Το ξηλώσαμε και το ξαναφτιάξαμε. Αν υπάρχουν “χλοοτάπητες” 8 γενιές, εμείς βάλαμε”ένατης¨” γενιάς γκαζόν. Τα καλιτερότερα. Τι μένει τώρα;;;;
Να το δοκιμάσουμε. Και έτσι οργανώσαμε έναν αγώνα ανάμεσα σε απόφοιτους και καθηγητές – μαθητές. Αλλλλλλαααααα!!!!!!! Σημασία δεν έχει ο αγώνας σημασία έχει να βρεθούμε, να φτιάξουμε κερκίδα (και αυτές τις φτιάξαμε) να ενθαρρύνουμε τους παίκτες, (δεν έχει σημασία ποιοι είναι … όλοι δικά μας παιδιά είναι…) και να μαζευτούμε περίπου… άπειροι σε αυτό τον αγώνα. Αλλά θέλουμε ενισχύσεις. Όποιοι από τους απόφοιτους, ενδιαφέρονται να παίξουν θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον Εντυ Βαρζαμπετιάν (με προσωπικό μήνυμα). Θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να βρεθούμε στο καινούργιο μας γήπεδο.
Φέτος τον Σεπτέμβρη μη ξεχνάμε ότι σβήσαμε τα σαράντα κεράκια από το 1981 που πρωτοάνοιξε το σχολείο τις πόρτες του εδώ στην Αγία Παρασκευή. Μη ξεχάσετε να ενημερώσετε τους απόφοιτους από το Γαλλικό τομέα.
Δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να οργανώσουμε το θέμα με τις cheer – leaders αλλά πιθανόν θα έχει διευθετηθεί μέχρι τότε. Λοιπόν τι λέτε;;;;
Ραντεβού : ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021 – 15.00. Να είστε όλοι εκεί…
(μη ξεχνάμε τα πιστοποιητικά εμβολιασμου ή νόσησης ή το rapid test. Απαραίτητα)
Ο Ηλίας Μαστοράκης, απόφοιτος της Σχολής μας και κιθαρίστας εξακολουθεί την ανοδική του πορεία στο χώρο της μουσικής. Με την κιθάρα του χαράζει τον δικό του δρόμο.
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Ο Στέφανος Ρόκος απόφοιτος της σχολής μας, ζωγράφος, δίνει μια “χορταστική” συνέντευξη, για την πορεία του, την ζωγραφική του και τις εμπειρίες που έχουν συμβάλλει στην μέχρι τώρα πορεία του.
Αναφέρεται στην σ΄χεση του με τα Κύθηρα, πως ξεκίνησε και πως εξελίσσεται. Την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συνέντευξη με πλούσιο φωτογραφικό υλικό (από όπου και το πορτραίτο του Στέφανου που διάλεξα) μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Είναι 2021 και οι απόφοιτοι της σχολής μας ανοίγουν νέους δρόμους στη τέχνη (περιμένοντας την έκθεση του 2022)
Η Σοφία Γεωργοπούλου, πήγε στο Ροβανιέμι, στην πρ΄΄ωτη της διεθνή συμμετοχή. Δεν βρήκε τον Αη – Βασίλη, σήκωσε 195 κιλά πήρα δύο χάλκινα μετάλλια και έδωσε ραντεβού για την επόμενη συνάντηση.
Αντιγράφω από το site της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών
Διπλή επιτυχία για την… χάλκινη Γεωργοπούλου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
Στο βάθρο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Αρσης Βαρών U23 που διεξάγεται στη Φινλανδία ανέβηκε η Σοφία Γεωργοπούλου. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια πραγματοποίησε συγκλονιστική εμφάνιση και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο αρασέ και στο σύνολο στην κατηγορία των 59κ.
Η Γεωργοπούλου σήκωσε 92κ. στο αρασέ και κατέλαβε την 3η θέση. Στο ζετέ με 103κ. ήρθε 4η, ενώ στο σύνολο με 195κ. κατέλαβε την τρίτη θέση
Παράλληλα σημείωσε τέσσερα Πανελλήνια ρεκόρ, καθώς βελτίωσε δύο φορές την καλύτερη επίδοση στο αρασέ και από μία σε ζετέ και σύνολο.
Η Ελληνική αποστολή έκλεισε με τον ιδανικότερο τρόπο την πορεία της στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε μία άκρως επιτυχημένη αποστολή. Να θυμίσουμε ότι προηγήθηκαν οι πολύ καλές εμφανίσεις της Μαρίας Kαρδαρά και Έλενας Τζατζολάρη που έσπασαν 7 φορές τα Πανελλήνια ρεκόρ.
Μπράβο Σοφία, σου ευχόμαστε να έχεις πάντα επιτυχίες.
Είναι 2021 και ανάμεσα στους απόφοιτούς μας κυκλοφορούν νέοι Άτλαντες!!!
Ο Φαίδων Νούσης, απόφοιτος της Σχολής μας συμμετέχει στην ομάδα Prom Racing NTUA FSAE. Είναι η ομάδα των φοιτητών του ΕΜΠ που δημιούργησαν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο και συμμετείχαν στον διεθνή διαγωνισμό των Πανεπιστημίων παίρνοντας την 5η θέση.
Η ομάδα μετά τη βράβευση.
Ακολουθεί η περιγραφή του διαγωνισμού από την κ Χαραμή, μητέρα του Φαίδονα, όπως τη βίωσε αλλά με πολλές εντυπωσιακές λεπτομέρειες. Δεν την πειράζω για να μη χάσει το ύφος της.
Είπα να μην σας πρήξω άλλο με τη συμμετοχή της ομάδας Prom Racing NTUA FSAE Team του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στους 4 αγώνες που θα συμμετείχαν φέτος στην Ευρώπη συναγωνιζομενοι με τις καλύτερες ομάδες από αντίστοιχα Πολυτεχνεία. Στο ξεκίνημα σας είχα υποσχεθεί ένα θερμό αγωνιστικά καλοκαίρι. Η πραγματικότητα ήρθε να με επιβεβαιώσει με το χειρότερο τρόπο: το καλοκαίρι αποδείχτηκε για άλλους λόγους ακόμα πιο θερμό… Όταν καίγεται η μισή Εύβοια, η Αττική, η Πελοπόνησσος, η ζωή μας ολόκληρη, το να χαίρεσαι δημόσια με τη χαρά του παιδιού σου που χάρη στην παρουσίαση του ήρθε το ΕΜΠ στην τρίτη θέση στο αγώνισμα “cost and manufacturing” ή συνολικά στην 8η ανάμεσα στις 38 ομάδες που συμμετείχαν στην Ουγγαρία, μοιάζει σαν να ζεις σε ένα παράλληλο σύμπαν…Κι έτσι δεν έγραψα τίποτα. Ούτε όταν στους τελευταίους και πιο απαιτητικους αγώνες στη Γερμανία ήρθε το ΕΜΠ με το πρωτοεμφανιζομενο ηλεκτρικό αυτοκίνητο του στην 5η θέση στο στατικό αγώνισμα του engineering, έγραψα κάτι. Όμως μόλις χθες τελείωσαν οι αγώνες στη Γερμανία. Για πρώτη φορά με τις μισές ομάδες απ’ ότι συνήθως και βέβαια με αυστηρά συμμετοχή μόνον 9 ατόμων από κάθε ομάδα λόγω covid-19. Συμμετείχαν και εδώ 38 ομάδες. Το enfant gaté του μηχανοκίνητου Πολυτεχνικού φοιτητικού κοινού του κόσμου. Κι αυτές οι 38 ομάδες μετά από σκληρή διαλογή ανάμεσα σε τουλάχιστον 300 που είχαν υποβάλει υποψηφιότητα. Για να μην τα πολυλογώ: Τελική κατάταξη, στις 10 πρώτες θέσεις οι 9 αμιγώς Γερμανικές ομάδες. Εκτός από… κάτι γραφικούς τύπους κάπου από τον νότια άκρη της Ευρώπης, που εμφανίστηκαν δίχως 6αξονικό φορτηγό αγώνων, που κοιμόντουσαν σε αντίσκηνα, που έτρωγαν νυχθημερόν σάντουιτς γιατί τα λεφτά τους ήταν μετρημένα, και… Ω του θαύματος, με ένα ηλεκτροκίνητο κατσαριδάκι που είχε μόνο μια μηχανή και όχι τέσσερις, δίχως επανάκτηση ηλεκτρικής ενέργειας (γιατί δεν προλάβαιναν να αναπτύξουν κάτι τέτοιο), που έρχονται 5οι στην τελική κατάταξη! Ακούσαμε τον παρουσιαστή των αγώνων να μιλά για ένα θαύμα! Να λέει πως συμφωνα με τους ελεγκτές των αγώνων, το πρωτοεμφανιζόμενο Ελληνικό αυτοκίνητο είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ σε θέματα design…Τον ακούσαμε να παίρνει τη μοναδικη συνέντευξη από την Ελληνική ομάδα και να ρωτά πως πετύχανε αυτό το αποτέλεσμα. “Με πολλή δουλειά” απάντησε κάποιος Έλληνας φοιτητής. Θα προσθέσω και με πολύ πείσμα. Και με πολύ ενθουσιασμό. Και με πολύ τσαγανό. Και με πολλές θυσίες. Όταν αφήνεις πίσω σου Πολυτεχνεία όπως αυτό της Ζυρίχης, της Βιέννης, του Ντελφτ, της Στουτγάρδης, του Βερολίνου κλπ δικαιολογημένα να πετάς στα σύννεφα από τη χαρά σου!Ξέρω πως η περιρρέουσα κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή και ίσως να σας έχω κουράσει ως κουκουβάγια που μιλά για το κουκουβαγάκι της, όμως είναι η τελευταία φορά. Κι αυτό γιατί όπως λέει το κουκουβαγάκι: Όλα τα ωραία κάποτε έχουν ένα τέλος. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως πλέον είμαι μητέρα ενός συνταξιούχου: Ο Φαίδων, ως chief engineer, μόλις αφυπηρέτησε από την ομάδα ηλεκτρικού μηχανοκίνητου αθλητισμού του ΕΜΠ!
Είναι φανερό ότι ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος αλλά το πείσμα μαζί με το φιλότιμο έδωσαν τα εντυπωσιακά αυτά αποτελέσματα.
Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο της ομάδας.
Ο ενθουσιασμός μεγάλος
και οι συγκινήσεις έντονες.
Στον αγώνα.
Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα. Μακάρι να έχουν πάντα επιτυχίες και να μας δείχνουν έμπρακτα μια άλλη Ελλάδα, που κοιτάζει μπροστά και αγωνίζεται.
Με την Εθνική ομάδα του Πόλο στο Τόκυο, ο Στέλιος ζει το δικό του όνειρο. Αυτή τη στιγμή η εθνική ομάδα είναι τουλάχιστον στο ασημένιο και αγωνίζονται με την Σερβία για το χρυσό.
Η σκέψη μας είναι μαζί τους και τους εχόμαστε να ανεβούνε στο ψηλότερο βάθρο και να τους καμαρώσουμε με τα χρυσά μετάλια.
Στο άρθρο υπάρχει μια αναλυτική αναφορά στην πορεία της ομάδας, στο αήττητο της στο τουρνουά, και στο γεγονός ότι ο Στέλιος είναι ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά.
Στις δύσκολες ώρες που περνάμε στην Ελλάδα με τις πυρκαγίες και τις καταστροφές είμαστε περήφανοι για όσα έχουν καταφέρει. Δεν ξέρω αν το ΜΠΡΑΒΟ είναι αρκετό σε αυτή τη πορεία είναι όμως το μόνο που μπορούμε να τους πούμε μέσα από την καρδιά μας.
Είναι 2021 και οι παλιοί μας μαθητές ζουν το όνειρό τους.
Γράψανε για τον Στέλιο και την πορεία του στο τουρνουά, μετά την λήξη των Ολυμπιακών, ότι μπαίνει στην “κορυφαία ομάδα πόλο” των Ολυμπιακών. Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά εδώ και ΕΔΩ
Ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα τα στατιστικά των Πανελλαδικών εξετάσεων. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με την βοήθεια των μαθηματικών της Σχολής μας κ. Σιάκκα και κ Σαλβάνο κάναμε την συγκριτική μελέτη και αποδώσαμε γραφικά αυτή τη σύγκριση.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι το 60% των μαθητών μας έχει ετοιμάσει τον φάκελό του για σπουδές στη Γαλλία και το σύνολο των αιτήσεων έχει γίνει δεκτό. Από αυτούς κάθε χρόνο περίπου 15 απόφοιτοι αποφασίζουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Γαλλία. Έτσι έχοντας εξασφαλίσει τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (στη Γαλλία) δίνουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις χωρίς αξιώσεις.
Η διαφορά είναι εμφανής κυρίως στη κλίματα 14 με 20 που είναι και οι βαθμοί που “βάζουν” στις σχολές.
Δείτε τα γραφήματα :
Να δώσουμε συγχαρητήρια στους μαθητές μας και στους συναδέλφους που σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες έδωσαν αυτά τα εκπληκτικά αποτελέσματα και να ευχηθούμε στους απόφοιτούς μας πλέον, καλή συνέχεια στις σπουδές τους.
Εμείς όπως κάθε χρόνο, φορτίζουμε τις μπαταρίες και ετοιμαζόμαστε για την επόμενη χρονιά.
Καλό καλοκαίρι.
Είναι 2021 και όπως κάθε χρόνο έχουμε άριστα αποτελέσματα στις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Δύσκολο, πολύ δύσκολο να γράψεις για την αποφοίτηση τη φετινή. Πέντε μήνες κλεισμένοι, στα σπίτια μας, μικροί μεγάλοι. Με μαθήματα από απόσταση. Χωρίς να μπορείς να αλλάξεις παραστάσεις. Χωρίς να έχεις την αίσθηση ότι γίνεται κάτι διαφορετικό κάθε μέρα. Δεν είναι λίγο αν το σκεφτείς…
Να προσθέσουμε εδώ και την αγωνία για τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Να βγει η ύλη, να μπορέσουν να προχωρήσουν, να γράψουν στις εξετάσεις. Πάλι δεν είναι λίγο.
Ξεκινήσαμε με μαθήματα στο σχολείο και “ξαφνικά” γίνεται η ανατροπή. Κλείνουν τα σχολεία. Ήταν Νοέμβρης. Ξανα ανοίξαμε μόλις πριν το Πάσχα… Πέντε μήνες… Δεν είναι λίγο αν το σκεφτείς.
Και φτάσαμε στις εξετάσεις. Τέσσερις μέρες – για όλους – για τα βασικά μαθήματα – και μετά τα ειδικά μαθήματα. Ακόμα συνεχίζονται. Και οι βαθμολογήσεις συνεχίζονται. Ακόμα δεν έχουμε Αποτελέσματα και η αγωνία συνεχίζεται.
Στις 25 Ιουνίου και αφού είχαν ανακοινωθεί τα νέα μέτρα για 300 άτομα σε τραπέζια των 10 ατόμων, κάναμε την πρώτη και μόνη διαδικτυακή συζήτηση με τους μαθητές για την αποφοίτηση. Και το πήραν πάνω τους. Ο Βασίλης και η Μαριάννα είχαν το γενικό πρόσταγμα αλλά όλη η ομάδα που το είχε αναλάβει, έκαναν το δικό τους κομμάτι. Υπεύθυνα, σιωπηλά και σωστά. Και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Μια ακόμα αποφοίτηση τέλεια, οργανωμένη, με την ζωντανή μουσική, με τις “ατάκες” για τους συμμαθητές τους, με το βίντεο από τις φωτογραφίες “που δεν τις βλέπει κανείς” από το πέρασμά τους από την Σχολή.
Οι καθηγητές παρόντες να χαιρετήσουν τους μαθητές τους. Να τους δώσουν το αναμνηστικό της αποφοίτησης και να τους ευχηθούν καλή συνέχεια. Η αμεσότητα με την οποία περάσαμε από την τάξη στο διαδικτυακό μάθημα, ο τρόπος με τον οποίο γυρίσαμε τη δουλειά μας σε διαδικτυακή, οι ατελείωτες συζητήσεις μεταξύ μας – εκτός ωραρίου εννοείται – προκειμένου να μπορέσουμε να οργανώσουμε τα μαθήματά μας με τον καλύτερο τρόπο, είναι ο άθλος των καθηγητών μας. Πολλοί το θεωρήσανε ότι “είναι η δουλειά τους” αλλά δεν είναι έτσι. Η ευθύνη απέναντι στους μαθητές μας είναι η κινητήρια δύναμη. Η συντονισμένη προσπάθεια μας βοήθησε να ολοκληρώσουμε την εκπαιδευτική διαδικασία.
Και έτσι φτάσαμε στην αποφοίτηση, το Σάββατο 3 Ιουλίου στο σχολείο. Στην αυλή του μπήκαν 30 ροτόντες των δέκα θέσεων και τριακόσιες καρέκλες… ακριβώς. Θύμιζε λίγο τις μουσικές καρέκλες. Οι καταστάσεις λέγανε ότι θα έρθουν 290 επισκέπτες. Άρα χωράγαμε ακριβώς μέσα στα όρια. Ξεκινήσαμε με τις ομιλίες.
Συνειδητοποίησα ότι ήταν η τριακοστή αποφοίτηση…Τριάντα χρόνια αποφοιτήσεις. Από το 1992 η πρώτη αποφοίτηση του Ελληνικού τομέα, μέχρι το 2021. Τριάντα σειρές αποφοίτων… περίπου 2500 απόφοιτοι που κυριολεκτικά “βρίσκονται παντού”. Φέτος τα κατάφερα. Συγκινήθηκα μεν αλλά δεν το έδειξα. Ναιιιιιι!!! κράτησα χαρακτήρα. Πάντα όμως υπάρχει αυτή η συγκίνηση. Δεν μπορώ να το αποφύγω.
Να σας δείξω μερικές φωτό :
Πρόβες για την ζωνταντή μουσική την Παρασκευή στις 10.30 το βράδυ. Απλά γιατί τίποτα δεν γίνεται μόνο του.Η ορχήστρα “επι τω έργω” για να ζεσταθούμε λίγο. Οι παρουσιαστές – ομιλητές καλούν τους συμμαθητές τους για να πάρουν τα αποφοιτήρια.Ένα αναμνηστικό αποφοίτησης, και ένα μικρό δωράκι, για να θυμούνται την πορεία τους στη Σχολή. Η απόφοιτοι του 2021 στη τελευταία ομαδική φωτογραφία στο σχολείο.
Και έτσι οι φετινοί μας τελειόφοιτοι, γίνανε απόφοιτοι. Και ξεκίνησαν το ταξίδι τους στη ζωή και τη γνώση. Η τριακοστή σειρά των αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής – του Ελληνικού τομέα, είναι γεγονός.
Για εμάς θα είναι πάντα οι μαθητές μας, και θα τους θυμόμαστε τα πρωινά να κυκλοφορούν στους διαδρόμους, με τις φόρμες τους και το σακίδιό τους στη πλάτη, άλλοι δραστήριοι και έτοιμοι για μάθημα και άλλοι χμ…”δραστήριοι και έτοιμοι για μάθημα”… (το πρωινό ξύπνημα γενικά είναι “βαρύ”). Έτσι θα τους κρατήσουμε στη μνήμη μας και την καρδιά μας. Και θα είμαστε πάντα δίπλα, να παρακολουθούμε την πορεία και την πρόοδό τους και να τους υποστηρίζουμε όποτε το χρειάζονται.
Σειρά του ’21, ονομάζεστε πλέον απόφοιτοι, και σας ευχόμαστε καλό ταξίδι στο ταξίδι της ζωής και της γνώσης.
Είναι 2021 και έχουμε τους καινούργιους μας απόφοιτους.
ΥΓ Ενημερωτικά : Όλοι όσοι προσήλθαν είχαν πιστοποιητικό εμβολιασμού ή self test, και σε όλη τη διάρκεια τηρήθηκαν τα μέτρα και οι αποστάσεις. Τα τραπέζια ήταν “οικογενειακά” και ήταν όλοι καθισμένοι. Το σερβίρισμα έγινε από τα μέλη του catering, χωρίς να γίνει συνωστισμός μπροστά στους μπουφέδες, με πρόσκληση ανά τραπέζι. Ακολουθήσαμε όλα τα μέτρα για να έχουμε μια αποφοίτηση “χωρίς παρενέργειες” προστατεύοντας τους μαθητές μας και τους δικούς τους ανθρώπους. Το μόνο που έμεινε είναι η ανάμνηση…
Μια περίεργη χρονιά φτάνει στο τέλος της. Είχε δια ζώσης μάθημα, καραντίνα και επιστροφή στην κανονικότητα. Πολλές διακυμάνσεις, πολλή αβεβαιότητα στο πως θα προχωρήσουμε.
Μια ήταν να ανοίξουμε τη Δευτέρα, όχι δεν γίνεται αυτή τη Δευτέρα, πάμε για την άλλη…Μια είναι θα έχουμε ενδοσχολικές εξετάσεις, τελικά δεν θα έχουμε…Θα έχουμε τόση ύλη, μήπως μειωθεί παραπάνω…τελικά δεν θα μειωθεί περισσότερο… όλα αυτά μαζί με τον καθημερινό ανατριχιαστικό απολογισμό της εκατόμβης των νεκρών των χιλιάδων κρουσμάτων και των εκατοντάδων διασωληνωμένων. Περίεργη χρονιά όπως και να την δεις.
Σε όλα αυτά ενα ήταν το σταθερό σημείο αναφοράς. Οι Πανελλήνιες οι οποίες θα γίνουν. Για αυτό δεν είχαμε αμφιβολία. Δεν ξέραμε την ακριβή ημερομηνία αλλά ξέραμε ότι θα γίνουν.
Μέσα σε όλα αυτά εμείς έπρεπε να είμαστε δίπλα στους μαθητές μας. Να ολοκληρώσουμε την ύλη με τον καλύτρο τρόπο στις δεδομένες συνθήκες. Να δώσουμε στους μαθητές μας το καλύτερο. Να μας στείλουν τις εργασίες τους και να τους δώσουμε την αναλυτική μας ανάδραση. Να τους εξηγήσουμε όσο γίνεται πιο αναλυτικά. Να μην αφήσουμε την απόσταση να γιγαντωθεί στην επικοινωνία μας.
Η αίσθηση που έχω είναι ότι τα καταφέραμε. Άσχετο αν αυτό σήμαινε ότι δεν υπήρχε ωράριο. Άσχετα αν αυτή σημαινε ότι ο όγκος των εργασιών που έπρεπε να διορθωθούν να επιστραφούν, κάθε βδομάδα ήταν και μεγαλύτερος. Οι μαθητές μας μας εμπιστεύτηκαν και εμείς σταθήκαμε δίπλα τους. και ξέρανε με σιγουριά ότι για οποιαδήποτε απορία είχαν ήμασταν εκεί.
Και μετά γυρίσαμε στο σχολείο. Με το self-test και τα μέτρα ασφαλείας. Και γυρίσαμε όλοι και το κυριότερο μείναμε στο σχολείο όλοι. Όλοι προσπαθήσαμε και καταφέραμε να μην χάσουμε ώρες. Εδώ σίγουρα σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι οικογένειες που υποστήριξαν την προσπάθεια.
Στο σχολείο η χαρά μας ήταν μεγάλη. Οι γεμάτοι διάδρομοι, η βαβούρα στα διαλείμματα, το ζωντανό σχολείο είναι μοναδικό. Όλοι οι συνάδελφοι προσπάθησαν και κατάφεραν αν συνεχίσουν κανονικά τα μαθήματα, από τα μαθήματα από απόσταση στην δια ζώσης διδασκαλία. Και μέσα σε αυτόν τον λίγο χρόνο να ολοκληρώσουν την ύλη να κάνουν επαναλήψεις και να κλείσουν τα μαθήματα. Σε όλο αυτό το διάστημα ξέρω καλά την προσπάθεια που κατέβαλαν και γιαυτό τους ευχαριστώ.
Και φτάσαμε στις 2 Ιουνίου όπου χαιρετίσαμε τους τελειόφοιτους του 2021… Τελευταία μέρα μαθημάτων. Άλλη μια σειρά μαθητών μας φεύγει από το σχολείο. Τους ξαναείδαμε όταν πήραν τα δελτία υποψηφίου…Τι να πεις…Από τη μια μεριά η λύπη του αποχωρισμού και από την άλλη η χαρά της ανεξαρτητοποίησης και του προχωρήματος στην επόμενη φάση.
Και φτάνουμε σήμερα, παραμονή των εξετάσεων.
Να ευχηθούμε στους μαθητές μας καλή επιτυχία. Να ευχηθούμε σε όλους τους μαθητές καλή επιτυχία σε αυτές τις εξετάσεις. Μακάρι να αποτελέσουν ένα καινούργιο ξεκίνημα στο ταξίδι της ζωής, μια αφετηρία στο ταξίδι της γνώσης.
Ο Στέφανος Ρόκος, απόφοιτος της Σχολής μας, ζωγράφος, δίνει μια συνέντευξη “εφ’ όλης της ύλης” και μας μιλάει για τα σχέδια του. Μέσα από λέξεις κλειδιά ο Στέφανος μιλάει για όλα.
Μπορείτε να την διαβάσετε στην καθημερινή στον σύνδεσμο : https://tinyurl.com/tjmcb4as
Είναι 2021 και οι μαθητές μας δημιουργούν την τέχνη μέσα από τους πίνακές τους.
