Και ξαφνικά το χολ γέμισε εφευρέτες, καλλιτέχνες και επιστήμονες από άλλες εποχές. Ένα πολύ ωραίο “παιγνίδι” όπου κάποιοι μικροί μαθητές, παρουσίαζαν σύντομα την ιστορία “τους” στους συμμαθητές τους. Είχαν μπροστά τους ένα σύντομο βιογραφικό και φορούσαν τα κατάλληλα ρούχα εποχής ( η εποχή προσφέρεται λόγω αποκριάς και μασκαράδων ) και όποιος ήθελε πήγαινε μπροστά από το συγκεκριμένο άτομο και ζητούσε να μάθει την ιστορία του.
Φυσικά υπήρχαν και “μεγάλοι” που ζητούσαν πληροφορίες, αλλά και τμήματα ολόκληρα…
Πολύ απλή σαν ιδέα αλλά ταυτόχρονα και πολύ όμορφη. Θα μπορούσε να γίνει και θεματική. Δηλαδή να αναλάβουν κάποια παιδιά τις εφευρέσεις….
Εδώ ο Louis Braille λέει την ιστορία του με κλειστά μάτια ψηλαφώντας ένα κείμενο σε μπράιγ. (καλό)
Δίπλα ο Thomas Edison έχοντας το κιτρινισμένο βιβλίο μπροστά του (με τις σημειώσεις του για τις εφευρέσεις του) παρουσιάζει το έργο του. (Όμορφο)
H Mary Smith δίπλα γράφει την αυτοβιογραφία της. Ήταν η πρώτη γυναίκα σκλάβα που έγραψε για τη ζωή της σαν σκλάβα, κάνοντας γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο τι σημαίνει να είσαι σκλάβος. (Εδώ φαίνεται να γράφει μέχρι να την διακόψει κάποιος για να του πει την ιστορία της. Λεπτομέρεια : το πρόσωπο του παιδιού ήταν μαύρο προφανώς με αποκριάτικά χρώματα).
Έτσι εύκολα, γρήγορα, βιωματικά οι μικροί μαθητές μαθαίνουν για πρόσωπα της ιστορίας.
Είναι 2024 και κάνουμε το μάθημα πιο ενδιαφέρον μέσα από ένα “ζωντανό μουσείο”.
Η Παρασκευή Μουτεβελή, απόφοιτος της σχολής μας είναι νηπιαγωγός στο Μόναχο. Ναι η Παρασκευή ανήκει στα νέα παιδιά που αναγκάστηκαν να φύγουν από την χώρα μας για να βρουν δουλειά. Έτσι τελειώνοντας τη σχολή Νηπιαγωγών και μετά το μεταπτυχιακό της έψαξε για δουλειά. Και μετά από έρευνα εργασίας βρήκε ότι…στη Γερμανία έχουν ανάγκη από νηπιαγωγούς. Και έτσι από το 2017 είναι στο Μόναχο όπου διδάσκει σε γερμανικό νηπιαγωγείο.
Η Παρασκευή σε “Χριστουγεννιάτικο” mode.
Ψάχνοντας για κάτι πέρα από την δουλειά, έφτασε στο θέατρο όπου από 2021 ανήκει στην ερασιτεχνική ομάδα θεάτρου ARTion Theater. Φέτος παρουσιάζουν την πρώτη παράσταση στην οποία συμμετέχει και η Παρασκευή. Είναι η παράσταση “Με δύναμη από την Κηφισιά” για τρεις Κυριακές ακόμα 11/2, 18/2 και 25/2 στη σκηνή του Πνευματικού Κέντρου της Ενορίας των Αγίων Πάντων.
Η αφίσα
Και μερικές φωτό από την παράσταση :
Λοιπόν αν έχουμε κόσμο στο Μόναχο ή αν βρεθεί κάποιος εκεί και έχει διάθεση να ψάξει να βρει την αίθουσα και να παρακολουθήσει την παράσταση. Και φυσικά να αναζητήσει την Παρασκευή και να της δώσει χαιρετίσματα.
Είναι 2024 και οι απόφοιτοί μας είναι παντού, μοιράζοντας την γνώση και προάγοντας τον πολιτισμό.
Εντάξει όχι ακριβώς. Ας τα δούμε από την αρχή. Ο Γιώργος Περλέρος, απόφοιτος της Σχολής μας ασχολείται με το θέατρο. Δεν λέω απλά είναι ηθοποιός, γιατί ο Γιώργος διδάσκει θέατρο στην θεατρική ομάδα της Σχολής μας μετά την συνταξιοδότηση της κ Παρασκευοπούλου. Όμως είναι και “μία” από τις “ΓΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ”
Μπορείτε να διαβάσετε μια χορταστική – πραγματικά – συνέντευξη όλης της ομάδας που παίζει στον σύνδεσμο ΕΔΩ.
Εδώ μπορείτε να δείτε τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι ηθοποιοί να αποδώσουν τον ρόλο τους αλλά και πως διαχειρίστηκαν αυτές τις δυσκολίες, μέσα από τις προσωπικές τους μνήμες που αφορούσαν τις γιαγιάδες τους.
Σκηνη από το έργο ( Οι φωτογραφίες όλες είναι από το ART.harbour που είναι και η συνέντευξη)
Η μεταμόρφωση μέσα στα καμαρίνια
Φυσικά η καλύτερη λύση είναι να δείτε την παράσταση. Οπότε αναζητείστε την. Παίζεται στο Θέατρο ΣΤΑΘΜΟΣ μέχρι τις 11 Γενάρη. Αλλά υπάρχει ένα θεματάκι… οι τέσσερις παραστάσεις που μένουν είναι ήδη SOLD OUT. Οπότε αν δεν είστε ήδη κάτοχοι του εισιτηρίου, μάλλον θα πρέπει να περιμένετε πότε θα παρουσιάσουν ξανά την παράσταση. Πληροφορίες για την υπόθεση μπορείτε να ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ
Και έτσι κάπως κλείνουμε το 2023. Μετράει ώρες πλέον – λίγο πάνω από 24 ώρες. Μια χρονιά με πολλές δράσεις, πολλές εκδηλώσεις, ταξίδια, συνέδρια, ημερίδες…πολλά. Πάρα πολλά. Εγινε μια προσπάθεια να καταγρφεί αυτή η καθημερινότητα της Σχολής μας. Αντικειμενικά είναι δύσκολο. Θα έπρεπε να υπάρχει ολόκληρη ομάδα, για να μπορεί να βρίσκεται παντού. Παρόλα αυτά κρατήσαμε ένα ψηφιακό ημερολόγιο της Σχολής. Αισίως είμαστε εδώ από το 2006. Αν το αναζητήσετε – σαν τίτλο – μπορείτε να το ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ με τις πρώτε δοκιμές εγγραφής. Πέρασε πολύς καιρός από τότε και πολλές φάσεις. Περάσαμε από το SCOOP το οποίο όμως ξεκίνησε σαν δωρεάν αλλά μετά απαίτησε συνδρομή και έτσι αποχωρήσαμε. Μπορείτε όμως να δείτε τις εγγραφές ΕΔΩ. Και φτάσαμε πλέον να αγοράσουμε το όνομα σε ευρωπαϊκό επίπεδο (taneatoylfh.eu) σε ιδιόκτητο χώρο, οπότε τελειώσαμε.Γύρω στις 300.000 επισκέψεις όλα αυτά τα χρόνια. εκατοντάδες άρθρα, η ιστορία της Σχολής. Όρεξη να έχετε να ανατρέξετε. Αν είσασταν μαθητές της Σχολής εκείνα τα χρόνια (2006-2023) ψάξτε τις χρονιές σας για να δείτε και να θυμηθείτε τα μαθητικά σας χρόνια.
Είναι 2023 – για 26 ώρες ακόμα – και οι μαθητές μας κάνουν παραστάσεις SOLD OUT:
Ξεκινήσαμε τις θεατρικές εξόδους και σήμερα είχαμε μια πολύ μεγάλη ανησυχία. Τι θα γίνει με την παράσταση του Οιδίποδα στο Ηρώδειο που είχαμε επιλέξει για πρώτη θεατρική έξοδο…
Αντιγράφω από την συνάδελφο Μαριλένα Παπαδοπούλου που περιγράφει πολύ γλαφυρά αυτή τη θεατρική έξοδο :
Μετά τη χθεσινή νύχτα των βρυκολάκων με τη φύση να μας κατακεραυνώνει μαινόμενη, σήμερα πήραμε τα ρίσκα μας!
Με μια σελήνη χλωμή κι αβέβαιη ακόμη, μέσα στην άχλη της κακοκαιρίας που προηγήθηκε, ήρθαμε στο Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού, για να παρακολουθήσουμε μια εμβληματική αρχαία τραγωδία, το πρότυπο του δράματος κατά Αριστοτέλη, τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή. Το Lfh πηγαίνει πάλι θέατρο!
Κι εγώ, καθισμένη ψηλά ψηλά, στους… αρματωλούς και κλέφτες, θυμάμαι τον πατέρα μου, όταν μικρό κοριτσάκι με έπαιρνε από το χέρι και με έφερνε σε αυτόν τον τόπο να παρακολουθήσουμε μαζί το αρχαίο θέατρο που τόσο αγαπούσε… Σ’ ευχαριστώ μπαμπά, όπου κι αν είσαι, για τις όμορφες αναμνήσεις!
Από ότι φαίνεται πολλοί το ξανασκέφτηκαν. Εμείς όχι. Έτσι η πρώτη θεατρική έξοδος έγινε κανονικά. Ανταπόκριση από την παράσταση μόλις έχω.
Είναι 2023 και η αγάπη της Σχολής για το θέατρο είναι διαχρονική και μεταδιδόμενη.
Πραγματοποιήθηκε χθες η παράσταση της Μαργαρίτας Παρασκευοπούλου στο χολ της Σχολής μας. Μια θεατρική αναδρομή με αποσπάσματα από παλιές παραστάσεις μεν, αλλά προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα.
Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν ίσως η μοναδική παράσταση που μου άφησε τόσο ανάμικτα συναισθήματα. Την ικανοποίηση ότι είδα μια πολύ όμορφή θεατρική παράσταση την οποία καταευχαριστήθηκα – αν και μεγάλο μέρος της το είδα μέσα από την φωτογραφική μηχανή – και ταυτόχρονα συνειδητοποιώντας ότι είναι η τελευταία παράσταση που μας προσφέρει η Μαργαρίτα, μου άφησε μια στεναχώρια και μια ανησυχία.
Βλέπετε το θέατρο ήταν πάντα στην καθημερινότητα της Σχολής μας. Το 1990, όταν πρωτοήρθα στο σχολείο ή Βάσω Χριστοπούλου ανέβασε το “Φιόρο του Λεβάντε”, με μοναδικό εξοπλισμό έξι κουτιά για να μπορέσουν οι ηθοποιοί΄να ανέβουν πιο ψηλά και να φαίνονται στην αίθουσα 150 που δόθηκε η μοναδική αυτή παράσταση.
Εννοείται ότι ήμουν εκεί…
Ακολούθησε η Αλεξάνδρα η Φαρμάκη, η οποία από την μεγάλη αγάπη της για τον Σαίξπηρ, ξεκίνησε παραστάσεις στα Αγγλικά, με παιδιά τόσο του Ελληνικού όσο και του Γαλλικού τομέα.
Οι καθηγήτριες Αγγλικών από τότε….(1996)
Και περνάμε στην περίοδο που η Μαργαρίτα αναλαμβάνει την θεατρική ομάδα. Αναλυτική παρουσίαση έγινε στην προηγούμενη εγγραφή.
Παράλληλα οργανώνονται “θεατρικές έξοδοι” σε επιλεγμένες παραστάσεις με αθρόα συμμετοχή μαθητών, γονέων και συναδέλφων. Η κίνηση ξεκίνησε από την ομάδα των φιλολόγων και πολύ γρήγορα έγινε μια εξαιρετικά δημοφιλής δράση του σχολείου.
Η χθεσινή παράσταση τα είχε όλα. Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό – έτσι για να πάρετε μια ιδέα.
Οι τελευταίες ρυθμίσεις…και ξεκινάμε.Ο κόσμος μαζεύτηκε…
Ακολουθούν πολλές φωτογραφίες από την παράσταση.
Και ξεκινάμε με “ΜΗΔΕΙΑ” και τη Φρίντα……με μπάτλερ την Αρετή.Για να πάμε στην “ΕΠΕΤΕΙΟ” με την Σοφία.“Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ”…“Η ΑΡΚΟΥΔΑ”“Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ”
“ΡΟΜΕΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ”
“ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ”
“ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ”
“ΓΛΑΡΟΣ”
“Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ”“ΣΧΟΛΕΙΟ”
Από το πρόγραμμα βλέπουμε τους ηθοποιούς…
ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ: Φρίντα Μήτσιου – Αρετή Κατσαούνου-Οσαρόγκουε
ΕΠΕΤΕΙΟΣ του Τσέχωφ:Σοφία Τσουρού
ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ του Μολιέρου: Ζωή Γκίκα – Παναγιώτης Βοσκάκης – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ του Τσιφόρου: Ζωή Χριστοδουλίδου – Γιάννης Διαμαντίκος – Οδυσσέας Μάργαρης – Αρετή Κατσαούνου-Οσαρόγκουε
Η ΑΡΚΟΥΔΑ του Τσέχωφ: Κωνσταντίνος Μεζόπουλος – Φένια Μητρούση – Αριάδνη Νομικού
Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ του Σαίξπηρ: Οδυσσέας Μάργαρης – Γιάννης Διαμαντίκος
ΡΟΜΕΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ του Μποστ: Κλέλια Γαλέου – Ζωή Χριστοδουλίδο – Αριάδνη Νομικού – Μάγια Δερμοσονιάδη
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ του Λόρκα: Φρίντα Μήτσιου
ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ του Τένεσσυ Ουίλιαμς: Ζωή Χριστοδουλίδου – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος
ΓΛΑΡΟΣ του Τσέχωφ : Φρίντα Μήτσιου
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ του Όσκαρ Ουάιλντ: Οδυσσέας Μάργαρης –Ζωή Γκίκα – Φένια Μητρούση – Κωνσταντίνος Μεζόπουλος – Γιάννης Διαμαντίκος
«Σχολείο»: Τερέζα Κολουτσέλλο, και ΄Ολοι.
Φυσικά όπως και στην πρώτη παράσταση, έτσι και στην τελευταία η Μαργαρίτα παρακολουθεί, δίνει οδηγίες, σηκώνει τα χέρια ψηλά για να πει στους ηθοποιούς να δυναμώσουν τη φωνή τους…
Και φυσικά στο κλείσιμο, στην υπόκλιση των ηθοποιών είναι η πρώτη που τους χειροκροτά…
Κάπως έτσι κλείνει και αυτή η περίοδος της θεατρικής ομάδας. Αφήνοντας μας μια αβεβαιότητα, και μια ανησυχία. Ο πήχης είναι ψηλά. Ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση;
Είναι 2023 και η θεατρική ομάδα, έκλεισε ακόμα ένα κύκλο και προχωρά.
Την Μαργαρίτα τη γνώρισα στο σχολείο…τότε. Την εποχή εκείνη οι υποδομές μας σχετικά με το θέατρο ήταν μηδενικές. Το θέατρο στα Αγγλικά είχε ξεκινήσει αρκετό καιρό πριν από την Αλεξάνδρα Φαρμάκη – καθηγήτρια Αγγλικών – με έργα κυρίως του Σαιξπηρ. Αυτό έδωσε τόσο στους μαθητές του Ελληνικού τμήματος, όσο και του Γαλλικού τμήματος, να γνωρίσουν κλασσικά έργα και ταυτόχρονα να εξασκήσουν την Αγγλική γλώσσα.
Όταν η Μαργαρίτα ξεκίνησε να κάνει θέατρο, θα έλεγα ότι στην αρχή ήταν ένας μοναχικός δρόμος. Μάλιστα το θέατρο της ήταν επίσης στα Αγγλικά, μια και η ίδια είναι επίσης, καθηγήτρια Αγγλικών.
Θυμάμαι που είχα παρακολουθήσει πρόβες όπου πραγματικά έδινε αγώνα να πείσει τους μαθητές – ηθοποιούς να ξεφύγουν από την ξύλινη «απαγγελία» του ρόλου τους και να μιλήσουν με το σώμα τους, με το χρώμα της φωνής τους…με όλο τους «το είναι» σε τελική ανάλυση.
Σιγά σιγά η κατάσταση άλλαξε, κυρίως γιατί η θεατρική ομάδα απόκτησε ηλικιακό βάθος, ξεκινώντας από όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και φτάνοντας μέχρι την Γ Λυκείου. Έτσι πάντοτε υπήρχαν παλιότεροι μαθητές που είχαν μάθει τον σωστό τρόπο έκφρασης και μάθαιναν και τους νεότερους. Ένα άλλο σημαντικό ήταν ότι δεν είχαμε μικρόφωνα και η κάθε παράσταση έπρεπε να ακουστεί άρα οι μαθητές έπρεπε να μάθουν και πώς να χειρίζονται τη φωνή τους
Αυτά φυσικά δεν έγιναν «εν μια νυκτί». Η Μαργαρίτα επί σειρά ετών παρακολούθησε θεατρικά σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας, και στη συνέχεια (2007) γράφτηκε σε σχολή θεάτρου για μαθήματα υποκριτικής. Από την αγάπη της για το θέατρο, όλη αυτή την εμπειρία την μετέφερε στην θεατρική ομάδα. Σιγά σιγά βελτιώθηκε η υλικοτεχνική υποδομή. Από εκεί που είχαμε ένα «κανόνι» ( προβολέα ) για να φωτίζει αυτό που θέλαμε, αποκτήσαμε σειρά φωτιστικών σωμάτων για διάφορες εφαρμογές. Ήρθαν και τα μικρόφωνα, τα οποία μάλλον λειτούργησαν ενισχυτικά στην ήδη διαμορφωμένη φωνή των ηθοποιών, παρά να την υποκαταστήσουν.
Οι θεατρικές παραστάσεις απόκτησαν πλέον «Ελληνική γλώσσα» (το 2012) και έγιναν sold out… γεμίζοντας κάθε φορά τον πολυχώρο – χολ της σχολής μας.
Συμμετείχαμε στη δράση του Εθνικού Θεάτρου για το θέατρο στην Εκπαίδευση όπου παρουσιάσαμε – μαζί με άλλα 7 επιλεγμένα σχολεία – το 5ο βιβλίο του Θουκυδίδη στο Εθνικό θέατρο.
Μάλιστα δεν μας έφτανε μόνο η σχολή και έτσι πήγαμε και στο Τορίνο σε Διεθνές Φεστιβάλ Μαθητικού Θεάτρου (Lingue in Scena)με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη.
Σχεδόν κάθε χρόνο είχαμε παράσταση και κάθε φορά ο πήχυς ανέβαινε. Και κάθε παράσταση ήταν καλύτερη από την προηγούμενη δυσκολεύοντας την επόμενη. Ακολουθεί η καταγραφή των έργων που παρουσιάστηκαν στη σχολή μας από την θεατρική ομάδα. Κάτω από τα περισσότερα έργα υπάρχουν σύνδεσμοι και φωτογραφίες από τις παραστάσεις από το προσωπικό μου αρχείο. Εννοείται ότι δεν μπορεί να καλυφθεί όλος αυτός ο όγκος δουλειάς αλλά έτσι για να πάρουμε μια ιδέα…
2007 – Murder is Fun (Catherine Blankeship)
2008 – The Importance of Being Earnest (Oscar Wilde)
2009 – The Shoemaker’s Wife (Lorca)
2010 – The Taming of the Shrew (William Shakespeare)
2011 – Take Ten (συρραφή από 3 μονόπρακτα)
Φωτογραφίες από την παράσταση.
2011 – Murder is Fun (Catherine Blankeship)
2012 – 5ο βιβλίο Θουκυδίδη / Εθνικό Θέατρο
Η διδασκαλία της παράστασης
Η αφίσα
Η πρόβα στη Σχολή
Στο Εθνικό Θέατρο…
2013 – Η σημασία να είσαι σοβαρός (Όσκαρ Γουάιλντ)
Η αφίσα
Φωτογραφίες από την παράσταση.
2013 – Όρνιθες (Αριστοφάνης) [συμμετοχή στο φεστιβάλ του Τορίνο «Lingue in Scena»]
Στον σύνδεσμο που ακολουθεί υπάρχει απόσπασμα από τους όρνιθες όπως η παράσταση δόθηκε στο σχολείο μας.
Πολλά μπορούμε να θυμηθούμε από τις παραστάσεις βλέποντας όλο αυτό το υλικό.
Σε κάθε παράσταση η Μαργαρίτα, παρακολουθούσε με αγωνία την έκβασή της…
Και φρόντιζε να γίνονται όλα όπως πρέπει…
Εδώ βλέπετε τους τεχνικούς μας – μαθητές του σχολείου διαφορετικοί κάθε φορά – με τις σημειώσεις τους, τις οδηγίες και φυσικά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Μαργαρίτας.
Ωραία… και φτάσαμε στο φέτος… μετά τον κορωνοϊό – που πολύ μας ταλαιπώρησε – και αναγκαστικά σταματήσαμε τις παραστάσεις. Φέτος ξεκινάμε και πάλι.
Ναι αλλά υπάρχουν και άλλα…
Φέτος η Μαργαρίτα αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί άρα είναι η τελευταία παράσταση που θα δώσει στο σχολείο μας. Όσοι για διάφορους λόγους δεν είχατε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε παράστασή της, τώρα είναι η μοναδική σας ευκαιρία. Σημειώστε την ημερομηνία από τις αφίσες: 29 Μαΐου 2023 στις 20.30 στο σχολείο. Προσέξτε είναι sold out, οπότε μην αργήσετε στην προσέλευση…θα την δείτε όρθιοι.
Είναι 2023 και την τελευταία μέρα της χρονιάς δίνουμε θεατρικές παραστάσεις.
Η Δάφνη εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται με το παιδικό θέατρο. Με το έργο “ΝΤΟ ΝΤΟ ” που παίζεται στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, διεύρυνε το ηλικιακό όριο των παραστάσεων σε βρεφικό θέατρο. Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρι τον Απρίλιο του 2023. (πληροφορίες στον σύνδεσμο.
Το “Μαγικό πινέλο της Νουρ” ανεβαίνει στο “ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΟΥ ΡΟΥΦ” (πληροφορίες στον σύνδεσμο)
Αντιγράφω από το Δελτίο τύπου :
“Ένα κορίτσι, η Νουρ, δραπετεύει από τη χώρα της που έχει πόλεμο, τη Γκουέρνικα. Τρυπώνει σε ένα τρένο μόνη της, με την ελπίδα ότι θα την οδηγήσει σε ένα μέρος όπου θα μπορεί να ζήσει ελεύθερη. Εξαντλημένη όπως είναι, την παίρνει ο ύπνος. Στο ίδιο τρένο ταξιδεύουν και δύο αδέρφια που, χωρίς να το καταλάβουν, βρίσκονται ξαφνικά μέσα στο όνειρο του κοριτσιού! Εκεί γνωρίζουν τον πολυλογά Μάγο,…”
Μια πολύ καλή ιδέα για την Κυριακή το πρωί για θέατρο.
Η ομάδα ΒιΔα είναι η θεατρική ομάδα που δίνει την παράσταση. Δυο λόγια για την ομάδα :
Ιδρυτικά μέλη της θεατρικής ομάδας ΒίΔα είναι η Βίκυ Καλπάκα – ηθοποιός και θεατροπαιδαγωγός και η Δάφνη Καφετζή – μουσικός, ηθοποιός και ψυχολόγος, με πλούσια εμπειρία σε παραστάσεις θεάτρου για παιδιά και ενήλικες καθώς και πολύχρονη εμπειρία στο θέατρο στην εκπαίδευση.
Μπορείτε να διαβάσετε δύο πολύ ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις της Δάφνης στους παρακάτω συνδέσμους :
Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις τους παλιούς σου μαθητές να παραμένουν και μετά το σχολείο, να συνεργάζονται και να δημιουργούν. Αυτή είναι η περίπτωση εδώ όπου οι Γιάννος Περλέγκας, Πίνα (Μαρία) Κούλογλου από τον Ελληνικό τομέα και ο Στράτος Γκρίντζαλης, από τον Γαλλικό τομέα, παραμένουν μαζί και δημιουργούν.
Έτσι σήμερα έχουν πρεμιέρα στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΝΤΙΑ”.
Η δραστήρια ομάδα των φιλολόγων της Σχολής μας οργάνωσε μια ακόμα θεατρική έξοδο. Αν θυμάμαι καλά, νομίζω είναι η μεγαλύτερη…
Μας λένε για την έξοδο :
“Κωμωδία Παρεξηγήσεων” του Σαίξπηρ, σε υποδειγματικό σκηνοθετικό ανέβασμα της Κατερίνας Ευαγγελάτου:
Το Σάββατο 9/2 και την Κυριακή 10/2 παρακολουθήσαμε ένα έξοχο παραστασιακό αποτέλεσμα στο νέο θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου με πρωταγωνιστικό δίδυμο τους εξαιρετικούς Νίκο Κουρή και Ορφέα Αυγουστίδη σε έναν καταπληκτικό θίασο 12 ηθοποιών.
Απολαύσαμε 234 μαθητές, καθηγητές και γονείς το εντυπωσιακό σκηνικό , μια διαρκώς μεταβαλλόμενη συνθήκη ψευδαίσθησης και τα κοστούμια – γλυπτά ηθοποιών σε μια φρενήρη αλλά και υποδειγματική αποτύπωση θεατρικής φάρσας !
Οι θεατρικές μας έξοδοι βρίσκουν όλο και περισσότερους θιασώτες και αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα και μας κάνει να νιώθουμε να δικαιώνεται η αγάπη μας για το θέατρο και η πίστη μας πως μέσα από τις τέτοιου είδους εξορμήσεις γνωριζόμαστε, ψυχαγωγούμαστε και βρίσκουμε χώρο δημιουργικής αλληλεπίδρασης εκτός στενών ορίων μαθητικής τάξης.
Και μερικές φωτογραφίες από την θεατρική έξοδο πριν την παράσταση.
Σίγουρα ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των συμμετεχόντων δείχνει ότι όλη αυτή η προσπάθεια έχει βρει πρόσφορο έδαφος. Οι μαθητές μας αξιοποιούν μια ακόμα μορφή μη τυπικής εκπαίδευσης παίρνοντας τα καλύτερα. Εμείς να ευχηθούμε να συνεχιστεί αυτή η δράση για πολλά πολλά χρόνια.
Ο Γιάννος Περλέγκας απόφοιτος της Σχολής μας και ηθοποιός, ανεβάζει Πιραντέλλο. Στον σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε μια κριτική και αμέσως μετά αφού τη διαβάσετε μπορείτε να αναζητήσετε τις ώρες των παραστάσεων για να δείτε ποια ακριβώς σας κάνει να παρακολουθήσετε.
Όσοι πάτε μη παραλείψετε να δείτε το Γιάννο και να του δώσετε χαιρετίσματα.
