Αντιγράφω από το site των αποφοίτων την πρόσκληση.

Αγαπητοί/ές απόφοιτοι/ες,Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και ο Σύλλογος Αποφοίτων του LFH θα συμμετάσχει στα δύο χριστουγεννιάτικα Bazaar του σχολείου που θα λάβουν χώρα την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου (Bazaar της οργάνωσης Athenes Accueil) και την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου (το παραδοσιακό μας ετήσιο Bazaar). Όποιος/α από εσάς φτιάχνει ή πουλάει προϊόντα όπως χριστουγεννιάτικα στολίδια, είδη διακόσμησης, αξεσουάρ, γλυκά, ή άλλα είδη που θα ήθελε να προωθήσει μέσω του stand του συλλόγου, παρακαλούμε να επικοινωνήσει μαζί μας στο Inbox ή στο alumni.lfh@gmail.com.

Θα χαρούμε να σας δούμε όλους στο περίπτερο του Συλλόγου!

Chers anciens du LFH, Les fêtes approchent et l’Association des Anciens Elèves du LFH participera aux deux Bazar de Noël qui auront lieu aux locaux du Lycée les dimanche 4 décembre (Bazar organisé par “Athènes Accueil”) et dimanche 11 décembre (Bazar annuel traditionnel de notre Lycée).Ceux ou celles d’entre vous qui fabriquent ou vendent des produits tels que des objets de décoration pour Noël, des accessoires, des sucreries/ confiseries ou d’autres produits, et qui souhaiteraient les promouvoir sur notre stand, sont priés de communiquer avec notre Association par message dans notre Inbox ou par mail à l’adresse alumni.lfh@gmail.com.

Passez nous dire bonjour au stand de l’Association, nous serons ravis de vous voir!

Εγώ να συμπληρώσω ότι θα είμαστε πολλοί εκεί στο Bazaar της Σχολής μας και θα ήταν χαρά μας να σας δούμε όλους. Λοιπόν κανονίστε το. Σας περιμένουμε.

Είναι 2022 και όλοι περιμένουμε τα Χριστούγεννα.

Η Μιρέλλα απόφοιτος της Σχολής μας, σπούδασε στο Μαθηματικό. Όπως μου έλεγε η ίδια…

“Το 2011 γέννησα την κόρη μου και ο κόσμος της μητρότητας με έβαλε στον κόσμο της μαιευτικής. Αποφάσισα να δώσω κατατακτήριες και έτσι το 2019 τελείωσα το πανεπιστήμιο άλλη μια φορά ,έχοντας πλέον 3 παιδιά.”

Από τότε έχει διαγράψει μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία στον χώρο των Μαιών.

Η ίδια μου είχε γράψει σε σχετική ερώτησή μου :

Είμαι ελεύθερη επαγγελματίας μαία και ασχολούμαι κυρίως με τον φυσικό τοκετό (στο μαιευτήριο και στο σπίτι) και το θηλασμό.

Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία με τα θέματα που αφορούν τα δικαιώματα στη γέννα και τη μαιευτική βία. Αυτόν τον καιρό κάνω μεταπτυχιακό στην κοινοτική μαιευτική.

Είμαι εθελόντρια σύμβουλος θηλασμού στον Σύνδεσμο Θηλασμού Ελλάδος.

Μόλις άνοιξα το δικό μου μαιευτικό κέντρο με τη συνάδελφό μου στα Μελίσσια που λέγεται “ΜΑΜούσκες”

Και τέλος είμαι συνιδρύτρια της Ένωσης Ανεξάρτητων Μαιών/Μαιευτών Ελλάδος , όπου αυτόν τον καιρό προσπαθούμε να συμβάλουμε στην προσπάθεια που γίνεται στη χώρα μας για τη δημιουργία κέντρων φυσικού τοκετού (όπως έχει όλη η Ευρώπη και εκεί γεννούν γυναίκες χωρίς παθολογία)

Από μια παρουσίαση της συμπληρώνει :

Είμαι εκπαιδεύτρια βρεφικού μασάζ του International Association of Infant Massage και εκπαιδεύω τους γονείς στην υγιή επικοινωνία με το μωρό τους. Ασχολούμαι με την υποστήριξη του θηλασμού εθελοντικά.

Μια υπέροχη πορεία – θα έλεγα – σε ένα χώρο μοναδικό. Στη έλευση ενός νέου ανθρώπου στη Γη. Δεν ξέρω αν μπορούμε να τα δούμε έτσι – εμείς οι άλλοι – αλλά εγώ έχω να πω ότι ήμασταν πολύ τυχεροί και σίγουρα η γυναίκα μου πολύ πιο τυχερή, όταν στην έλευση των γιων μου στο Μαγγίνειο, η μαία – της οποίας το όνομα ποτέ δεν έμαθα γιατί όλοι την φώναζαν “μπέμπα” – βοήθησε και κάθε φορά είχαμε ένα υγιέστατο μωράκι και τη μαμά ταλαιπωρημένη μεν αλλά υγιέστατη. Θεωρώ ότι οι στιγμές είναι μοναδικές…

Είναι 2022 και οι απόφοιτοί μας φροντίζουν για κάθε καινούργια έλευση των νέων ανθρώπων στη Γη μας.

Πως θα σας φαινότανε ένα βιβλίο με 21.540 σελίδες που περιέχει δουλειά 25 χρόνων από ένα καλλιτέχνη; Μάλλον “χορταστικό”. Δύσκολο στο διάβασμα σίγουρα… Εργασία πλήρους απασχόλησης… για να το διαβάσετε. Αναμφίβολα. Ε Λοιπόν αυτό το βιβλίο υπάρχει και είναι μόνο σε 50 αντίγραφα…

Περιέχει την Ιαπωνική σειρά manga γραμμένη και εικονογραφημένη από τον Elichiro Oda, που δημοσιεύτηκε σε σειρά στο περιοδικό manga της Shueisha’s Weekly Shōnen Jump από τον Ιούλιο του 1997. Έχει επαινεθεί για την αφήγηση, την τέχνη, τη μορφή των χαρακτήρων του, και το χιούμορ του.

Αυτό είναι το τελευταίο έργο του Ιλάν Μανουάχ, απόφοιτου της σχολής μας. Για ρίξτε μια ματιά…

Καλό έτσι; Και μόλις σε 50 αντίτυπα.

Μπορείτε να διαβάσετε πληροφορίες ΕΔΩ Από ότι μπορείτε να δείτε, δεν μπορούμε να το πούμε ακριβώς βιβλίο, μια και με “πλάτη” πάνω από 80 εκατοστά, και βάρος 17 κιλά, δεν είναι το βιβλίο που παίρνεις για διάβασμα στην παραλία. Είναι μάλλον έντυπο γλυπτό και πρακτικά το μεγαλύτερο βιβλίο που έχει κυκλοφορήσει ποτέ.

Αλλά ποιος είναι ο Ιλάν; Αντιγράφω αποσπάσματα από το βιογραφικό του.

Ο Ιλάν είναι ερευνητής, μουσικός και “πολυθεματικός καλλιτέχνης” με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα εννοιολογικά και μεταψηφιακά κόμικς…Πολύπλοκο και ίσως χαμένο στην μετάφραση… Ο Ιλάν θεωρεί ότι ο όρος “εικαστικός” είναι αυτός που εκφράζει ικανοποιητικά, το ποιος είναι. Έχει διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Άαλτο στο Ελσίνκι όπου εξέτασε πως οι τεχνολογίες αιχμής αυτού του αιώνα, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, οι χρηματοοικονομικές τεχνολογίες και η παγκοσμιοποιημένη επιμελητεία, αναδιαμορφώνουν την βιομηχανία των κόμικς…

Σίγουρα ο Ιλάν κινείται σε άλλο επίπεδο. Αυτή την περίοδο είναι επισκέπτης μελετητής στο Χάρβαρντ. Όπως και να έχει είναι σίγουρα ένα ανήσυχο δημιουργικό πνεύμα, που πολύ σύντομα θα μας δώσει την καινούργια του δουλειά.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον Ιλάν ΕΔΩ.

Είναι 2022 και οι απόφοιτοί μας ακολουθούν τον μοναχικό δρόμο της πρωτοπορίας και της δημιουργίας.

Πραγματοποιήθηκε στην Ελληνογαλλική Σχολή ο εορτασμός για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η γιορτή είναι αποτέλεσμα της δημιουργικότητας των μαθητών της Γ Λυκείου. Οι καθηγητές που συμμετέχουν συνήθως αποτελούν τον σύνδεσμο μεταξύ μαθητών – Σχολής, προκειμένου να εξασφαλίσουν αίθουσες, να ενημερώσουν για πρόβες την διεύθυνση και τους συναδέλφους και άλλα τέτοια πρακτικά.

Προσωπικά κάθε χρόνο παρακολουθώ την γιορτή κάτω από έντονη συναισθηματική φόρτιση μια και όντας 12 χρονών τις ημέρες εκείνες, σαφώς δεν μπορώ να ξεχάσω το ραδιόφωνο “των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελληνων” που ακούγαμε χαμηλά στο μαγαζί του πατέρα μου, ένα συνοικιακό μπακάλικο. Ο΄υτε μπορώ να ξεχάσω τον “χαφιέ” της γειτονιάς μας, ο οποίος κατέγραφε τα πάντα και τους πάντες όλες τις ώρες της ημέρας από το ανοικτό παράθυρο του σπιτιού του. Τέλος εκείνο το τριήμερο από 15 μέχρι και μετά δεν μπορώ να ξε΄χασω τους συνεχείς πολυβολισμούς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής που είναι πολύ κοντα στο πατρικό μου. Δεν ξέρω αν κάνανε σκοποβολή εκείνες τις ημέρες, αλλά σε εκείνη τη συγκυρία αυτό το κροτάλισμα, σου προκαλούσε σκέψεις. Όπως επίσης όταν “είχαν ηρεμήσει τα πράγματα” μετά από 2-3 μέρες κατέβηκα στο κέντρο για “κάτι ψώνια” και μύριζε “κρεμμυδίλα” από τον όγκο των καπνογόνων όλο το κέντρο…όσο και αν είχαν πλύνει τους δρόμους. Οπότε κάθε φορά που γίνεται η γιορτή εγώ βιντεογραφώ. Το κάνω για εμένα περισσότερο κάτι σαν ένα μικρό “τάμα” να καταγράψω όσο γίνεται περισσότερες πτυχές από αυτές τις γιορτές.

Κάθε φορά ο πήχυς ανεβαίνει και ψηλότερα και κάθε φορά η γιορτή είναι καλύτερη, ανεβάζοντας τον πήχυ ακόμα ψηλότερα. Έτσι φέτος οι μαθητές μας με την συμπαράσταση των συναδέλφων κ Μπούρα, κ Μπουρλή, κ Κοσμά, κ Γιαννακόπουλο και κ Καραμπίνα έδωσαν μια καινούργια διάσταση στον εορτασμό για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Το φετεινό αφιέρωμα είναι “βιντεογραφικό” με αποσπάσματα από την γιορτή. Οι μαθητές έχουν αναλάβει την καταγραφή σε βίντεο και θα αναλάβουν το μοντάζ Οπότε κάποια στιγμή θα έχουμε και την τελική έκδοση. Αυτό που θα δείτε είναι ερασιτεχνικό βίντεο, τραβηγμένο από εμένα, χωρίς τρίποδο (γιαυτό και τρέμει μερικές φορές).

Ξεκινάμε με τα σκετσάκια.

Ακολουθεί η ανάκριση στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας

Ακολουθούν αποσπάσματα από τα τραγούδια που ακούστηκαν από τους μαθητές μας. Πάντα η μουσική είναι ζωντανή από τους μαθητές της Γ Λυκείου.

Σε αυτό το απόσπασμα είναι ενσωματωμένο και το θεατρικό που αφορά των εγκλεισμό των γυναικών στις φυλακές της Αλικαρνασσού.

Και κλείνουμε με το “”κλείσιμο της γιορτής” και τις ευχαριστίες της κ Σαββινίδου – Διευθύντριας της Σχολής, που φυσικά εκφράζει τις ευχαριστίες όλων μας στους μαθητές και τους συναδέλφους, για αυτή την καταπληκτική γιορτή.

Είναι 2022 και οι μαθητές μας θυμούνται το Πολυτεχνείο.

ΥΓ Από το site της Σχολής ένα απόσπασμα σε διαφορετική (καλύτερη εννοείται – ποιότητα). ΔΕΙΤΕ ΤΟ

Όπως γίνεται συνήθως τρέχει ένας και τρέχουμε όλοι μαζί…

Στον Μαραθώνιο αυτό ισχύει μια και οι δρομείς έχουν ανάγκη από το μπράβο και την ενθάρρυνση. Είναι κάτι που όλοι το λένε. Ο κόσμος ήταν εκεί και έμπρακτα υποστήριζε τους αθλητές. Με το χειροκρότημα, με ένα μπουκάλι νερό, με το να βοηθήσει τους αθλητές που αντιμετώπιζαν πρόβλημα να πάνε στο σταθμό του Ερυθρού Σταυρού και τους διασώστες για να βοηθήσουν .

Φέτος ήμουν λίγο πιο χαμηλά στο ΠΛΑΙΣΙΟ. Υπήρχε μια δυνατή ομάδα που ενθάρρυνε τους αθλητές.

Τα αποτελέσματα του Πάνου ήταν :

Εμείς να ευχηθούμε να είναι γερός και του χρόνου και να τον καμαρώσουμε να τρέχει στον Μαραθώνιο.

Είναι 2022 και τρέχουμε στον Αυθεντικό Μαραθώνιο…

Η Πόπη μας, της γραμματείας του Γυμνασίου, ο άνθρωπος πίσω από την πάντα ευγενική φωνή που απαντούσε το τηλέφωνο της γραμματείας του Γυμνασίου, και εξυπηρετούσε καθημερινά δεκάδες άτομα, γονείς, μαθητές, καθηγητές, επικοινωνούσε με την διεύθυνση, αποφάσισε να “ανοίξει και αυτή τον δικό της παιδικό σταθμό” με το επερχόμενο εγγονάκι της. Έτσι σήμερα μαζευτήκαμε να της πούμε “καλές δουλειές” και σύντομα να έχει και άλλους “πελάτες”.

Οι μαθητές μας φρόντισαν για τα πρώτα φορμάκια του επερχόμενου εγγονιού

πάντα με το απαραίτητο χιούμορ.

Πέρασαν και ιστορικές μορφές της Σχολής να χαιρετήσουν την Πόπη…

Αλλά και όλοι εμείς περάσαμε καλά με πειράγματα γέλια και αναμνήσεις.

Ο κ Μπουμπούκης με την Πόπη και τις γραμματείς του Ελληνικού τομέα. Την Κατερίνα Νικολαΐδη που αντικαθιστά την Βερόνικα Δελόγλου (βγήκε στη σύνταξη πριν δύο χρόνια) και την Ελένη Τρανταλίδη, που θα αντικαταστήσει από εδώ και πέρα την Πόπη.

Όντας μέσα στο γραφείο της διεύθυνσης μπόρεσα να καταλάβω τι σημαίνει να είσαι γραμματέας στο σχολείο μας. Έχοντας την εμπειρία και από την Βερόνικα και την Πόπη – με την μακρόχρονη εμπειρία – αλλά και από την Κατερίνα, που ήρθε καινούργια γραμματέας, θα έλεγα απλά ότι είναι από τις πιο απαιτητικές δουλειές που έχω γνωρίσει. Εκτός του ότι ανεξάρτητα από το πως είσαι εσύ πρέπει να είσαι πάντα γελαστός και ευγενικός στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Πρέπει να έχεις πλήρη εικόνα του σχολείου ώστε να ξέρεις που θα πας και τι θα κάνεις. Είσαι ένα ζωντανό ημερολόγιο που προλαβαίνει τις επερχόμενες απαιτήσεις, δηλώσεις, αναφορές, βεβαιώσεις και ό,τι άλλο ζητηθεί από την διεύθυνση Δευτεροβάθμιας με καταληκτική ημερομηνία συνήθως “χθες”. Είσαι ο κυματοθραύστης απέναντι στα απαιτητικά τηλεφωνήματα από όπου και αν προέρχονται. Είστε τα πρόσωπα που μπορείς να βασιστείς και να εμπιστευτείς ώστε να ολοκληρώσετε υπεύθυνα μια δουλειά. Είστε η ζωντανή υπενθύμιση για τα ραντεβού και τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.

Δεν ξέρω αν μέσα στην καθημερινότητα τους είχαν καταλάβει απλά τι σημασία είχαν για εμάς τους Διευθυντές. Εγώ το κατάλαβα όταν κάναμε την περιγραφή της εργασίας της Βερόνικας για να ενημερώσουμε την Κατερίνα που θα την αντικαθιστούσε ποια ακριβώς ήταν η δουλειά της. Εκεί βλέποντας τη λίστα είπαμε “Πω πω…Όλα αυτά κάνεις; Μη μπορώντας να το πιστέψουμε. Γιαυτό πολλές φορές χαριτολογώντας χαρακτηρίζαμε τη Βερόνικα και την Πόπη, “Υπερδιευθύντριες”. Πολλές φορές ζήτησα την βοήθειά τους και πάντα ήταν εκεί. Είναι σημαντικό να το ξέρεις σε περιόδους πίεσης και άγχους.

Έτσι λοιπόν έχουμε αλλαγή στην “Υπερδιεύθυνση” και του Γυμνασίου. Μιλώντας για εμένα – αν και είμαι σίγουρος ότι εκφράζω το σύνολο των συναδέλφων – νομίζω ότι μια λέξη υπάρχει για να πούμε στη Βερόνικα (επιμένω εγώ) και στην Πόπη.

Ευχαριστούμε

Ευχαριστούμε για όλα τα χρόνια που ήσασταν μαζί μας, για όλο το χρόνο που αφιερώσατε στη Σχολή μας, για όλες τις φορές που χρειαστήκαμε την βοήθειά σας και απλόχερα μας δώσατε.

Να σας ευχηθούμε και στις δύο καλοφάγωτη. Μην αφήσετε ευρώ από αυτά που δώσατε όλα αυτά τα χρόνια να μην αξιοποιήσετε και κάθε μέρα που περνάει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Είναι 2022 και ο κόσμος σιγά σιγά αλλάζει.

Το σχολείο μας έχει τη χαρά να διοργανώσει την Τρίτη 6  Δεκεμβρίου 2022 για ακόμα μια χρονιά την Ημέρα Σταδιοδρομίας από τις 9.00 έως τις 14.30.

Σας προσκαλούμε να αφιερώσετε λίγο από το χρόνο σας για να μιλήσετε στους μαθητές μας σχετικά με τις σπουδές και το επάγγελμά σας και να απαντήσετε στις ερωτήσεις τους.

Στηριζόμαστε στο παράδειγμα σας για τους νυν μαθητές μας και γι’αυτό θα εκτιμούσαμε, αν συμπληρώνατε την φόρμα συμμετοχής που θα βρείτε στον σύνδεσμο που βρίσκεται εδώ ως τις 20/11 .

Σε απλά Ελληνικά είναι από τις πιο μεγάλες χαρές μας να σας βλέπουμε ξανά στο σχολείο μετά από …. χρόνια από τότε που φύγατε σαν τελειόφοιτοι, προχωρήσατε, πολλοί κάνατε οικογένειες και τώρα έρχεστε στο σχολείο να μιλήσετε στους σημερινούς μαθητές για την δουλειά σας. Να τους πείτε τόσο για τα τυπικά όσο και για τα ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται για το επάγγελμά σας. Να τους μεταφέρετε την εμπειρία σας πάνω στο τι να προσέξουν.

Μπορεί η διάρκεια να είναι πεντέμιση ώρες αλλά δεν είναι ανάγκη να είστε όλες τις ώρες μαζί μας. Αν τα καταφέρετε ακόμα καλύτερα και η χαρά μας θα ε΄΄ιναι ακόμα μεγαλύτερη. Θα έχουμε χρόνο να θυμηθούμε και τα “νειάτα” μας. Ελάτε δυο ώρες το πρωί για να πάτε πιο αργά στη δουλειά σας, ή ανάποδα φύγετε νωρίτερα από την δουλειά σας για να έρθετε κάποιες ώρες στο τέλος. Εμείς θα σας βγάλουμε πρόγραμμα για το που θα πάτε και ποιες ώρες και σε ποιους θα μιλήσετε.

Δεν χρειάζεται να προετοιμάσετε κάποια “υπερπαραγωγή” παρουσίαση. Τίποτα καλύτερο και απλούστερο από την ανθρώπινη επικοινωνία. Θα έχετε περίπου 10-15 λεπτά για να παρουσιάσετε τη δουλειά σας και μετά περίπου 10 – 15 λεπτά για συζήτηση. Η κάθε παρουσίαση θα είναι γύρω στη μισή ώρα. (Θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των ομιλητών που θα έχουμε ο χρόνος. Αν έχουμε λίγους ομιλητές θα έχουμε περισσότερο χρόνο διαθ΄έσιμο για τον καθένα. Εμείς τώρα πειράζει που θέλουμε να έρθετε τόσοι πολλοί που να μην χωράτε;

Λοιπόν κανονίστε τις δουλειές σας. Ρυθμίστε τα προγράμματά σας, ξεσηκώστε τους συμμαθητές σας για να κάνετε “ντου” στο σχολείο σας. Σας περιμένουμε…

Είναι 2022 και οι μαθητές μας ξαναγυρίζουν στο σχολείο…

Η Λίζα απόφοιτος της Σχολής μας ζει και δουλεύει εδώ και 12 χρόνια στην Γενεύη. Είναι γιατρός αναισθησιολόγος και τα τελευταία χρόνια δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα.

Ταυτόχρονα ασχολείται με την ζωγραφική. Από μικρή ζωγράφιζε όπως λέει η ίδια και το 2019 “ανακάλυψε” την τεχνική “acrylic pouring”. Η ίδια μας λέει :

Ζωγράφιζα από μικρό παιδί αλλά ανακάλυψα αυτή την τεχνική το 2019. Λέγεται acrylic pouring και είναι μια ομάδα αφηρημένης τέχνης με διάφορες υπο-τεχνικές. Η κοινή τους βάση είναι η χρήση μειγμάτων ακρυλικών χρωμάτων. Κάθε υπο-τεχνική έχει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνη της ή σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες. Τα αποτελέσματα είναι πολύ εντυπωσιακά λόγω της μίξης των χρωμάτων.

Στο βιντεο αυτό μπορούμε να δούμε την Λίζα να δημιουργεί ένα καινούργιο πίνακα με την παραπάνω τεχνική.

Τον περασμένο Νοέμβρη έκανε την πρώτη της έκθεση στην Galerie Indigo

Εμείς να ευχηθούμε στην Λίζα να είναι πάντα δημιουργική και να εξελίξει ακόμα περισσότερο την ζωγραφική αυτή τεχνική δίνοντας μας μοναδικά έργα.

Είναι 2022 και οι μαθητές μας δημιουργούν.