Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα; Μέγκυ Παπαγεωργίου : Swing’n’Sail… Πως είπατε;

Η Μέγκυ, απόφοιτος της Σχολής μας, κατάφερε να συνδυάσει τα “ασυνδύαστα”. Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…

Η Μέγκυ μας λέει σε μια συνέντευξή της, την 1η Απρίλη (τονίζει ότι δεν είναι πρωταπριλιάτικο!!!)…

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Έχω τους γονείς μου και δύο μεγαλύτερα αδέρφια (αγόρια), με διακρίσεις στον μηχανοκίνητο αθλητισμό τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ο ένας συνεχίζει ακόμη, στα 49 του, και έχει υπάρξει 7 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας στη μοτοσυκλέτα και 2 φορές Βαλκανιονίκης. Είναι μεγάλη έμπνευση για εμένα – νιώθω πως, αν θέλω κάτι πραγματικά, δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορώ να καταφέρω.

Σχετικά με τις σπουδές της μας λέει:

Σπούδασα marketing και από τα 18 μου ξεκίνησα να δουλεύω στην οικογενειακή επιχείρηση, που είναι αντιπροσωπεία μοτοσικλετών. Ο πατέρας μου επέμενε γιατί πίστευε ότι οι πωλήσεις σε κάνουν εξυπνότερο άνθρωπο. Ήμουν, βέβαια, κάκιστη πωλήτρια 🤭 – ίσως επειδή το αντικείμενο δε με ενδιέφερε ιδιαίτερα – αλλά σίγουρα άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά, να παίρνω πρωτοβουλίες και να συναναστρέφομαι καθημερινά με κόσμο.

Και μετά ήρθε ο χορός. Δηλαδή από ότι λέει χορεύει από ηλικία οκτώ ετών, έχει τελειώσει και Δραματική Σχολή οπότε και το θέατρο είναι στη ζωή της.

Συνδύασε τον χορό, και ειδικότερα το SWING, με την ιστιοπλοΐα και τον έβγαλε από τα όρια της πόλης, και τον πήγε βόλτα στα νησιά (από τα οποία ως γνωστόν έχουμε πολλά).

Όλη την συνέντευξη της Μέγκυ μπορείτε να την ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ, όπου θα σας λυθούν πολλές απορίες αλλά πιθανότατα “θα σας ανοίξει η όρεξη”, για κάτι καινούργιο και διαφορετικό.

Όπως λέει και στο κλείσιμο της συνέντευξης :

Ένα ταλέντο, μια ιδέα, λίγη τρέλα, γερή ομάδα και ανοιχτά πανιά. Η Μέγκυ μας απέδειξε πως το να ζεις από αυτό που αγαπάς, δεν είναι ουτοπία – είναι επιλογή. Κι όπως λέει και η ίδια: “Ό,τι δώσεις, θα σου επιστραφεί.”

Μπορείτε να δείτε στο YOU TUBE ένα σχετικό βίντεο.

και να πάρετε ότι πληροφορίες χρειάζεστε από τον σχετικό σύνδεσμο που θα ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.

Λοιπόν; το καλοκαίρι έρχεται…

Είναι 2025 και οι απόφοιτοί μας συνδυάζουν “τα ασυνδυαστα” και περνάνε καλά, φροντίζοντα να περνάμε και εμείς καλά.

Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα; Έλενα Σουκάκου : μας δίνει το “Προφίλ της Συμπεριληπτικής Τάξης”

Η Έλενα Σουκάκου, απόφοιτος της Σχολής μας, αφού ολοκλήρωσε της Σπουδές της στην Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ, (Φιλοσοφία – Παιδαγωγική -Ψυχολογία), έκανε το μεταπτυχιακό της στο Columbia, (Ειδική Αγωγή σε Προσχολική ηλικία – Early Childhood Special Education) και το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης . Ακολούθησε μεταδιδακτορικός τίτλος από Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.

Όπως λέει στο βιογραφικό της :

….Εν συνεχεία, εργάστηκε στο Λονδίνο ως Senior Lecturer, ερευνήτρια, και σύμβουλος εκπαιδευτικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Roehampton. Έχει εργαστεί για περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια στον τομέα της προσχολικής ένταξης και στην ειδική εκπαίδευση ως ερευνήτρια, εκπαιδευτικός ειδική παιδαγωγός, και σύμβουλος εκπαιδευτικής πολιτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ελλάδα... (όλο το βιογραφικό της Έλενας μπορείτε ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ).

Τώρα διδάσκει στο ΕΚΠΑ στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδικής αγωγής του ΤΕΑΠΗ (Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικια) και είναι μέλος της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας που είναι γνωμοδοτικό όργανο της πολιτείας σχετικά με την εθνική στρατηγική για τα ατομα με αναπηρία.

Έχει γράψει πλήθος εργασιών που μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ

Είναι συγγραφέας του βιβλίου : “Προφίλ της Συμπεριληπτικής Τάξης”

Η Έλενα χαράζει τους δικούς της δρόμους στην ειδική αγωγή, και μέσα από τις ομιλίες της και μέσα από προγράμματα, όπως το “Συμπερίληψη για κάθε παιδί” του Δήμου Σπετσών, έχει βοηθήσει πολύ κόσμο.

Είναι 2025 και οι απόφοιτοί μας φωτίζουν νέους δρόμους στην ειδική αγωγή.

Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα; Μυρτώ Τζαμαλή : Fly me to the moon… ή κάπως έτσι…

Η Μυρτώ τελείωσε τη Σχολή μας και ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στην Ελλάδα, στο Μετσόβειο στους Τοπογράφους Μηχανικούς, έκανε μεταπτυχιακό στην εφαρμοσμένη Μηχανική.

Στη συνέχεια βρέθηκε στον Καναδά, όπου έκανε το διδακτορικό της στην ανάλυση δεδομένων από δορυφόρους που μελετούν το βαρυτικό πεδίο.

Στον Καναδά βραβεύτηκε ανάμεσα σε άλλες βραβεύσεις, και με το Βραβείο Αριστείας Richatd Jarret γιατί έκανε τα εργαστήρια μια εποικοδομητική και διασκεδαστική εμπειρία. Οι φοιτητές εκτίμησαν την συνέπεια΄της, τις σε βάθος γνώσεις της, την συνεχή υποστήριξη και τα εκπαιδευτικά βοηθήματα που τους βοήθησαν να αναπτύξουν πλήρως τις δυνατότητές τους. ( Σε σχετικά ελεύθερη μετάφραση του αποσπάσματος από την βράβευση : made the labs a rich and enjoyable learning experience. Students appreciated her consistent and in-depth feedback, hands-on mentorship, and extra instructional aids that helped them achieve their full potential.) Η φιλοσοφία της σαν εκπαιδευτικός στηρίζεται στην φράση : “κάθε σπουδαστής, ανεξαρτήτως ηλικίας, πρέπει να έχει την εκτίμηση των εκπαιδευτών του, και να καταλάβει ότι το πόσο χρόνο θα του πάρει να λύσει ένα πρόβλημα έχει λιγότερη σημασία από το να το καταλάβει και να λύσει τελικά το πρόβλημα.”

Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στο Τορόντο, γύρισε στην Ευρώπη όπου δουλεύει σαν ερευνήτρια στην ESA (European Space Agency) στο Darmstadt.

Τα άρθρα που έχει γράψει η Μυρτώ πάνω στο αντικείμενό της είναι πολλά και μπορείτε να δείτε την εργασία της ΕΔΩ .

Από ότι μας λέει η Μυρτώ, το αντικείμενό της εστιάζεται στην μικρο-ρύθμιση των επιταχυνσιόμετων με βάση μετρήσεις δορυφόρων… Πως είπατε;;;; Εγώ δεν τα καταλαβαινω αυτά. Μου φαίνεται ότι η Μυρτώ ετοιμάζεται να μας πάει στο Φεγγάρι, οπότε “fly me to the moon”.

Είναι 2025 και οι απόφοιτοί μας χαράζουν τους δικούς τους δρόμους “από τη Γη στη Σελήνη”.

10ος Διαγωνισμός Πειραμάτων Φυσικής

Ολοκληρώθηκε την Πέμπτη ο 10ος Διαγωνισμος Πειραμάτων Φυσικής, που οργανώνει η Σχολή μας. Αφορά μαθητές της Γ Γυμνασίου. Φέτος συμμετείχαν δεκατέσσερα σχολεία, λύνοντας πρωτότυπα εργαστηριακά προβλήματα στη Φυσική και ειδικότερα στον Ηλεκτρισμό.

Η κ Τζίμα εξηγεί στους μαθητές τη διαδικασία. Ο κ Δάσκας παρακολουθεί, όπως και οι εθελοντές μας.

Οι μαθητές πιάσανε χαρτί και μολύβι για να λύσουν τα προβλήματα.

Οι εθελοντές μας πάντα παρόντες και πρόθυμοι να βοηθήσουν.

Μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων όλοι οι μαθητές με τους καθηγητές τους συγκεντρώθηκαν στο χολ για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων :

Όπου ο κ Μπουμπούκης, Διευθυντής του Γυμνασίου ανακοίνωσε τα αποτελέσματα, δίνοντας συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες.

Το Γυμνάσιο του Κολλεγίου Αθηνών ήταν οι φετινοί νικητές του διαγωνισμού

(Η φωτογραφία από την ιστοσελίδα του Κολλεγίου).

Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν, στην οργανωτική και επιστημονική επιτροπή που αποτελείτο από τον κ Νεκτάριο Βλαχάκη – καθηγητή Φυσικής στο ΕΚΠΑ και από τους συναδέλφους φυσικούς κ Τζιμα, κ Αγριόδημα και κ Δάσκα, τον κλάδο των φυσικών επιστημών που υποστήριξε και βοήθησε στην προετοιμασία και φυσικά στους εθελοντές μας, το “μυστικό όπλο” της Σχολής μας που βοήθησαν τόσο στην φιλοξενία των μαθητών όσο και των συνοδών καθηγητών τους.

Την απονομή των βραβειων στους μαθητές που επρώτευσαν έκανε ο Διευθυντής ΔΔΕ Β Αθήνας κ Ανδρέας Αλεξανδρής. Κατά την διάρκεια του διαγωνισμού παρούσα ήταν και η κ Βασιλική Κωνσταντινοπούλου, υπεύθυνη ΕΚΦΕ στη Β ΔΔΕ Αθήνας.

Είναι 2025, μόλις τελειώσαμε των φετινό διαγωνισμό…και ετοιμαζόμαστε για τον ενδέκατο.

Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα; Λένια Ζαφειροπούλου : Μας προσκαλεί σε δύο συναυλίες.

Μέσα στα πλαίσια του 3ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής, η Λένια μας προσκαλεί σε δύο συναυλίες.

Ειδικότερα για αύριο Κυριακή των Βαΐων, έχουμε το : Μεσσιάν, Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου, στο ΙΔΡΥΜΑ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΕΛΙΖΑΣ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ.

Αντιγράφω από την Ιστοσελίδα του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, σχετικα΄με την εκδήλωση :

Το Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου του Ολιβιέ Μεσσιάν γράφτηκε και πρωτοπαίχτηκε από τον συνθέτη και τρεις συγκρατούμενούς του μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Stalag VIII-A του Γκέρλιτς. Το έργο αποτελεί έναν ύμνο στην αντοχή και την ελπίδα, ταυτόχρονα μεταφυσικό όραμα (ο τίτλος παραπέμπει στην Αποκάλυψη του Ιωάννη και τη φράση «Χρόνος ουκέτι έσται») και ένα από τα έργα-σταθμούς του μουσικού μοντερνισμού.

Η μοναδική αυτή συναυλία συνδυάζει αντιστικτικά τη μουσική δημιουργία του Μεσσιάν με την απαγγελία κείμενων του συνθέτη σε επιμέλεια της Λένιας Ζαφειροπούλου, καθώς και χωρίων από την Αποκάλυψη του Ιωάννη σε απόδοση του Ορφέα Απέργη. Μια αισθησιακή και συνάμα πνευματική εμπειρία που αναδεικνύει τόσο τη διαχρονικότητα του αριστουργήματος του Μεσσιάν όσο και την ανθρώπινη δύναμη μέσα από τη μουσική και τον λόγο.

Λεπτομέρειες για την εκδήλωση όπως και την “ταυτότητα της” όπως λέω ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.

Η δεύτερη συναυλία είναι για τη Δευτέρα 14 του Απρίλη στο Ωδείο Αθηνών : Σκέψεις για το Θείο Πάθος – Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών.

Αντιγράφω από το αντίστοιχο δελτίο τύπου του Ωδείου Αθηνών :

Οι μέρες που προηγούνται της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης είναι για πολλούς μέρες περισυλλογής και αναστοχασμού. Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών συμμετέχει στο κλίμα των ημερών με μια συναυλία εμπνευσμένη από την θρησκευτική πίστη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στο πρώτο μέρος θα ακούσουμε έργα ενός συνθέτη που έχει ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με την θρησκευτική μουσική σε διάφορες μορφές, του J.S. Bach. Το Πρελούδιο-κοράλ για εκκλησιαστικό όργανο “O Mensch, beweine deine Sünde gross” (BWV 622), διασκευασμένο για ορχήστρα εγχόρδων από τον Max Reger θα ανοίξει το πρόγραμμα για να δώσει τη σκυτάλη στο κοντσέρτο για πιάνο σε ρε ελάσσονα (BWV 1952) με σολίστ την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου.

Λεπτομερειες για την εκδήλωση ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.

Δύο προτάσεις για τις μέρες που αξίζει να αξιοποιήσετε.

Είναι 2025 και οι απόφοιτοί μας είναι ήδη στο πνεύμα των γιορτών.

Εισαγωγικές εξετάσεις για την Α Γυμνασίου : Σάββατο 3 Μαΐου 2025

Έφτασε ο καιρός να γνωρίσουμε τους καινούργιους μας μαθητές. Το Σάββατο αμέσως μετά το Πάσχα, θα έχουμε τις εισαγωγικές μας εξετάσεις. Οι εξετάσεις αυτές θα μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ισοδύναμα τμήματα, δίνοντας σε όλους τους καινούργιους μαθητές μας την δυνατότητα να προοδεύσουν και να προχωρήσουν.

Για τις εξετάσεις ακολουθούμε μια ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ προσέλευσης αφενός να μη γίνεται συνωτισμός και αφετέρου να μην ταλαιπωρούνται οι μικροί μαθητές. Στο σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες για τον τρόπο προσέλευσης και την διαδικασία.

Ο κάθε μαθητής έχει ένα μοναδικό αριθμό και με βάση αυτό τον αριθμό θα εξεταστεί και θα αναζητήσει τα αποτελέσματά του. Μπορείτε να αναζητήσετε την ακριβή ώρα προσέλευσης ΕΔΩ.

Καλή επιτυχία σε όλους τους μικρούς μαθητές που θα πάρουν μέρος.

Είναι 2025 και ετοιμαζόμαστε να γνωρίσουμε τους καινούργιους μας μαθητές.

Εβδομάδα Συμπεριληπτικού Σχολείου 2025

Ξεκινάει αύριο η εβδομάδα συμπεριληπτικού Σχολείου που οργανώνει για τρίτη χρονιά η Σχολή μας. Ξεκίνησε σας ιδέα, έγιναν πολλές διάσπαρτες στον σχολικό χρόνο δράσεις και εκδηλώσεις αλλά τα τελυταία τρία χρόνια, όλες οι δράσεις έχουν συγκεντρωθεί πλέον σε μια εβδομάδα, όπου συμμετέχει όλο το σχολείο και έχει δράσεις και δραστηριότητες για όλους τους μαθητές, από τους μικρότερους μέχρι τους μεγαλύτερους.

Αντιγράφω από το σχετικό δελτίο τύπου : (Στην επίσημη ιστοσελίδα της Σχολής – Ακολουθούν σύνδεσμοι)

H Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένιος Ντελακρουά διοργανώνει, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων (ΣΓΚ) του Ελληνικού Τμήματος, την Εβδομάδα Συμπεριληπτικού Σχολείου, η οποία θα πραγματοποιηθεί από την 7η έως την 11η Απριλίου 2025.

Ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, το συμπεριληπτικό σχολείο, είναι μια εκπαιδευτική κοινότητα που σχεδιάζεται για να λαμβάνει υπόψη την ποικιλομορφία των μαθητών, έτσι ώστε όλοι να επωφελούνται από το δικαίωμά τους στην ποιοτική σχολική εκπαίδευση.

Η Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένιος Ντελακρουά εργάζεται συστηματικά από το 2023 για να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ενός πραγματικά συμπεριληπτικού σχολείου.

Φέτος, το 2025, όλο το έτος θα δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών μας πάνω στη διαχείριση διαφορετικών μαθησιακών προφίλ και στην αποτελεσματική διαχείριση της συμπεριληπτικής τάξης.

(Όλο το δελτίο τύπου ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)

Όλη την εβδομάδα θα έχουμε πλήθος εκδηλώσεων, όπως έχω ήδη πει. Για να καταλάβετε τι εννοώ σας δείχνω ένα στιγμιότυπο από το πρόγραμμα των δράσεων :

Αν θέλετε να δείτε όλο το πρόγραμμα χρησιμοποείστε ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΔΩ

Έτσι όλη την εβδομάδα, όλοι, μικροί – μεγάλοι, θα πάρουμε μέρος θα παρακολουθήσουμε, θα συζητήσουμε μέσα από όλες τις δράσεις για να μπορέσουμε να μην αφήσουμε κανέναν μαθητή “απ’έξω”. Γιατί άλλωστε αυτό σημαίνει εκπαιδευση και εκπαιδευτικός.

Είναι 2025 και παρακολουθούμε και επιμορφωνόμαστε για να γίνουμε καλύτεροι και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο.

Γιορτή 25ης Μαρτίου 2025

Πραγματοποιήθηκε χθες η σχολική γιορτή για την 25η Μαρτίου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος είχε κεντρικό θέμα, και το κεντρικό θέμα για αυτή τη γιορτή ήταν ο φιλελληνισμός.

Στην κατάμεστη αίθουσα, παρουσιάστηκε το ιστορικό κομμάτι της ημέρας, με ένα μοναδικό τρόπο, στα Ελληνικά και στα Γαλλικά, και δόθηκε έμφαση στο κίνημα του Φιλελληνισμού.

Οι μαθητές μας, μας μετέφεραν πίσω στο χρόνο και στο κλίμα της εποχής.

Αναφέρθηκαν τόσο στους Φιλέλληνες που ήρθαν και έδωσαν το παρόν, όσο και στους καλλιτέχνες που μέσα από τα έργα τους ευαισθητοποίησαν την Ευρώπη.

Με αφορμή την σφαγή της Χίου και τον αντίστοιχο έργο του Ντελακρουά που έγινε δύο χρόνια αργότερα (1822 και 1824 ο πίνακας)…

…έμαθε η Ευρώπη για τον αγώνα για ελευθερία και ανεξαρτησία που δίνουν σε μια άκρη της Ευρώπης μια “χούφτα” Έλληνες, απέναντι σε μια αυτοκρατορία.

Ακολούθησε “Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου” επίσης του Ντελακρουά…

Η χορωδία με τα τραγούδια της έδωσε το κλίμα της ημέρας και η εκδήλωση συνεχίστηκε με τους μαθητές της Γ Λυκείου, που μας χάρισαν μοναδικούς παραδοσιακούς χορούς, όπως τον τσάμικο, τον αντικριστό, τον ικαριώτικο και έναν καταπλητικό πεντοζάλη. Δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω το βίντεο και είναι κάτι που θα πρέπει να το λύσω. Οπότε θα αρκεστείτε σε χαρακτηριστικες φωτογραφίες από το χορευτικό .

Το χορευτικό της Γ Λυκείου συνοδεύεται και από ένα έντονο συγκινησιακό φορτίο, μια και σηματοδοτεί την λήξη της σχολικής χρονιά για αυτούς τους μαθητές και την ολοκλήρωση των σπουδών τους στο Λύκειο. Κυρίως με τον Ικαριώτικο, όταν συνοδεύεται με την αποχώρηση των μαθητών από τη σκηνή, δείχνει ακριβώς αυτό το πράγμα. Δεν παίρνουν μέρος σε καμιά άλλη εκδήλωση, μετά από αυτήν.

Η φετινή μας γιορτή και η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο, τόσο από τη χορωδία, όσο και από τους παρευρισκόμενους.

Η γιορτή οργανώθηκε φέτος από την ομάδα των συναδέλφων των Γαλλικών, η οποία μας έδωσε αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα. Φυσικά πάντα με την παρουσία της μουσικού μας κ Κούβακα και της γυμνάστριάς μας κ Τριανταφύλλου, πάντα “πίσω από την κολώνα” να παρακολουθεί και να εμψυχώνει τους μαθητές του χορευτικού. Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια, σε παιδιά και καθηγητές

Κάπως έτσι γιορτάσαμε και για φέτος την 25η Μαρτίου.

Είναι 2025 και οι μαθητές μας μέσα από της επετειακές γιορτές, μαθαίνουν τις πτυχές της Ιστορίας μας.

Η ιστορία της Ελληνογαλλικής Σχολής “Ευγένιος Ντελακρουά”.

Ένα σχολείο είναι ζωντανό. Μεγαλώνει, ζει, δημιουργεί και οι μαθητές του προχωράνε και φεύγουν χαράσσοντας την δική τους πορεία.

Από την πρώτη χρονιά που είχα έρθει, τότε το μακρινό ’90 πριν καλά καλά δημιουργηθεί το Ιντερνετ και όλα τα σύγχρονα ψηφιακά παιγνίδια, είχα πει στην κ Τσώνου, διευθυντρια του Λυκείου : “Το σχολείο μας τώρα ξεκινάει και νομίζω ότι θα πρέπει να καταγράφεται η ιστορία του. Καλό θα είναι να το ξεκινήσουμε από νωρίς, ίσως μια μόνιμη δημοσιογραφική ομάδα, κάτι σαν θεσμός, μια και κάνουμε τόσα πολλά.” Συμφώνησε με τον προλαλήσαντα και μάλιστα με την φωτογραφική ομάδα (μια καταπληκτική ομάδα, με τον Αντώνη τον Κωνσταντίνο, την Αριστέα, τη Ρεγγίνα, την Ινώ – εχω ξεχάσει δυο…) παραδώσαμε στο τέλος της χρονιάς στην κ Τσώνου ένα λεύκωμα με φωτογραφίες που είχαμε βγάλει και τυπώσει εμείς στην ομάδα με τις δράσεις του 1991 – νομίζω. Υπάρχει ακόμα στο γραφείο. Τη δεύτερη χρονιά ξεκινήσαμε αισιόδοξα, αλλά τελικά η ιδέα ατόνησε και τελικά δεν υπήρξε συνέχεια.

Το κουσούρι όμως έμεινε και η ψηφιακή εποχή έδωσε την λύση. Έτσι το 2006 γεννήθηκαν TΑ ΝΕΑ ΤΟΥ LFH.

Στην πρώτη έκδοση από 6 Ιουλίου του 2006 μέχρι τις 25 Γενάρη του 2009. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ και να μελετήσετε τις δράσεις της εποχής.

Ακολούθησε η δεύτερη έκδοση, η μακροβιότερη, από 17 Νοέμβρη 2009 μέχρι 24 Γενάρη το 2019.

Έγραφα σε ένα από τα τελευταία άρθρα… Καθόλου άσχημα.

Και φτάσαμε στην τρίτη έκδοση, τη σημερινή, Ξεκίνησε το Γενάρη του 2019 σε “ιδιόκτητο” οικόπεδο, να μην έχουμε κανένα ανάγκη. Αντε να σας δώσω και εδώ σύνδεσμο αν και είστε ήδη ΕΔΩ.

Τελειώσαμε, όχι βέβαια… έτσι εύκολο είναι ;

Παράλληλα από τον Ιούνιο του 2007 μέχρι και τον Μάιο του 2009 είχαμε το “ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ στο LFH” ένα άλλο blog με λίγο διαφορετικό υλικό : ανακοινώσεις, δράσεις, εξαγγελίες. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.

Και φυσικά υπήρξε και το σχολικό blog στο σχολικό δίκτυο. Ήταν το blog της τάξης. Είχα φτιάξει την δημοσιογραφική μου ομάδα και καταγράφαμε την ζωή μας στο σχολείο. Μέχρι και συνεντεύξεις μας πήραμε. Θα ειχε ενδιαφέρον να τις ξανακούσουμε να δούμε τι λέγαμε τότε (δεκα και χρόνια πριν) και πού είμαστε τώρα. Όλοι απαντήσαμε στις ίδιες δέκα ερωτήσεις. Ο τιτλος : ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΧΩΡΙΣ ΘΕΑ. Έζησε από τον Φεβρουάριο του 2011 μέχρι και τον Μάρτιο του 2015.

Δυστυχώς ο τίτλος του blog πραγματοποιήθηκε στη καραντίνα, όπου θα έλεγα ότι ήταν χειρότερο. Άδειο, ήσυχο, τεράστιο…με δυο λόγια κενό.

Και όπως λέει και η κ Τριανταφύλλου : Να βγάλουμε και κανένα βίντεο από την εκδήλωση.” Σιγά που δεν βγάζαμε βίντεο. Μια χαρα βγάζαμε και το ανεβάζαμε κιόλας, στο κανάλι στο YOUTUBE:

Κάποια βίντεο από το σχολείο μπορείτε να βρείτε και στο κανάλι μου. Θεώρησα όμως ότι δεν είναι σωστό να ανεβάζω υλικό του σχολείου σε εμένα, σταμάτησα και δημιούργησα το κανάλι αυτό. Λειτούργησε από τον Δεκέμβρη του 2011 μέχρι 23 Φεβρουαρίου 2019.

Τώρα για τα προηγούμενα χρόνια, δεν νομίζω να έχετε ψευδαισθήσεις ότι δεν υπάρχει κάτι…Όχι βέβαια. Υπάρχει υλικό και μάλιστα από το 1981. Εδώ πρεπει να ευχαριστήσω τους πρώτους μαθητές της Σχολής που μου παραχώρησαν την πρώτη επετηρίδα (ΑΙΣΩΠΟΣ), λεύκωμα (ναιιιιιι λεύκωμα κανονικό, με ψευδώνυμα και όλα τα καλά) και πολλές φωτογραφίες. Αυτά έχουν ψηφιοποιηθέι και έχουν παραδοθεί σε χρονολογική σειρά σε ένα σκληρό 2 ΤΒ στον υπεύθυνο επικοινωνίας της Σχολής, Αλέξανδρο Τσιπουρίδη. Κάποια κατά καιρούς έχουν ανέβει στο διαδίκτυο.

Ούτε φυσικά να νομίζετε ότι σταμάτησα να βιντεογραφώ και να φωτογραφίζω. Υπάρχει υλικό. Ας είναι καλά το κινητό… Περιττο να πω ότι το κριτήριο αγοράς είναι ένα : έχει καλή κάμερα? ( 🙂 )

Μετά τον κορωνοϊό, εννοείται ότι υπάρχει υλικό, αλλά είναι στο CLOUD μια και δεν βλεπόμασταν. Τέλος υπάρχουν 130 DVD πλήρη, με μενου, υπότιτλους, μουσική υπόκρουση, από όλα τα ταξίδια που συνόδευα και από δεκάδες εκδηλώσεις του σχολείου.

Αυτά τα όμορφα. Τριανταπέντε χρόνια ιστορία (από το 1990) που είμαι στο σχολείο. Η ιστορία της Σχολής ολόκληρη.

Είναι 2025, και “ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ”. ( Αυτό είναι το “μότο” μου για την αγάπη μου για την φωτογραφία και το βίντεο.)

Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα; Πάνε στου Ρόκου… του Στέφανου.

Χθες βρέθηκα στην έκθεση του Στέφανου, στα εγκαίνεια στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη στο Κολωνάκι. Και φυσικά γινόταν χαμός.

Ίσα που κατάφερα να “ξεμοναχιάσω” δύο λεπτά τον Στέφανο και να του πω ότι θα περάσω κάποια άλλη μέρα να μπορέσω να τον δω, γιατί σήμερα ήταν “μια δύσκολη μέρα” και όλοι θέλανε να τον δούνε και να του μιλήσουν.

Φυσικά δεν παρέλειψα να αναζητήσω τον μπαμπά, Κυριάκο, και τη μαμά, Ρουμπίνα για μια καλησπέρα και ευχές, άνθρωποι της νιότης μου που βλεπόμαστε σπάνια αλλά κάθε φορά που τους βλέπω, έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι με δικούς μου ανθρώπους. Φυσικά ήταν και ο Δημήτρης εκεί.

Ανάμεσα στο πλήθος της έκθεσης “ξετρύπωσα” την Στεφανια, τον Αλέξανδρο και την Έλλη, παλιούς μου μαθητές, συμμαθητές του Στέφανου. Αφού τα είπαμε λίγο, μέσα στο μέτρο του δυνατού με τόσο κόσμο, είπα να βγω έξω.

Και βγαίνω έξω και οφείλω να ομολογήσω ότι είχα την ομορφότερη “έκπληξη”. Όχι ότι δεν το περίμενα, το περίμενα. Πάντα ο Στέφανος, είναι ένας καλός λόγος να βρεθούμε. Ήταν όλοι οι συμμαθητές του εκεί : η Μαίρη, η Τζούλη, η Έλια, η Τάνια, η Σοφία, η Μαργαρίτα, ο Φίλιππος, ο Δημήτρης, ο Αντώνης, ο Σταύρος, η Χρύσα, μερικοί “οικογενειακά”, άλλοι μόνοι τους. Ελπίζω να μην ξέχασα να αναφέρω κάποιον. (μου λέτε στα σχόλια, αν μου ξέφυγε κανείς).

Θα προσπαθήσω να περιγράψω τα συναισθήματά μου, αλλά πριν από αυτό, θα σας πω ένα παλιό περιστατικό…πριν πολλά χρονια. Με είχαν ρωτήσει τι σημαίνει πετυχημένος καθηγητής. Και είχα πει ότι : Όταν μετά από πολλά χρόνια δεις παλιούς σου μαθητές, να τρέξουν να σε χαιρετήσουν και να μην αλλάξουν πεζοδρόμιο. Εκεί έχεις πετύχει.

Βρέθηκα χθες λοιπόν περιτριγυρισμένος από όμορφους ανθρώπους, γελαστούς που θέλανε να μιλήσουμε, να μάθουν νέα μου και εγώ τα δικά τους. Τι ομορφότερο. Έλυσα και μερικά μυστήρια…Όπως πχ γιατί ο Αντώνης βρίσκεται συνέχεια σε όλο το κόσμο και σε περίεργα μέρη. Παντού όμως… (μη περιμένετε δεν αποκαλύπτω μυστικά). Τι δουλειά κάνει επιτέλους ο Φίλιππος στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. (…είπαμε, δεν λέμε). Ήταν όμορφα, πολύ όμορφα. Έτσι λοιπόν τα είπαμε, γελάσαμε, είπαμε και μερικά από τα μυστικά της εκδρομής μας στο Μεσολόγγι, (μετά από τριάντα χρόνια, ουπς μου ξέφυγε…, αίρεται το απόρρητο των πληροφοριών) και το διασκεδάσαμε.

Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα και σας ευχαριστώ όλους. Εύχομαι να περάσατε τόσο καλά όσο και εγώ. Αν και από ότι κατάλαβα οι σχέσεις μεταξύ σας είναι δυνατές. Εγώ σας βλέπω μια στις τόσες που λένε, αλλά εσείς είστε κοντά. Και αυτό επίσης είναι πολυ σημαντικό. Και να μην το χάσετε (σταματάω…με έπιασε το καθηγητικό πάλι).

Είναι 2025, και οι παλιοί μας μαθητές βρίσκονται σε κάθε ευκαιρία, και περνάνε καλά.