Η Πόπη μας, της γραμματείας του Γυμνασίου, ο άνθρωπος πίσω από την πάντα ευγενική φωνή που απαντούσε το τηλέφωνο της γραμματείας του Γυμνασίου, και εξυπηρετούσε καθημερινά δεκάδες άτομα, γονείς, μαθητές, καθηγητές, επικοινωνούσε με την διεύθυνση, αποφάσισε να “ανοίξει και αυτή τον δικό της παιδικό σταθμό” με το επερχόμενο εγγονάκι της. Έτσι σήμερα μαζευτήκαμε να της πούμε “καλές δουλειές” και σύντομα να έχει και άλλους “πελάτες”.
Οι μαθητές μας φρόντισαν για τα πρώτα φορμάκια του επερχόμενου εγγονιού
πάντα με το απαραίτητο χιούμορ.
Πέρασαν και ιστορικές μορφές της Σχολής να χαιρετήσουν την Πόπη…
Αλλά και όλοι εμείς περάσαμε καλά με πειράγματα γέλια και αναμνήσεις.
Ο κ Μπουμπούκης με την Πόπη και τις γραμματείς του Ελληνικού τομέα. Την Κατερίνα Νικολαΐδη που αντικαθιστά την Βερόνικα Δελόγλου (βγήκε στη σύνταξη πριν δύο χρόνια) και την Ελένη Τρανταλίδη, που θα αντικαταστήσει από εδώ και πέρα την Πόπη.
Όντας μέσα στο γραφείο της διεύθυνσης μπόρεσα να καταλάβω τι σημαίνει να είσαι γραμματέας στο σχολείο μας. Έχοντας την εμπειρία και από την Βερόνικα και την Πόπη – με την μακρόχρονη εμπειρία – αλλά και από την Κατερίνα, που ήρθε καινούργια γραμματέας, θα έλεγα απλά ότι είναι από τις πιο απαιτητικές δουλειές που έχω γνωρίσει. Εκτός του ότι ανεξάρτητα από το πως είσαι εσύ πρέπει να είσαι πάντα γελαστός και ευγενικός στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Πρέπει να έχεις πλήρη εικόνα του σχολείου ώστε να ξέρεις που θα πας και τι θα κάνεις. Είσαι ένα ζωντανό ημερολόγιο που προλαβαίνει τις επερχόμενες απαιτήσεις, δηλώσεις, αναφορές, βεβαιώσεις και ό,τι άλλο ζητηθεί από την διεύθυνση Δευτεροβάθμιας με καταληκτική ημερομηνία συνήθως “χθες”. Είσαι ο κυματοθραύστης απέναντι στα απαιτητικά τηλεφωνήματα από όπου και αν προέρχονται. Είστε τα πρόσωπα που μπορείς να βασιστείς και να εμπιστευτείς ώστε να ολοκληρώσετε υπεύθυνα μια δουλειά. Είστε η ζωντανή υπενθύμιση για τα ραντεβού και τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.
Δεν ξέρω αν μέσα στην καθημερινότητα τους είχαν καταλάβει απλά τι σημασία είχαν για εμάς τους Διευθυντές. Εγώ το κατάλαβα όταν κάναμε την περιγραφή της εργασίας της Βερόνικας για να ενημερώσουμε την Κατερίνα που θα την αντικαθιστούσε ποια ακριβώς ήταν η δουλειά της. Εκεί βλέποντας τη λίστα είπαμε “Πω πω…Όλα αυτά κάνεις; Μη μπορώντας να το πιστέψουμε. Γιαυτό πολλές φορές χαριτολογώντας χαρακτηρίζαμε τη Βερόνικα και την Πόπη, “Υπερδιευθύντριες”. Πολλές φορές ζήτησα την βοήθειά τους και πάντα ήταν εκεί. Είναι σημαντικό να το ξέρεις σε περιόδους πίεσης και άγχους.
Έτσι λοιπόν έχουμε αλλαγή στην “Υπερδιεύθυνση” και του Γυμνασίου. Μιλώντας για εμένα – αν και είμαι σίγουρος ότι εκφράζω το σύνολο των συναδέλφων – νομίζω ότι μια λέξη υπάρχει για να πούμε στη Βερόνικα (επιμένω εγώ) και στην Πόπη.
Ευχαριστούμε
Ευχαριστούμε για όλα τα χρόνια που ήσασταν μαζί μας, για όλο το χρόνο που αφιερώσατε στη Σχολή μας, για όλες τις φορές που χρειαστήκαμε την βοήθειά σας και απλόχερα μας δώσατε.
Να σας ευχηθούμε και στις δύο καλοφάγωτη. Μην αφήσετε ευρώ από αυτά που δώσατε όλα αυτά τα χρόνια να μην αξιοποιήσετε και κάθε μέρα που περνάει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
Είναι 2022 και ο κόσμος σιγά σιγά αλλάζει.