Μετά από μια πρόταση του δεκαπενταμελούς της Σχολής μας και μετά τις απαραίτητες επαφές αποφασίστηκε τα Σαββατοκύριακα μέχρι του Άη Γιαννιού, να πηγαίνουν πέντε άτομα να βοηθάνε στην κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” στην προετοιμασία των γευμάτων. Η πρόταση αφορούσε και τους καθηγητές και έτσι σήμερα βρέθηκα στην ομάδα και ήμασταν εκεί στις 10.00 το πρωί. Υπήρχε αρκετός κόσμος ήδη και η προετοιμασία ήταν έτοιμη να ξεκινήσει.
Πολύ σύντομα, μια ομάδα άρχισε την προετοιμασία για την σούπα και την μακαρονάδα. Κρεμμύδια, σέλινο, καρότα, όλα καθαρίστηκαν, ψιλοκόπηκαν και προετοιμάστηκαν για την κατσαρόλα. Εμείς κάναμε σαν ομάδα τις άλλες δουλειές, απαραίτητες αλλά όχι πρώτης γραμμής. Έτσι αφού αδειάσαμε κάποιες παραλαβές τροφίμων και τις βάλαμε στα ράφια, προετοιμάσαμε το πρωινό, ανοίγοντας τις φρυγανιές και βάζοντας τις σε δίσκους, ώστε να μπορούν εύκολα να τις πάρουν και να αλείψουν μαρμελάδα. Προετοιμάσαμε τα ποτήρια με καφέ, για όποιον ήθελε να συμπληρώσει νερό και ό,τι άλλο θέλει και να φτιάξει τον πρωινό του καφέ.
Μετά προετοιμάσαμε το ψωμί για τα γεύματα. Κόψαμε τα ψωμιά…
Τα οποία βάζαμε στις σακούλες, έτοιμα για δόσιμο στους σιτιζόμενους.
Ολοκληρώνοντας το ψωμί συνεχίσαμε με το πρωινό – το αυριανό. Κρουασάν – τσουρέκι και μπισκοτάκια με μπόνους σοκολατάκια που μόλις είχαν παραλάβει. Όλα μαζί σε ένα δοχείο έτοιμα για δόσιμο επίσης.
Μετά περάσαμε στο γράψιμο. Μας ενημέρωσαν ότι κάποιοι συμπολίτες μας είχαν δώσει αντί μνημοσύνου χρήματα, για να γίνει ένα γεύμα στην μνήμη της…. Έτσι στα χαρτιά που έκλειναν τα δοχεία, γράψαμε “Εις μνήμην της……”. Αλλά κάποιοι “ξεφύγανε΄” και κάνανε λουλούδια, γράψανε καλή όρεξη… Νομίζω ότι όλα ήταν καλοδεχούμενα.
Ακολούθησε η ξεκούραση του “πολεμιστή”. Ένα μισάωρο περίπου όπου περιμέναμε να βράσει η μακαρονάδα και η φασολάδα και βρήκαμε την ευκαιρία, να πιούμε ένα καφεδάκι και να πούμε δυο κουβέντες στον απέναντι καφενέ.
Και μετά φτάσαμε στην τελική φάση… Σερβίρισμα και παράδοση των τροφίμων.
Προσπάθησα και δεν έβγαλα φωτογραφίες με σιτιζόμενους αλλά μόνο με εθελοντές.
Όσες μερίδες περισσέψανε συσκευάστηκαν προσεκτικά και μεταφέρθηκαν μέσα στο μαγαζί για αυτούς που θα έρθουν αργότερα.
Και τέλος η “λάτζα”. Πλύσιμο στις κατσαρόλες και τις κουτάλες, καθάρισμα στο πεζοδρόμιο και πλύσιμο να φύγουν τα τυχόν τρόφιμα που είχαν πέσει. Όπως λέω συχνά “Τίποτε δεν μαρτυρούσε το πέρασμά μας”, ότι δηλαδή περίπου 25 εθελοντές μαγείρεψαν και μοίρασαν περίπου 200 μερίδες φαγητό σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Βγάλαμε τις σχετικές σέλφι, τόσο μεταξύ μας…
και μια με τον Κωνσταντίνο, τον άνθρωπο πίσω από όλη αυτή την δράση.
Εγώ από όλη αυτή τη δράση θα κρατήσω το χαμόγελο των παιδιών μας, που σε όλη τη διάρκεια της δράσης απλόχερα πρόσφεραν σε όλους όσους ήρθαν.
Ζωήνα, Λίνα, Ελένα και Σταυρούλα ήσασταν καταπληκτικές και μπράβο σας. Αν και είμαι σίγουρος ότι η παρουσία μας από όλες τις ομάδες της Σχολής, θα είναι η ίδια.
Είναι 2022 και σήμερα βιώσαμε την χαρά της ανιδιοτελούς προσφοράς… γιατί έτσι μας αρέσει.
