Το ξέρω ότι δεν το περιμένατε. Είναι λίγο άσχετο. Όμως είμαι σίγουρος ότι στο τέλος θα καταλάβετε.
Η Αλεξάνδρα Αντωνοπούλου είναι φαρμακοποιός. Συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση. Έχουμε βρεθεί αρκετές φορές από τότε που η Αλεξάνδρα αποφοίτησε από το σχολείο μας. Όσο την θυμάμαι το φαρμακείο της ήταν εκεί όποτε υπήρχε ανάγκη. Στον καιρό του κορωνοϊού, που ψάχναμε διάφορα (τεστ, μάσκες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο) η Αλεξάνδρα ήταν εκεί. Να δώσει πληροφορίες, να εξηγήσει, να βοηθήσει. Η αίσθηση που είχα όταν είχα επισκεφτεί το φαρμακείο της ήταν ότι οι περισσότεροι πελάτες ήταν φίλοι. Τους μιλάγανε “με το μικρό τους” που λένε. Ωραία αίσθηση.
Θα σας μεταφέρω ένα μικρό απόσπασμα από το προφίλ της Αλεξάνδρας στο facebook:
Μια χρονιά ίση με όλη την προηγούμενη ζωή μου… Και εαν προσπεράσω την πρώτη λέξη που είναι η «δοκιμασία» ακριβώς μετά έρχεται, με μεγαλύτερη ένταση η ΑΓΑΠΗ! Το 2024 πήρα τόσο μα τόσο πολύ αγάπη που επνιγε όλα τα υπόλοιπα…
Η μορφή της αγάπης που με συγκίνησε και εξακολουθει να με συγκινεί είναι εκείνη που την ονομάζω «δεν τρεχει και τίποτα»! Ειναι όλες οι στιγμές που σιωπηλά οσοι αγαπημένοι μου ήθελαν να σταθούν δίπλα μου …το έκαναν με τον πιο απλό και καθημερινό τρόπο. Σαν να μην συνέβαινε και κάτι σοβαρό βρε αδερφάκι μου… Και ετσι και γω μέσα μου το πιστευα και επαιρνα,και ακόμα παίρνω,δύναμη απ αυτό..Σαν όλα να συνεχισαν το ίδιο απ τις 18/1/24…σαν να μην ήρθε το τέλος του κοσμου …
Και βέβαια εύλογη είναι η απορία…Τι έγινε στις 18 Γενάρη του 2024; Η Αλεξάνδρα διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.
Αντιγράφω ξανά.
Διάγνωση καρκίνος του μαστου…Μαστεκτομές…Χημειοθεραπείες…Ακτινοθεραπείες…Και ορμονοθεραπείες… και ό,τι αλλο προκύψει…
Και μετα τις χημειο…πηγαινα στο φαρμακειο μου που επρεπε να το συντηρήσω ως επιχειρηση… και μετα τις ακτινο… κατευθειαν πισω (γιατι βλεπετε εμας τους ελεύθερους επαγγελματίες δεν μας αξιζουν αναρρωτικές αδειες και επιδόματα)
Ειναι τοσες πολλες οι σκεψεις και οι στιγμες που ζει μια γυναικα & με τους δυο ρολους (επιστημονα και ασθενη μαζι) που φροντιζει ασθενεις παραλληλα με την δικη της θεραπεια…Που εκπαιδευει τον εγκεφαλο της να μην ταυτιστει με τον ογκολογικο ασθενη που εξυπηρετεί…
Θελω ναι, να γινω γραφικη, ευχαριστωντας και ευεργετημενους φιλους και συγγενεις που εξαφανιστηκαν απ τη ζωη μου, λες και ο καρκινος ειναι κολλητικος, γιατι με βοηθησαν μεσα στο 2024 να κανω πολυ καλο ξεκαθαρισμα 
και να παρω αποφασεις για το μελλον μου που δεν θα επαιρνα ποτε…
Τελος θελω να στείλω μια μεγαλη αγκαλια σε ολες τις γυναίκες που περασαν ή περνουν αυτη την διαδικασια!…
Και η Αλεξάνδρα προχώρησε και αντιμετώπισε τον καρκίνο στα ίσα. Και προχθές είδα αυτό το βίντεο.
Στο βίντεο είναι η Αλεξάνδρα μιλάει για την περιπέτειά της
Επικοινώνησα μαζί της για να μου πει αν μπορώ να το κοινοποιήσω. Και μου απάντησε ότι θα το ήθελε με μεγάλη χαρά. Και μάλιστα μου είπε :
Εννοειται μπορειτε να το ανεβασετε (ειναι ολοκληρη σειρα με πολλα επεισόδια-μπορειτε να προτρεψετε τους μαθητες να ακολουθησουν την σελιδα για να δουν κ την συνεχεια…
Εγώ δεν το αναφέρω στους μαθητές, μια και οι περισσότεροι δεν διαβάζουν τα ΝΕΑ. Όμως το ανεβάζω για όλους. Γιατί πιστεύω ότι αυτή η κίνηση είναι μια κίνηση αλληλεγγύης σε όλες τις γυναικες που έχουν καρκίνο του μαστού αλλά και για όποιον έχει όποια μορφή καρκίνου. Οι περισσότεροι το σιωπούν, και πολλές από τις γυναίκες που ασθενούν κλείνονται στον εαυτό τους, τη στιγμή που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από όλους μας. Και εμείς εξαφανιζόμαστε… Δεν ξέρω γιατί. Και όμως η Αλεξάνδρα μας τα λέει όπως αυτή το έζησε. Μας μεταφέρει την εμπειρία της και δηλώνει παρούσα σε όποια γυναίκα θα ήθελα να μιλήσει μαζί της… Και για να καταλάβετε τι εννοώ… μεταφέρω τα τέσσερα υστερόγραφά της :
Ps:ναι το μαλλι δεν ειναι δικο μου,ειναι περουκα!
Ps2:Και ναι τα φρυδια ειναι tatoo !
Ps3:Και ναι πλεον εχει προχωρησει τοσο πολυ η τεχνολογια κ η ιατρικη που το περισσοτερο διαστημα οσοι με βλεπανε ,δεν καταλαβαιναν πως νοσω.
Ps4: φυσικα οποια γυναίκα χρειαζεται την βοηθεια μου,ευχαριστως να την βοηθησω.
Εγώ δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ μπροστά στην Αλεξάνδρα. Δείχνει έμπρακτα την αλληλεγγύη της σε όποιους έχουν ανάγκη. Να υπενθυμίσω ότι οι άνθρωποι που έχουν καρκίνο μας θέλουν δίπλα τους. Το έχω ζήσει όταν έχασα αγαπημένη φίλη. Μπορεί να μας διώχνουν αλλά η παρουσία μας βοηθάει. Πολλοί έχουμε τέτοια βιώματα. Οι δικοί μας άνθρωποι μας έχουν ανάγκη σε αυτη τη δύσκολη φάση της ζωής τους. Μια ισορροπία χρειάζεται. Ούτε φορτικότητα ούτε να εξαφανιστούμε. Ο καθένας κρίνει και πράττει.
Η Αλεξάνδρα μου είπε ότι θα ακολουθήσουν και άλλα βίντεο οπότε δίνω τον σύνδεσμο του ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ.
Είναι 2025 και οι απόφοιτοί μας κάνουν το social media ουσιαστικά και χρήσιμα.
Η Αλεξάνδρα είναι δυνατή!Το απέδειξε όταν ήταν μικρούλα κι έχασε τη μανούλα της… στάθηκε όρθια…το ίδιο θα σταθεί και τώρα…Η ίδια λόγω ειδικότητας γνωρίζει ότι ο καρκίνος πλέον δεν είναι η επάρατος νόσος…. είναι μια ασθένεια που ξεπερνιέται, όπως και πολλές άλλες.Ολοι.μας τον έχουμε συναντήσει!!! Αλεξάνδρα μου σου εύχομαι δύναμη και θα νικησεις!!!!