Και κάπως έτσι φτάσαμε στο Πάσχα. Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, η μέρα της Αποκαθήλωσης και του Επιτάφιου. Δεν ξέρω πόσοι περπατάμε τον Επιτάφιο, πλέον. Παλαιότερα ήταν από τις σημαντικές στιγμές της Μεγάλης Εβδομάδας. Μεγάλη Πέμπτη τα Δώδεκα Ευαγγέλια, Μεγάλη Παρασκευή ο Επιτάφιος και τέλος το Μεγάλο Σάββατο η Ανάσταση. Η πιο “σύντομη” από όλες τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Δηλαδή δεν είναι αλλά εμείς την κάναμε. Φτάνοντας ένα μισάωρο το πολύ πριν το Αγιο Φως, πιάναμε το “στασίδι μας” μια γωνιά προστατευμένη από τα βαρελότα (δηλαδή την πλάτη μας είχαμε προστατευμένη, γιατί το “πεδίο βολής” ήταν μπροστά μας, απλά ποντάραμε ότι θα το δούμε να έρχεται και κάτι θα κάναμε. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ). Μετά το “Χριστός Ανέστη” επιστροφή στο σπίτι για να φάμε, ότι είχε προετοιμαστεί και ήταν πολλά, και μετά να μας πιάσει η κοιλιά μας… Γιατί άραγε;
Και την Κυριακή του Πάσχα η μοναχική πορεία του κατσικιού και του ψήστη… Αυτό το θαύμα να εμφανίζονται όλοι κατά τις δώδεκα που βγαίνουν τα λουκάνικα, μπιφτέκια κλπ ακόμα δεν μπορώ να το εξηγήσω… Πως αλλιώς όμως θα ήταν θαύμα αν το εξηγούσαμε. Κατά τη μια – μιάμιση μαζεύονται όλοι και αρχίζει το “παιγνίδι”. Συνήθως όταν κατέβει το κατσίκι κατά τις δύο, έχουμε όλοι φάει τόσα από τα περιφερειακά, που άντε να “φάμε καμιά πετσούλα” από το ψητό.
Είμαι σίγουρος ότι όλοι σας είδατε κάπου τον εαυτό σας στο παραπάνω κείμενο. Φέτος με το να είναι “τόσο πίσω” το Πάσχα, έχουμε για τα καλά μπει στην άνοιξη. Τα σχολεία έχουν τελειώσει ουσιαστικά. Το Λύκειο έχει τρεις με τέσσερις μέρες και μετά εξετάσεις. Το Γυμνάσιο έχει λίγο χρόνο ακόμα (δυο – τρεις βδομάδες). Όπως και να έχει το Πάσχα είναι οικογενειακή γιορτή. Για να βρισκόμαστε και να μιλάμε. Να ξεχάσουμε λίγο τα κινητά και τις οθόνες. Άλλωστε τώρα έχουμε την δυνατότητα να βρισκόμαστε σε ανοικτούς χώρους πολλοί μαζί χωρίς περιορισμούς… (το ζήσαμε και αυτό).
Να περάσετε όλοι καλά. Με υγεία, χαρά, κοντά σε φίλους και ανθρώπους που αγαπάτε. Χρησιμοποιείστε τα κινητά για να κανονίσετε πότε θα βρεθείτε με τους φίλους σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα, ή για να επικοινωνήσετε με ανθρώπους που είναι μακριά. Όχι μηνύματα, για να τους ακούσετε. Υπάρχει πιο όμορφη φράση από το “έτσι σε πήρα για να δω τι κάνεις”. Και μετά παρκάρετέ τα. Μην τα ελέγχετε κάθε τρεις και λίγο.
Είμαι σίγουρος ότι μιλάω για όλους τους συναδέλφους οπότε “Όλοι εμείς” από την Ελληνογαλλική Σχολή “Ευγένιος Ντελακρουά”, ευχόμαστε σε “‘Όλους εσάς” την μεγάλη οικογένεια της Σχολής μας…