αυτό έδωσε τόσο στους μαθητές του Ελληνικού τμήματος, όσο και του Γαλλικού τμήματος, να γνωρίσουν κλασσικά έργα και ταυτόχρονα να εξασκήσουν την Αγγλική γλώσσα.
Όταν η Μαργαρίτα ξεκίνησε να κάνει θέατρο, θα έλεγα ότι στην αρχή ήταν ένας μοναχικός δρόμος. Μάλιστα το θέατρο της ήταν επίσης στα Αγγλικά, μια και η ίδια είναι επίσης, καθηγήτρια Αγγλικών.
Θυμάμαι που είχα παρακολουθήσει πρόβες όπου πραγματικά έδινε αγώνα να πείσει τους μαθητές – ηθοποιούς να ξεφύγουν από την ξύλινη «απαγγελία» του ρόλου τους και να μιλήσουν με το σώμα τους, με το χρώμα της φωνής τους…με όλο τους «το είναι» σε τελική ανάλυση.
Σιγά σιγά η κατάσταση άλλαξε, κυρίως γιατί η θεατρική ομάδα απόκτησε ηλικιακό βάθος, ξεκινώντας από όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και φτάνοντας μέχρι την Γ Λυκείου. Έτσι πάντοτε υπήρχαν παλιότεροι μαθητές που είχαν μάθει τον σωστό τρόπο έκφρασης και μάθαιναν και τους νεότερους. Ένα άλλο σημαντικό ήταν ότι δεν είχαμε μικρόφωνα και η κάθε παράσταση έπρεπε να ακουστεί άρα οι μαθητές έπρεπε να μάθουν και πώς να χειρίζονται τη φωνή τους
Αυτά φυσικά δεν έγιναν «εν μια νυκτί». Η Μαργαρίτα επί σειρά ετών παρακολούθησε θεατρικά σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας, και στη συνέχεια (2007) γράφτηκε σε σχολή θεάτρου για μαθήματα υποκριτικής. Από την αγάπη της για το θέατρο, όλη αυτή την εμπειρία την μετέφερε στην θεατρική ομάδα. Σιγά σιγά βελτιώθηκε η υλικοτεχνική υποδομή. Από εκεί που είχαμε ένα «κανόνι» ( προβολέα ) για να φωτίζει αυτό που θέλαμε, αποκτήσαμε σειρά φωτιστικών σωμάτων για διάφορες εφαρμογές. Ήρθαν και τα μικρόφωνα, τα οποία μάλλον λειτούργησαν ενισχυτικά στην ήδη διαμορφωμένη φωνή των ηθοποιών, παρά να την υποκαταστήσουν.
Οι θεατρικές παραστάσεις απόκτησαν πλέον «Ελληνική γλώσσα» (το 2012) και έγιναν sold out… γεμίζοντας κάθε φορά τον πολυχώρο – χολ της σχολής μας.
Συμμετείχαμε στη δράση του Εθνικού Θεάτρου για το θέατρο στην Εκπαίδευση όπου παρουσιάσαμε – μαζί με άλλα 7 επιλεγμένα σχολεία – το 5ο βιβλίο του Θουκυδίδη στο Εθνικό θέατρο.
Μάλιστα δεν μας έφτανε μόνο η σχολή και έτσι πήγαμε και στο Τορίνο σε Διεθνές Φεστιβάλ Μαθητικού Θεάτρου (Lingue in Scena)με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη.
Σχεδόν κάθε χρόνο είχαμε παράσταση και κάθε φορά ο πήχυς ανέβαινε. Και κάθε παράσταση ήταν καλύτερη από την προηγούμενη δυσκολεύοντας την επόμενη. Ακολουθεί η καταγραφή των έργων που παρουσιάστηκαν στη σχολή μας από την θεατρική ομάδα. Κάτω από τα περισσότερα έργα υπάρχουν σύνδεσμοι και φωτογραφίες από τις παραστάσεις από το προσωπικό μου αρχείο. Εννοείται ότι δεν μπορεί να καλυφθεί όλος αυτός ο όγκος δουλειάς αλλά έτσι για να πάρουμε μια ιδέα…
2007 – Murder is Fun (Catherine Blankeship)
2008 – The Importance of Being Earnest (Oscar Wilde)
2009 – The Shoemaker’s Wife (Lorca)
2010 – The Taming of the Shrew (William Shakespeare)
2011 – Take Ten (συρραφή από 3 μονόπρακτα)
Φωτογραφίες από την παράσταση.
2011 – Murder is Fun (Catherine Blankeship)
2012 – 5ο βιβλίο Θουκυδίδη / Εθνικό Θέατρο
Η διδασκαλία της παράστασης
Η αφίσα
Η πρόβα στη Σχολή
Στο Εθνικό Θέατρο…
2013 – Η σημασία να είσαι σοβαρός (Όσκαρ Γουάιλντ)
Η αφίσα
Φωτογραφίες από την παράσταση.
2013 – Όρνιθες (Αριστοφάνης) [συμμετοχή στο φεστιβάλ του Τορίνο «Lingue in Scena»]
Στον σύνδεσμο που ακολουθεί υπάρχει απόσπασμα από τους όρνιθες όπως η παράσταση δόθηκε στο σχολείο μας.
Πολλά μπορούμε να θυμηθούμε από τις παραστάσεις βλέποντας όλο αυτό το υλικό.
Σε κάθε παράσταση η Μαργαρίτα, παρακολουθούσε με αγωνία την έκβασή της…
Και φρόντιζε να γίνονται όλα όπως πρέπει…
Εδώ βλέπετε τους τεχνικούς μας – μαθητές του σχολείου διαφορετικοί κάθε φορά – με τις σημειώσεις τους, τις οδηγίες και φυσικά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Μαργαρίτας.
Ωραία… και φτάσαμε στο φέτος… μετά τον κορωνοϊό – που πολύ μας ταλαιπώρησε – και αναγκαστικά σταματήσαμε τις παραστάσεις. Φέτος ξεκινάμε και πάλι.
Ναι αλλά υπάρχουν και άλλα…
Φέτος η Μαργαρίτα αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί άρα είναι η τελευταία παράσταση που θα δώσει στο σχολείο μας. Όσοι για διάφορους λόγους δεν είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε παράστασή της, τώρα είναι η μοναδική σας ευκαιρία. Σημειώστε την ημερομηνία από τις αφίσες: 29 Μαΐου 2023 στις 20.30 στο σχολείο. Προσέξτε είναι sold out, οπότε μην αργήσετε στην προσέλευση…θα την δείτε όρθιοι.
Είναι 2023 και την τελευταία μέρα της χρονιάς δίνουμε θεατρικές παραστάσεις.
Και έτσι φτάσαμε στην τελευταία ημέρα. Αύριο έχουμε την καταληκτική συνεδρίαση και μετά τις εκλογές μπαίνουμε στις εξετάσεις. Όπως κάθε χρόνο η τελευταία ημέρα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες.
Εμείς το ρίξαμε στον αθλητισμό και στο χορό.
Η τρίτη λυκείου έπρεπε να πάρει τις ταυτότητές τους και έτσι ήρθαν όλοι κανονικά στο σχολείο, και εμείς φροντίσαμε να έχουν πολύ χρονο μεταξύ τους.
Σε κάποια φάση τους αποφάσισαν να χορέψουν και αυτό έκαναν…
αφού λοιπόν αποφάσισαν… ότι είναι αλάνια…
…ξεκίνησαν τον ικαριώτικο…
Φυσικά και κάποιοι δεν μπόρεσαν να μείνουν χωρίς να υποκύψουν στην γοητεία της στρογγυλής θεάς και είπαν να παίξουν ένα μπασκετάκι..
και φυσικά έριξαν και κανένα “σουτάκι…”
Ο κ Λιβανός, μόνιμα ερωτευμένος με το μπάσκετ…Αλλά και οι υπόλοιποι δεν χάσαμε ευκαρία…
Έτσι παίξαμε και ένα “ματσάκι στο βόλλεϊ…”
…μαζί με τον κ Ψαρό και την κ Τριανταφύλλου…
…σταθήκαμε αξια απέναντι στους μαθητές μας, όπου διεξήχθηκαν επικές μάχες…
Αλλά φυσικά και δεν μείναμε μόνο εκεί…
Να μη παίξουμε και λίγο “μπαλλίτσα”. Να ρίξουμε κανένα “σουτάκι” με την τρίτη λυκείου…
Κάπως έτσι σκέφτηκε και ο κ Σαλβάνος και κατέβηκε στο γήπεδο…
…όπου μετά από ένα καταπληκτικό γκολ, όλοι υποκλίθηκαν…
Κάπως έτσι λοιπόν ολοκληρώθηκε το σχολικό έτος 2022-23. Μια χαρά…
Εμείς το διασκεδάσαμε και περάσαμε καλά, γελάσαμε, τρέξαμε και το ευχαριστηθήκαμε. Και του χρόνου να είμαστε καλά…
Είναι 2023 και αισίως μετράμε μόλις τριαντατρία χρόνια στο σχολείο… το ένα καλύτερο από το άλλο…
Πως μπορώ να το ξέρω; Μα είναι απλό. Η πλήρης ονομασία του άρθρου είναι: Παγκόσμια πρώτη : Η παρουσίαση του ρόλου της Χημείας…στα Αγγλικά από εμένα. Απλά έκρυψα δύο λέξεις και ξαφνικά άλλαξε όλο το νόημα. Άρα είναι η πρώτη φορά που έκανα “μάθημα” στα Αγγλικά, κατά συνέπεια, είναι παγκόσμια πρώτη… είναι απλό.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Αυτές τις μέρες φιλοξενούμε στο σχολείο, μέσα στα πλαίσια του Erasmus+ ένδεκα μαθητές της Β Λυκείουαπό την Ρουμανία και ειδικότερα από την Κωνστάντζα. Πέντε από αυτούς είναι θεωρητικού προσανατολισμού και οι έξι είναι θετικού προσανατολισμού. Και εγώ ζήτησα να τους κάνω Χημεία… ΟΚ εδώ είναι η πρόκληση.
Να τους κάνω κουζινοχημεία. Εντάξει αλλά η κουζινοχημεία έχει προσανατολισμό μαθητές πέμπτης και έκτης δημοτικού όχι Β Λυκείου… Άρα μάλλον δεν κάνει. Και τι να κάνω λοιπόν… ΤΟ ΒΡΗΚΑ!!!!! Μια χημεία αλλιώτικη… Ναι αλλά ως γνωστόν η Χημεία είναι μία. Οπότε θα κάνω μια χημεία έξω από τα βιβλία, αλλά πάντα χημεία. Μια χημεία που την ξέρουν όλοι και την χρησιμοποιούν αλλά την θεωρούν τόσο δεδομένη που δεν της δίνουν σημασία. Η απουσία της όμως θα άλλαζε πάρα πολλά πράγματα. Έτσι τους παρουσίασα…
ΧΗΜΕΙΑ : Ζώντας με ή χωρίς αυτήν.
΄Και ξεκινάμε από την πρόκληση… που υπάρχει χημεία;;; Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα τα βρήκαν…
Σχηματοποιημένες εφαρμογές τη χημείας.
Η αλήθεια είναι ότι και λίγα είναι. Προσπάθησα να τους βάλω δύσκολα. Να σκεφτούν ένα κόσμο χωρίς φάρμακα, χωρίς συντηρητικά, καλλιέργειες χωρίς λιπάσματα, ζωή χωρίς σαπούνι ή χωρίς χρώματα… Πάρα πολλά θέματα. Μόνο για αυτό τον πίνακα θα μπορούσαμε να συζητάμε ώρες. Τα καύσιμα και τα λιπάσματα για παράδειγμα δεν τα αναφέρανε. Και όταν τους είπα απλά ότι χωρίς αυτά, ο αστικός πληθυσμός όλου το κόσμου θα πεινούσε… τότε καταλάβανε τι σημαίνουν. Για τα συντηρητικά, προσπάθησα απλά να αναφέρω το αλάτι, το ξύδι και το βενζοϊκό νάτριο, μια και τα προϊόντα τους μπορούσαν να τα αναγνωρίζουν όλοι. Και εκεί καταλάβανε τι σημαίνει να έχεις το μποστάνι σου ή να περιμένεις να στα φέρουν από την άλλη άκρη του νομού ή της χώρας ή ακόμα και του κόσμου (!).
Μετά ήθελα να τους δώσω κάτι πιο χειροπιαστό και τους ζήτησα να μου φτιάξουν κέικ. Και όλοι ξέρανε τα συστατικά. Και τα αναφέρανε σχεδόν όλα…
Πάμε να φτιάξουμε ένα κέικ.
Αυτό που δεν ξέρανε ήταν ποιος ήταν ο ρόλος του καθενός. Συζητήσαμε λοιπόν γιατί βάζουμε ζάχαρη με την μαγιά, γιατί αφήνουμε την ζύμη να “ηρεμήσει”, ποια η διαφορά ανάμεσα στην baking soda και το baking powder. Ποιος είναι ο ρόλος του αυγού ή γιατί πρέπει να είναι προθερμασμένος ο φούρνος όταν βάζουμε το ταψί μέσα. Γιατί δεν ανοιγοκλείνουμε τον φούρνο και για΄τι δεν “τσιμπάμε” συνέχεια με το μαχαίρι το κέικ για να δούμε αν ψήθηκε. Είμαι σίγουρος ότι το επόμενο κέικ που θα ψήσουνε, θα ξέρουν καλύτερα τι κάνουν και γιατί. (μάλλον θα τρελάνουν την μητέρα τους).
Μετά τι άλλο μπορείς να πεις. Σκέφτηκα να πω για το κάπνισμα…
Ας κάψουμε ένα τσιγάρο…
Η αλήθεια είναι ότι αιφνιδιάστηκαν. Πολύ δε περισσότερο όταν εμφανίστηκα με ένα τσιγάρο στα χέρια…Τους εξήγησα πως είναι φτιαγμένο, ποιος είναι ο ρόλος του φίλτρου, και πως στην αρχή όλο το τσιγάρο είναι φίλτρο. Τι σημαίνει κάφτρα και 800 βαθμοί κελσίου, πως εξατμίζονται τα συστατικά και πως υγροποιούνται πάνω στον καπνό του τσιγάρου. Έτσι στην επόμενη ρουφηξιά δεν καις καπνό μόνο αλλά και προϊόντα που έχουν υγροποιηθεί, τα οποία πυρολύονται. Και κάναμε μια συζήτηση πάνω στο τι σημαίνει πυρόλυση. Μετά είπαμε γιατί το χαρτί του τσιγάρου είναι νιτρωμένο και φυσικά αναφέραμε τι κάνει στο λαιμό, στους πνεύμονες και στο στομάχι. Σίγουρα υλικό για σκέψη.
Το τελευταίο θέμα που διάλεξα να τους μιλήσω ήταν τα κολλοειδή. Η αλήθεια ήταν ότι δεν το είχαν ξανακούσει. Μια κοπελιά κάτι θυμόταν αλλά πολύ αμυδρό.
Τα γενικά περί κολλοειδών
Πολύ σύντομα γιατί είχε τελειώσει πια η ώρα έδωσα τον ορισμό και είπα ότι μπορεί να έχει σαν σωματίδια, βιολογικά μεγαλομόρια όπως το αίμα ή το γάλα, αλλά και συσσωματώματα μορίων με πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από ένα απλό μόριο ή ιόν. Πολύ γρήγορα η αλήθεια είναι, πήγα στο “γκρι νερό” (grey water = αστικά λύματα) και ο βιολογικός καθαρισμός τους. Πως γίνεται, τι είναι οι δεξαμενές καθιζήσεως, τι είναι η τοξική λάσπη και άλλα όμορφα. Μετά τους μετέφερα μια αναφορά που είχα από την τελευταία επίσκεψη στο Εθνικό ίδρυμα Ερευνών για τα μικροκολλοειδή. Μια ειδική κατηγορία κολλοειδών που χρησιμοποιείται στα φάρμακα, όπου η δραστική ουσία, “κρύβεται” μέσα σε ένα κέλυφος από μικροκολλοειδή. Αυτά επιτρέπουν στην δραστική ουσία, να κινηθεί ανενόχλητη μέσα στο σώμα, να φτάσει στο όργανο του σώματός μας που επιθυμούμε, και εκεί να επικοινωνήσει με τα κύτταρα του συγκεκριμένου οργάνου όπου περνάει μέσα και εκεί το μικροκολλοειδές διαλύεται και απελευθερώνει την ουσία στοχευμένα… Καλό έτσι; και σίγουρα πολλά υποσχόμενο.
Ήταν μια πρόκληση η σημερινή παρουσίαση και μάλιστα στα Αγγλικά. Και αν είναι να φανεί από το χειροκρότημα, τότε μάλλον καλά πήγε γιατί αυθόρμητα με χειροκρότησαν… (ελπίζω όχι γιατί επιτέλους τελείωσα…).
Και μια φωτό “εν δράσει”.
Πολύ μου άρεσε. Η χημεία στην καθημερινή ζωή. Μια μαγεία. Χωρίς αναλυτικό πρόγραμμα, με θέματα που βλέπουν κάθε μέρα. Το μόνο που με στεναχώρησε ήταν ότι δεν είχα υπολογίσει σωστά και είχα δεσμεύσει μόνο μια ώρα. Ήθελε ένα δίωρο χαλαρά. Και αν είχαμε και κουβεντούλα μετά ακόμα παραπάνω. Αν έχουμε και του χρόνου “μουσαφιραίους” σίγουρα θα έχουμε κάτι καλύτερο. Σκέφτομαι λίγο και το θέμα “Από την Αλχημεία στην Χημεία”. Θα δω.
Προς το παρόν είναι 2023 και στην Ελληνογαλλική Σχολή κάνουμε χημεία “έξω από το κουτί”.
Το
