Όπως συνηθίζεται τις τελευταίες μέρες της χρονιάς έγινε και φέτος ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ μαθητών – καθηγητών… ή περίπου τέλος πάντων. Ο λόγος είναι ότι οι καθηγητές δεν μπόρεσαν να συμπληρώσουν ομάδα και πήραμε ενισχύσεις από μαθητές. Αλλά όπως και να έχει “το αθλητικό πνεύμα μετράει” και εκεί κερδίζουμε.
Εννοείται το φίλαθλο κοινό είχε κατακλύσει τις κερκίδες και παρακολουθούσε όλο αγωνία την εξέλιξη του αγώνα…
Οι μάχες επικές σε΄ολη την έκταση του γηπέδου…
Οι “κίτρινοι” είναι οι δικοί μας και οι μπλε είναι “οι άλλοι”. Είναι σημαντικό σε αυτές τις εγγραφές να είσαι αμερόληπτος για να μπορεί να καταλάβει και αυτός που διαβάζει τι γίνεται…
Κάποια στιγμή κινδυνέψαμε… δηλαδή η κίτρινη ομάδα κινδύνεψε αλλά εντάξει δεν φάγαμε γκολ… (ουφ!!!)
Ο αγώνας εγινε ανάμεσα στη μικτή καθηγητών (with a little help from my friends) και ομάδα από Γάλλους μαθητές.Φήμες που λένε ότι στο γήπεδο ακούστηκε η πληροφορία ότι “το τετράμηνο δεν τελειωσε ακόμα” εξετάζονται ως ανακριβείς.
Όπως και να έχει περάσαμε καλά. Όσον αφορά για το σκορ δεν το έμαθα ποτέ… αλλά ποιος νοιάζεται; (μάλλον αυτός που κερδίζει νοιάζεται και δεν νοιάζεται αυτός που χάνει, αλλά και αυτό φήμες είναι). Και μια και μπήκαμε στα χωράφια της φημολογίας… Φήμες λένε ότι την Παρασκευή θα έχει δεύτερο γύρο με τους καθηγητές ΚΑΙ την συμμετοχή του κ Σαλβάνου, ο οποίος σήμερα απείχε, και τους μαθητές του Ελληνικού τμήματος. Αλλά αυτό δεν το μάθατε από εμένα.
Είναι 2024 ακόμα – για λίγο – και οι παραδόσεις τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια στην Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένιος Ντελλακρουά.