Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε… Προχθές είχαμε την ολομέλεια, όπου ο καινούργιος Γενικός Διευθυντής της Σχολής κ Miguel Tesson, μας καλοσώρισε, όλο το προσωπικό στο χολ της Σχολής μας. Στην εκδήλωση παρούσα ήταν η Πρέσβειρα της Γαλλίας Mme Laurence AUER.
(Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την πρώτη μέρα μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
Ακολούθησαν οι αρχικές συνεδριάσεις, και ενημερώσεις και την Τεταρτη δεχτήκαμε τους μαθητές μας.
Έγινε ο Αγιασμός όπως κάθε χρονο
…και στη συνέχεια μίλησε στους μαθητές ο Γενικός Διευθυντής…
…μαζί με την διευθύντρια του Λυκείου της Σχολής κ Σαββινίδου και την υπεύθυνη της Σχολικής Ζωής, κ Coralie Crochet Lepesq.
Οι υπεύθυνοι των τμημάτων συζήτησαν με τους μαθητές τους, και τους ενημέρωσαν για τον κανονισμό της Σχολής.
Και σήμερα μπήκαμε για πρώτη μέρα στην τάξη… όπου ξεκινήσαμε τα μαθήματα…Ταυτόχρονα σήμερα δεχτήκαμε και τους περυσινούς μας απόφοιτους που ήρθαν να μας χαιρετίσουν πριν ξεκινήσουν την πορεία τους στις Πανεπιστημιακές σπουδές.
Καλή μας χρονιά λοιπόν και καλό ξεκίνημα…
Είναι 2024 και μια καινούργια σχολική χρονιά ξεκινάει.
Ο Σύλλογος αποφοίτων της Σχολής μας μεγάλωσε και ζητάει την βοήθειά σας. Καλύπτει μιαχρονική περίοδο από το 1992 και μετά για την Ελληνικό τομέα και αρκετά χρόνια πιο πίσω για τον Γαλλικό τομέα. Το πρόβλημα που εμφανίζεται είναι ότι οι απόφοιτοι πλέον δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και αυτό είναι και το λογικό.
Ποιο είναι το ζητούμενο. Μετά από συνεννόηση, μου ζητήσαν να ενημερώσω ότι ο σύλλογος ζητάει απόφοιτους αν είναι δυνατόν από κάθε χρονιά, για να λειτουργήσουν σαν σύνδεσμοι των αποφοίτων της χρονιάς τους με τον Σύλλογο. Μέσα από το χρονικό της χρονιάς τους αλλά και από τις προσωπικές τους επαφές, θα μπορέσει να διευρυνθεί η βάση των αποφοίτων και να γίνει δυνατή με αυτό τον τρόπο καλύτερη και ταχύτερη η ενημέρωση τους σχετικά με τις δραστηριότητες του σχολείου και του συλλόγου.
Στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΔΩ υπάρχει μια φόρμα, στην οποία μπορείτε να συμπληρώσετε τα στοιχεία σας για επικοινωνία. Ο χρόνος ενασχόλησης σας – από ότι με ενημερώσανε – θα είναι γύρω στη μία ώρα την εβδομάδα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα σας δώσουν μέλη του προεδρείου του συλλόγου των αποφοίτων από τον Σεπτέμβρη και μετά που θα επικοινωνήσουν μαζί σας.
Όσοι μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια να συμπληρώσουν τα στοιχεία τους στη φόρμα. Η φόρμα θα είναι διαθέσιμη μέχρι τέλη Αυγούστου για να συμπληρώσετε τα στοιχεία σας.
Είναι 2024 και ο σύλλογος αποφοίτων συγκεντρώνει τους αποφοίτους κοντά του.
Για μια ακόμα χρονιά τα στατιστικά από τις Πανελλαδικές Εξετάσεις μας επιβεβαιώνουν. Μέσα από αυτά φαίνεται ότι φέρνουμε τους μαθητές μας πιο κοντά στα όνειρά τους και τους δίνουμε την δυνατότητα να περάσουν στην επόμενη φάση της ζωής τους. Η επεξεργασία και οι πίνακες έγιναν από την Κλαίρη Σιάκκα και τον Βαγγέλη Σαλβάνο, μαθηματικούς της Σχολής μας.
Στα ραβδογράμματα οι κόκκινες στήλες αφορούν την Σχολή μας. Ας τα δούμε:
Κάπως έτσι ολοκληρώνεται και η φετεινή χρονιά. Περνάμε σε καλοκαιρινό mood. Βιώνουμε το σύνδρομο της “άδειας φωλιάς”, για λίγο. Βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα στο σχολείο και πραγματικά σου κάνει περίεργη αίσθηση να το βλέπεις χωρίς παιδιά και θόρυβο…
Αλλά από Σεπτέμβρη ξεκινάμε ξανά, οπότε…όλα καλά.
Είναι 2024 και οι καινούργιοι μας απόφοιτοι περνάνε στην επόμενη φάση της ζωής τους.
Ο Αντώνης Λιβανός, φυσικός της Σχολής μας, φέτος αποχωρεί από την ενεργό δράση, και συνταξιοδοτείται. Στην γιορτή του προσωπικού που σηματοδοτεί την λήξη της σχολικής χρονιάς, έγινε η σχετική αναφορά, και μου είπαν να πω δυο λόγια. Η αλήθεια είναι ότι βρήκα ευκαιρία, να ξεκαθαρίσω κάποια θέματα…
Κρίνοντας από τον αριθμό των προβολών μάλλον το έχετε δει.
Προχθές που ήταν η μέρα των αποφοίτων μου ζητήθηκε να φτιάξω ένα βίντεο για να προβληθεί… Ήταν πολύ δύσκολο να χωρέσεις 33 χρόνια σε ένα βίντεο που έπρεπε να έχει και περιορισμένη σχετικά διάρκεια. Έτσι οι μαθητές τίμησαν τον κ Λιβανό προσφέροντας για μια ακόμα φορά τούρτα…
Και μετά είδαμε το βίντεο… Το βίντεο έχει ανέβει σε κομμάτια γιατί δεν επιτρέπεται να ανεβεί ολόκληρο λόγω μεγέθους.
Έχει μειωθεί και αρκετά η ανάλυσή του.
Κλείνοντας χθες στην καταλητική συνεδρίαση, ηταν η σειρά του κλάδου και των συναδέλφων να χαιρετήσουμε τον κ Λιβανό… Έτσι όλος ο κλάδος σε συνεννόηση με τους συναδέλφους, του προσφέραμε το δώρο του…
Και κλείνοντας του προσφέραμε το δώρο από τους συναδέλφους του κλάδου, δύο μπλουζάκια με το σήμα του Ολυμπιακού…
Και τέλος φυσικά η ομαδική…
Κάπως έτσι κλείνει ο ένας κύκλος και ανοίγει ο καινούργιος. Να ευχηθούμε και από εδώ, καλοφάγωτη η σύνταξη και να περνάει καλά.
Είναι 2024, η χρονιά που ο Κ Λιβανός βγήκε στη σύνταξη.
Η Βερόνικά μας, το πρόσωπο που μας υποδέχτηκε όλους στο σχολείο, όταν ήρθαμε, είτε σαν μαθητές είτε σαν καθηγητές ή σαν γονείς να ρωτήσουμε για το παιδί μας, δεν είναι πια μαζί μας.
Μαχήτρια, έδωσε πολλές μάχες με την επάρατο και κέρδισε πολλές από αυτές, δυστυχώς δεν κέρδισε τον πόλεμο. Και έτσι σήμερα το πρωί ξεκίνησε… Όλο αυτό το καιρό, στο γραφείο το χαμόγελο δεν έλειψε από το πρόσωπο της, η διάθεση να βοηθήσει και να εξυπηρετήσει ήταν πάντα εκεί, και η ευγένεια ήταν παρούσα.
Ήξερε το σχολείο “σαν την πίσω μεριά του χεριού της” και πάντα στις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας – στο χρόνια που ήμουν διευθυντής – για να “δούμε τι έχουμε”, πάντα είχαμε ενημέρωση για το τί πρέπει να κάνουμε και πότε, και τι να μην κάνουμε- γιατί υπήρχαν και αυτά. Μας θύμιζε για τις γιορτές και τα γενέθλια “του γραφείου” για να “κάνουμε κάτι”, όπως έλεγε και φυσικά ήταν μέσα σε όλα. Μας “κυνηγούσε” για τα πρακτικά, τις προθεσμίες, τις επικοινωνίες, τα πάντα. Και φυσικά το περίφημο “σύστημα αρχειοθέτησης Βερόνικα” όπως το έλεγα. Ποτέ δεν εμαθα τι ήταν, αλλά όποτε θέλαμε κάτι από παλιά η απάντηση ήταν…”κάπου εδώ το έχω…” και τσουπ εμφανιζόταν. Είναι τόσα πολλά. Πάρα πολλά. Το παράδειγμά της μοναδικό.
Και τώρα, ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Σίγουρα θα βρεθεί “μια γραμματεία εκεί πάνω” για να την οργανώσει. Με τον τρόπο που μόνο αυτή ξέρει. Για εμένα πάντα ήταν υπερδιευθύντρια και όχι απλά μια γραμματέας. Το λέγαμε για πλάκα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι ήταν έτσι. Μάλλον ομολογούσαμε μια αληθεια. Σίγουρα μια φίλη και ο άνθρωπος που ήξερε να ακούει και να δίνει συμβουλές… ένας “παλιοδίδυμος”, όπως πειραζόμασταν μεταξύ μας αλλά και ένα σημείο αναφοράς.
Είναι τόσα πολλά…
Είναι 2024 και η Βερόνικα Δελόγλου δεν είναι πια μαζί μας. Καλό ταξίδι Βερονικάκι…
Από το μαθητικό συνέδριο ξεκινησε σαν ιδέα πριν τρία χρόνια…
…και φτάσαμε εδώ. Από το μοντέλο σε κλίμακα σε ένα πλήρως λειτουργικό καρτ, το οποίο χρησιμοποιεί υβριδική τεχνολογία.
Εδώ οι μαθητές μας εξηγούν στον Γενικό Διευθυντή κ Ganier και στη διευθύντρια του Λυκείου κ Σαββινίδου τον τρόπο λειτουργίας του αυτοκινήτου.
Τελικά είναι σημαντικό να σκέφτεσαι “outside the box” και φυσικά ακόμα καλύτερα είναι να βλέπεις την ιδέα σου να αποκτά “σάρκα και οστά”.
Οι μαθητές μας παίρνανε το βραβείο καινοτομίας κάθε χρόνο από το μαθητικό συνέδριο και κάθε φορά ανεβαίνανε επίπεδο και μέγεθος… από την αρχική σκέψη και ιδέα, στο τηλεκατευθυνόμενο και τώρα στο λειτουργικό όχημα.
Η ομάδα των μαθητών
Εμείς τι να πούμε… Να πούμε ένα μεγάλο μπράβο και να καμαρώσουμε για τους μαθητές μας. Φέτος φτάνοντας στην Γ λυκείου, δύσκολα θα έχουν χρονο να το προχωρήσουνε παραπέρα. Αν και δεν ξέρουμε…. θα δειξει.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΔΩ
Είναι 2024 και μπορούμε να βλέπουμε πιο μακριά στο μέλλον, μέσα από τα μάτια των μαθητών μας.
Οι Διεθνείς Αγώνες Νέων δημιουργήθηκαν το 2011. Είναι η συνάντηση νέων από όλο τον κόσμο σε μυθικές πόλεις – σύμβολα, γύρω από μια ισχυρή ταυτότητα: τον αθλητισμό, τον πολιτισμό και την κληρονομιά.
Από τη Νίκαια στη Σιγκαπούρη, μέσω Ραμπάτ και Μασσαλίας, το JIJ αλλάζει πόλη και χώρα κάθε χρόνο.
Οργανωμένοι από νέους, για νέους και συνοδευόμενοι από καταξιωμένους πρεσβευτές, οι Διεθνείς Αγώνες Νέων αντιπροσωπεύουν ένα μοναδικό αθλητικό και πολιτιστικό γεγονός που τοποθετεί την παγκόσμια νεολαία στο επίκεντρο του κόσμου. Η συνάντηση, η ανταλλαγή, ο πολιτισμός και η κληρονομιά αποτελούν το DNA κάθε έκδοσης των Διεθνών Αγώνων Νέων.
Φέτος έχουμε την μοναδική τιμή να φιλοξενούνται οι Διεθνείς αγώνες Νέων από το σχολείο μας.
Εδώ είναι το βιντεάκι από τους φετεινούς αγώνες, μοναδικό όπως και οι αγώνες.
Ένα βίντεο γνωριμίας της Αθήνας από τη Σχολή μας
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με μια μοναδική εκδήλωση έναρξης στο Καλλιμάρμαρο.
Παρασκευή 14 Ιουνίου στην ταράτσα του σχολείου. Μια μοναδική ευκαιρία να βρεθείτε και να γνωριστείτε. Ο σύλλογος μεγαλώνει αλλά τα “στεγανά” μεταξύ των χρονιών αποφοίτησης, εξακολουθούν να υπάρχουν. Ελάτε να βρεθείτε, να δείτε ποιοι είστε. Να βρείτε παλιούς συμμαθητές… Είναι ωραία φάση.
Εμείς ετοιμάζουμε μάζωξη για τα σαρανταπέντε χρόνια αποφοίτησης, και μάλλον θα βγάλει πολύ γέλιο. Για εσάς το ετοιμάσαν άλλοι.
Πάρτε την παρέα, και ελάτε να πιούμε ένα κρασάκι στην ταράτσα, να θυμηθείτε την νιότη σας, και τις “νεανικές τρέλλες σας”.
Περισσότερες ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ αλλά αν έχετε συγκεκριμένα θέματα που θα θέλατε να ρωτήσετε, απλά ρωτείστε…
Για να δούμε ποιους θα δούμε?
Είναι 2024 και οι παλιοί μας μαθητές επιστρέφουν… στο σχολείο. Λοιπόν?
Ο Διονύσης απόφοιτος της Σχολής μας και φοιτητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης στη Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, εξειδικεύεται σε δραστηριότητες με θέμα την κυκλική οικονομία. Από όσο μπορώ να καταλάβω και απο τα λίγα που ξέρω η βάσική αρχή είναι ότι τίποτα δεν είναι άχρηστο. Αυτό που μέχρι χθες φαινόταν άχρηστο σήμερα μέσα από μια ειδική επεξεργασία, μπορεί να αποτελέσει την βάση για μια σειρά προϊόντα και εφαρμογές εξοικονομώντας με αυτό τον τρόπο φυσικούς πόρους και ενέργεια.
Ο Διονύσης συμμετείχε σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα που έγινε πέρυσι με τίτλο EUTeens4Green…
…που έχει θέμα την συμπεριληπτική πράσινη μετάβαση, και η πρότασή του βραβεύτηκε μαζί με άλλες δύο προτάσεις του Πολυτεχνείου Κρήτης…
…αλλά και άλλες προτάσεις που κατατέθηκαν. Έτσι βρέθηκαν στις Βρυξέλλες για την τελική φάση του προγράμματος,
..όπου ο Διονύσης παρουσίασε την πρότασή του…
Το θέμα της πρότασης του είναι “Βιοκάρβουνο για τεχνητούς υγροβιότοπους”. Καλό έτσι; Αν καταλαβαίναμε και τι έλεγε θα ήταν καλύτερο.
Θα προσπαθήσω, αντιγράφοντας κάποια πράγματα από την πλήρη παρουσίαση που μπορείτε να ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ να εξηγήσω κάποια πολύ βασικά, ( όσο μπορώ και εγώ να καταλάβω).
…Το βιοεξανθράκωμα (biochar) όπως ονομάζεται το ελαφρύ μαύρο υπόλειμμα από άνθρακα και στάχτη (παρόμοιο με τον ξυλάνθρακα) που παραμένει μετά την πυρόλυση της βιομάζας είναι ένα υλικό πλούσιο σε άνθρακα με πολλαπλές γεωργικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές…
Ωραία και τι σημαίνει αυτό για εμάς…Ας θυμηθούμε εκείνες τις διαφημίσεις με τον ενεργό άνθρακα και το φιλτράρισμα του νερού κλπ κλπ κλπ. Ε μια απλοϊκή προσέγγιση είναι να φτιάξουμε βιοεξανθράκωμα πχ καίγοντας τα κλαδέματα από το μάζεμα της ελιάς και αυτό να το χρησιμοποιούμε στον βιολογικό καθαρισμό και στο φιλτράρισμα του νερού, και το υπόλοιπο να χρισιμοποιείται στο έδαφος για ενίσχυση σε κάλιο – που έχει η στάχτη. Έτσι για παράδειγμα δεν καίμε τα κλαδέματα απλά για να τα ξεφορτωθούμε αλλά τα χρησιμοποιούμε στον βιολογικό καθαρισμό λυμάτων, και εξοικονομούμε νερό για τις καλλιέργειές μας. Στο σχετικό άρθρο μπορείτε να διαβάσετε πολλά περισσότερα όπως και για πιλοτικές εφαρμογές και σχέδια για το μέλλον, όπως και για το διεθνές ενδιαφέρον που υπάρχει σε χώρες που έχουν πρόβλημα με το νερό (βλ Ομάν).
Είναι 2024 και οι απόφοιτοί μας προηγούνται της εποχής τους και σχεδιάζουν τις πρακτικές του μέλλοντος.
Η Ελίζα, απόφοιτος της Σχολής μας, αν και τελείωσε το μαθηματικό και έκανε μεταπτυχιακό στην Διατηρηση της βιοποικιλοτητας στο Montpellier, δεν εργάστηκε ποτέ σαν μαθηματικός ούτε στον τομέα της διατήρησης βιοποικιλοτητας διότι θεωρεί και τους δύο τομεις ανθρωποκεντρικους. Αντίθετα αφιέρωσε τον χρόνο της στην διάσωση και την φροντίδα τόσο άγριων όσο και εξημερωμένων ζώων. Προσπαθεί να ενημερώσει τον κόσμο για το πρόβλημα του σπισισμου και τα δικαιώματα των ζώων αλλά και για θέματα περιβαλλοντικα κι ανθρωπιστικά μέσα από την ιστοσελίδα της Ethos and Empathy.
Η Ελίζα δεν έμεινε στα λόγια αλλά προχώρησε ακόμα παραπέρα, και όπως μαθαίνουμε…
…ζει στην κεντρική Εύβοια σε ένα μικρό σπίτι μαζί με τους δύο σκύλους και την γάτα της. Πιο συγκεκριμένα, ζει σε ένα όχημα που έχει υποστεί ολική μετατροπή και βρίσκεται μέσα σε έναν ελαιώνα. Όσο ηλεκτρισμό χρησιμοποιεί, τον παράγει η ίδια με φωτοβολταϊκά. Το περισσότερο νερό που καταναλώνει, το μαζεύει η ίδια από τις βροχοπτώσεις ενώ η θέρμανση προέρχεται από ξυλεία. (Από συνέντευξη που παραχωρήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2024 στο Travel.gr από όπου είναι και οι φωτογραφίες – της Ελίζας – και μερικά αποσπάσματα). Στόχος είναι να ζήσει χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον ή να το επιβαρύνει ελάχιστα συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην βιώσιμη συνύπαρξη με την φύση, μέσα από έναν ήπιο τρόπο ζωής.
Καλλιεργεί όσο μπορει τα δικά της τρόφιμα, χωρίς λιπάσματα ή κοπριά αλλά σε υπόστρωμα μανιταριού και φύκια για λιπασμα, όπως επίσης και με κομποστ που παραγει η ιδια, και φύτευσε δέντρα όπως ροδακινιές, κορομηλιές, μουσμουλιες, καρυδιά,μηλιά, αβοκάντο, ροδιά αλλά και αλλα δέντρα όπως ενα κυπαρίσσι και μια κουτσουπιά και φυσικά πολλα λουλούδια και πολυετή.
Έχει μελετήσει την τοπική χλωρίδα και έχει καταγράψει φυτά και βότανα, τα οποία αξιοποιεί τόσο η ίδια όσο και – αν χρειαστεί – στην φροντίδα των ζώων που έχει.
Ζώντας δυόμιση χρόνια στη περιοχή, έχει παρατηρήσει αλλαγή και στην πανίδα της περιοχής, μια και υπάρχουν πλέον αρκετά πουλάκια, που πριν σπανίζανε. Αυτό την χαροποιεί ιδιαίτερα μια και βλέπει επιστροφή των πουλιών που είχαν απομακρυνθεί από την περιοχή λόγω ξηρασίας και κυνηγιού. Αυτό το πέτυχε αξιοποιώντας την ηθική/συμπονετικη διατήρηση της βιοποικιλότητας, όπου μέσα από τις καλλιέργειες κατάφερε να προσελκύσει περισσότερα έντομα και αυτά με τη σειρά τους τα πουλιά.
Αυτά και πολλά άλλα μπορείτε να τα διαβάσετε στην ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
Οι αλλαγές στο κλίμα και η κλιματολογική κατάρρευση που οδηγεί σε θλίψη και άγχος (eco grief, eco -anxiety) την έχουν απασχολήσει ασχολείται αυτόν τον καιρο με την επανασυνδεση και των ανθρώπων με σκοπό την συλλογικη δράση για ενα καλυτερο μελλον, όπως προτείνει η Joanna Macy. Μπορείτε να δείτε περισσότερα στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΔΩ.
Αναζητείστε την Ελίζα για να μπορέσετε να δείτε τις δράσεις της σε διάφορα πεδία .Στο τέλος θα δώσω μερικούς συνδέσμους αν και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και άλλοι.
Είναι 2024 και οι απόφοιτοί μας αλλάζουν τον κόσμο.
