Αρκετά μακριά πια από το γύρισμα του χρόνου και ψαχουλεύοντας τις φωτογραφίες βρήκα διάφορες από Βασιλόπιτα. Και φυσικά θυμήθηκα όλες εκείνες τις κοπές βασιλόπιτας που έχω βρεθεί ή και έχω “πρωταγωνιστήσει” σαν υπεύθυνος τμήματος. Κάποια στιγμή στο 2017 κόψαμε την βασιλόπιτα στο μεταπτυχιακό, όπου φοιτητής γαρ για δεύτερη φορά ήμουν εκεί…
Και φυσικά η κοπή από την κ Χαλκιά μαζί με τους αγαπημένους μου καθηγητές να πρακολουθούν.
Και φτάνουμε στο σχολείο, όπου ΠΑΝΤΑ κόβω βασιλόπιτα. Θεωρώ ότι η όλη διαδικασία, δένει την ομάδα και ο κάθε μαθητής του τμήματος αισθάνεται ότι ανήκει ισότιμα στην ομάδα όταν παραλαμβάνει το κομμάτι του. Και φυσικά υπάρχει φλουρί και δώρο.
Φέτος ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που δεν ήμουν στην κοπή της πίτας στο σχολείο και ήταν κάτι το οποίο μου έλειψε. Στις τάξεις όμως….
Ξεκινώντας από το 2013…
…φτάσαμε στο 2018…
… για να καταλήξουμε στην φετινή χρονιά.
Παρατηρείστε ότι κάθε χρονιά, η πίτα μεγαλώνει… μόνο η πίτα.
Αφορμή για την εγγραφή είναι η μεθαυριανή κοπή της πίτας των “αποφοίτων του 1979 από το Λύκειο Αρρένων Βύρωνα”, μια παράδοση που κρατάμε χρόνια τώρα και μας δίνει την αφορμή να βρεθούμε και να αναστατώσουμε το καφέ που μας φιλοξενεί.
Καλή χρονιά λοιπόν για μια ακόμα φορά…
Είναι 2024 και τηρούμε ευλαβικά τις παραδόσεις.
