Η Λένια Ζαφειροπούλου, απόφοιτος της Σχολής μας, λυρική τραγουδίστρια ποιήτρια και μεταφράστρια, τραγουδάει ένα παραδοσιακό νανούρισμα.
Είναι από το site “με τα λόγια γίνεται” όπου ζητήθηκε να τους δώσουν γνωστοί καλλιτέχνες τις ευχές τους για τα δεκατρία χρόνια.
Είναι ένα νανούρισμα του Τσαϊκόφσκι. Γράφω και τους στίχους στα Ελληνικά (από την παραπάνω σελίδα).
“Να μου το πάρεις, Ύπνε μου, τρεις βίγλες θα του βάλω,τρεις βίγλες, τρεις βιγλάτορες, κι οι τρεις αντρειωμένοι.
Βάλλω τον Ήλιο στα βουνά, τον αετό στους κάμπους,τον κυρ Βοριά το δροσερό ανάμεσα πελάγου.
O Ήλιος εβασίλεψεν, ο αϊτός αποκοιμήθη,κι ο κυρ Βοριάς ο δροσερός στης μάνας του πηγαίνει.
«Γιε μ’, πού ‘σουν χτες, πού ‘σουν προχτές, πού ‘σουν την άλλη νύχτα;
Μήνα με τ’ άστρι μάλωνες, μήνα με το φεγγάρι,μήνα με τον αυγερινό, που ‘μαστ’ αγαπημένοι;
– Μήτε με τ’ άστρι μάλωνα, μήτε με το φεγγάρι,μήτε με τον αυγερινό, οπού ‘στ’ αγαπημένοι· χρυσόν υγιόν εβίγλιζα στην αργυρή του κούνια».”
Απολαύστε την :
Αν θέλετε να την ακούσετε ζωντανά μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τις παραστάσεις της ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ στην Αίθουσα Φίλων της Μουσικής. Από 20-23 Δεκεμβρίου. Λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
Μια χορταστική συνέντευξη της Σοφίας Μαυραγάνη στο ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ για την νέα της δουλειά που παρουσιάζεται στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου. ΟΛΗ την συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ. Εγώ θε ματαφέρω μερικά αποσπάσματα ίσα για να σας “ανοίξει η όρεξη” και να πάτε να δείτε την Σοφία. Πάντως εγώ που είχα δει δουλειά της στο Θέατρο ΝΤΑΝΚΑΝ μπορώ να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ και – πρέπει να ομολογήσω – ότι ο χορός δεν είναι στα θέματα ενδιαφέροντός μου.
Η Σοφία…
Αντιγράφω από την εισαγωγή της συνέντευξης :
Έχει λοιπόν πολύ ενδιαφέρον που η καλλιτεχνική υπεύθυνη της Πειραματικής Σκηνής Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου για τη φετινή σεζόν Κατερίνα Γιαννοπούλου επέλεξε για το πρόγραμμα τη νέα δουλειά της Μαυραγάνη, μιας χορογράφου που φέρνει τον θεωρητικό λόγο στη σκηνή με έναν απρόσμενα σωματικό και συν-αισθηματικό τρόπο διευρυνώντας τα όρια του κειμένου αλλά και της επιτέλεσης. Ειδικότερα, μια που στην παράσταση “ΧΟΡΟΣ: We are prepared for tragedy”, η οποία κάνει πρεμιέρα στις 2 Δεκεμβρίου, η Μαυραγάνη δουλεύει και πάλι σε συνεργασία με τη φιλόσοφο Έλενα Τζελέπη.
Από ότι βλέπεται η παράσταση “παίζει” αρα δεν έχουμε πολύ χρόνο. Για την παράσταση διαβάζουμε…
Σε αυτή την υβριδική παράσταση η Σοφία Μαυραγάνη ξεκινά από τους χορούς των αρχαίων τραγωδιών για να θέσει σύγχρονους προβληματισμούς γύρω από τη συλλογική δράση και τη δυνατότητά της να διαμορφώνει κριτικές παρεμβάσεις, να διεκδικεί την κοινωνική αλλαγή και να απαιτεί το αδύνατο. Σε συνεργασία με την ομάδα των περφόρμερ – Αντώνης Αντωνόπουλος, Μαρία Βούρου, Νέγρος του Μοριά-Kevin Ansong, Μαρία Τσιμά, Αντιγόνη Φρυδά, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, Larry Gus (Παναγιώτης Μελίδης) και υπό τους ήχους της μουσικής του Larry Gus στήνει έναν αιρετικό χορό για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία πάνω σε ένα ένα συλλογικό κείμενο.
Σε κάποια στιγμή η Σοφία αναφέρει για την σχέση της με το κείμενο…
Έχω μεγάλη δυσκολία να κατανοήσω ένα κείμενο αν δε το δω. Η δυσκολία αυτή με οδηγεί/αναγκάζει σε εναλλακτικούς τρόπους επεξεργασίας των κειμένων. Τα αντιμετωπίζω χορογραφικά. Για να καταλάβω το νόημα μια φράσης πρέπει να συνδεθώ με τον ήχο και την κίνησή της. Για μένα, μόνο όταν επιτυγχάνεται η ακριβής ισορροπία ήχου και κίνησης μπορεί ένα κείμενο να ξεφύγει, να γίνει εμπειρία. Δεν ξέρω αν υπάρχει μεθοδολογία. Υπάρχει ένστικτο και εμπιστοσύνη σε αυτό που υπάρχει πίσω από το νόημα. Δεν πιστεύω στις λέξεις δηλαδή, δεν μου λένε τίποτα σκέτες.
Και ευτυχώς όπως λεει ακριβώς και στο κείμενο. Γιατί αυτή η “αδυναμία” της Σοφίας είναι η αρχή της δημιουργικής της σκέψης.
Αρκετά με την αντιγραφή. Να πάτε να δείτε την εκδήλωση, και να δώσετε χαιρετίσματα στην Σοφία. Στη χειρότερη περίπτωση, διαβάστε το άρθρο ( και τότε θα πάτε σίγουρα).
Είναι 2023 – ακόμα – και οι απόφοιτοί μας δημιουργούν μέσα από τον χορό.
Η Γ’ Λυκείου μάς θύμισε τη θεμελίωση της Γ’ ελληνικής Δημοκρατίας μέσα από την επετειακή γιορτή για το Πολυτεχνείο.
Οι μαθητές της φετινής Γ’ Λυκείου απέδειξαν τη δημιουργικότητά τους και τη βαθιά τους ενσυναίσθηση ζωντανεύοντας στιγμές του Πολυτεχνείου μέσα από συγκλονιστικές μαρτυρίες και ωραία θεατρικά δρώμενα. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη σε όλους για αυτά που παρουσίασαν τα παιδιά και για όσα έδειξαν ότι μπορούν να κάνουν.
Είναι φανερό ότι ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και οι μαθητές καταχειροκροτήθηκαν.
Η κ Σαββινίδου – Διευθύντρια της Σχολής – συγχαίρει και ευχαριστεί τους μαθητές της Γ Λυκείου για την γιορτή που παρουσίασαν.
Είναι 2023 και οι μαθητές μας κρατάνε ζωντανές τις μνήμες.
Συνήθως δεν χρησιμοποιώ ξενόγλωσσους όρους για να δώσω ένα επάγγελμα. Αλλά το να πω τον Πέτρο φωτογράφο, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ φτωχό. Αντιγράφω από την παρουσίαση του στο BEHANCE και κάνω μια σύντομη μετάφραση :
Petros Kolotouros is an audiovisual artist who bridges the realism of documentary on the one hand, with the abstraction and the sensorial audio-visual poetry, on the other. He studied Mechanical Engineering at the Polytechnic School of the University of Patras in Greece where he graduated in 2011. From a very young age he was engaged with music and photography, activities he practiced professionally in parallel with the polytechnic studies.
Ο Πέτρος Κολοτούρος – λοιπόν – είναι ένας καλλιτέχνης που γεφυρώνει τον ρεαλισμό του ντοκουμέντου (ντοκιμαντέρ) από την μια μεριά με την αφαίρεση με την αισθητηριακή οπτικοακουστική ποίηση από την άλλη…. Άρα τι ακριβώς να πεις ότι είναι; Ακριβώς…δεν μπορείς. Οπτικοακουστικός παραγωγός, θα μπορούσε να είναι ένας όρος που περιγράφει την δουλειά του.
Το θέμα είναι ότι στον παραπάνω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε δουλειά του. Έχει βγάλει πολλά θεατρικά τρέϊλερ, Κάποια από τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ :
Μπορείτε να δείτε το πλούσιο βιογραφικό του με πολλούς συνδέσμους από δουλειά του ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΔΩ.
Αύριο παρουσιάζεται το ντοκιμαντέρ του Πέτρου για το οποίο μπορείτε να μάθετε πληροφορίες ΕΔΩ. Λέγεται “παράλληλοι Αυτοσχεδιασμοί”. Πληροφορίες για την προβολή ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.
Όσοι βρεθείτε αύριο στην προβολή, αναζητείστε τον Πέτρο και δώστε του χαιρετίσματα. Είναι μια καλή αφορμή για να γνωριστείτε.
Είναι 2023 και οι απόφοιτοί μας δημιουργούν τα έργα τέχνης του μέλλοντος…
Με αφορμή τα 37 χρόνια από το ατύχημα στο Chernobyl παρουσιάστηκε χθες στο σχολείο μια εργασία της Β Λυκείου πάνω στη ραδιενέργεια.
Ο κ Λιβανός, φυσικός της Σχολής μας οργάνωσε αυτή την εκδήλωση για τους μαθητές της Β Λυκείου.
Οι μαθητές μας έκαναν μια αναφορά στην ατομική ενέργεια στη συνέχεια παρουσίασαν την ατομική ενέργεια, σαν ατομικό όπλο με την αναφορά στη ρίψη βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Μιλήσανε για τις χρήσεις της ραδιενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, με πρώτη χρήση την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και ιατρικές εφαρμογές που έχουν να κάνουν είτε με την ανίχνευση ασθενειών είτε με θεραπεία.
Μιλήσανε για τους κινδύνους που έχουν τα πυρηνικά εργοστάσια και με βάση αυτό έγινε η αναφορά στο Chernobyl και το ατύχημα. Ταυτόχρονα έδειξαν ντοκουμέντα της εποχής, τόσο από την έκρηξη όσο και από τις ειδήσεις, όπως και τον τρόπο που το παρουσίαζαν τότε οι ειδήσεις. Έγινε αναφορά τόσο στον αριθμό των θυμάτων τότε, όσο και σε δεύτερο χρόνο, για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είχαν εκτεθεί στην ραδιενέργεια.
Στη συνέχεια ακούστηκαν τραγούδια σχετικά με την ραδιενέργεια και την εκδήλωση έκλεισαν οι μαθητές με μια ανασκόπηση όλων όσων ειπώθηκαν .
Ήταν μια πολύ ωραία εκδήλωση, ενημέρωσης αλλά και ευαισθητοποίησης, και σίγουρα οι μαθητές μας είναι πλέον πολύ πιο ενημερωμένοι όσον αφορά την ατομική ενέργεια.
Είναι 2023 και οι μαθητές μας μαθαίνουν την σύγχρονη ιστορία, μέσα απ΄ο εκδηλώσεις.
Ο Μάρτιος ξεκίνησε άσχημα. Δυστυχώς η πρώτη Μαρτίου έβαλε την Ελλάδα σε Εθνικό πένθος για τους 57 νεκρούς και πιθανόν και άλλους νεκρούς που δεν μάθαμε ποτέ. Πολλά έχουν γραφεί, πολλά έχουν ειπωθεί από πολύ πιο ειδικούς από εμάς. Εμείς ανθρώπινα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε όσο μπορούμε δίπλα σε όλους αυτούς που χάσανε δικούς τους ανθρώπους και να τους εκφράσουμε τα συλλυπητήρια μας για την απώλειά τους. Κάτι ελάχιστο συγκρινόμενο με τον πόνο τους.
Στη σχολή μας έχουμε προγραμματίσει για το Μάρτιο πλήθος δράσεων όλων των ειδών. Αναφέρω μερικές από αυτές…
Ένα τέταρτο διάβασμα
Σήμερα Πέμπτη 9 Μαρτίου είχαμε το “τέταρτο της ανάγνωσης” όπου όλος ο κόσμος του σχολείου μικροί μεγάλοι σταματήσαμε τα πάντα και για ένα τέταρτο διαβάσαμε ένα βιβλίο. Όχι οθόνη, βιβλίο. Μια πολύ ωραία κίνηση που έγινε φέτος για δεύτερη χρονιά, προσπαθώντας να προωθήσει την βιβλιοαναγνωσία.
Διαγωνισμός Ιστορίας “Θουκυδίδης”. Οργανώνεται για πρώτη φορά φέτος από την Σχολή μας. Αντιγράφω από την επίσημη σελίδα της Σχολής :
1ος Μαθητικός Διαγωνισμός Ιστορίας, «Θουκυδίδης»
Η Ελληνογαλλική Σχολή «Ευγένιος Ντελακρουά» προκηρύσσει τον 1ο Μαθητικό Διαγωνισμό Ιστορίας, «Θουκυδίδης», υπό την αιγίδα της Δ.Δ.Ε. Β΄ Αθήνας και με την υποστήριξη των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.
Σκοπός του Διαγωνισμού είναι η ενίσχυση της ιστορικής σκέψης των μαθητών μέσα από τη μελέτη της ιστορικής περιόδου για την οποία προκηρύσσεται κάθε φορά ο Διαγωνισμός και από την άσκησή τους στην κατανόηση ιστορικών όρων, στη δυνατότητα ανάλυσης και αξιολόγησης πηγών, στη συσχέτιση ιδεών και εννοιών με χάρτες και φωτογραφικό υλικό της ελληνικής και της παγκόσμιας ιστορίας.
Κάθε χρόνο θα ορίζεται το υπό διερεύνηση θέμα για μείζονα ιστορικά γεγονότα που επετειακά τιμώνται ή ανακαλούνται στη συλλογική μνήμη κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Ο 1ος διαγωνισμός θα αφορά στην επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή…. (Λεπτομέρειες συμμετοχής, ενδεικτικά θέματα και άλλες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο ΕΔΩ ).
Ο διαγωνισμός θα γίνει το Σάββατο 11 Μαρτίου 2023.
ACSTAC
Το Πανελλήνιο Μαθητικό Συνέδριο του Ανατόλια στην 9η Πραγματοποίησή του θα γίνει στις 10-12 Μαρτίου στην Θεσσαλονίκη. Ξεκινήσαμε από την πρώτη χρονιά με μια μικρή ομάδας μαθητών να συμμετέχει και φέτος “κατεβαίνουμε” με μια ομάδα 68 μαθητών Α και Β Λυκείου, και μια ποικιλία θεμάτων που καλύπτει τις φυσικές επιστήμες. Ενδεικτικά σας δείχνω μια σελίδα από το πρόγραμμα όπου φαίνονται κάποιες από τις εργασίες θα παρουσιαστούν και περιέχονται και μερικές από τις εργασίες των μαθητών μας.
Αναλυτικά το πρόγραμμά όλου του συνεδρίου μπορείτε να το δείτε εδώ… Λεπτομέρειες για το συνέδριο και τις δράσεις του μπορείτε να ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ. Θα έχετε και ρεπορτάζ από το συνέδριο μια θα είμαι εκεί.
Το παιδί πάει γυμνάσιο
Η ημερίδα της σχολής μας με θέμα το πέρασμα των μικρών μαθητών από το δημοτικό στο Γυμνάσιο. Μια ημερίδα με πλήθος δραστηριοτήτων όλων των ειδών. Αθλητικές, θεατρικές, κυνήγι θησαυρού, εντυπωσιακά πειράματα φυσικής και χημείας, θεατρικά παιγνίδια, καλλιτεχνικές κατασκευές, και πολλά άλλα για τους μικρούς μαθητές.
Αντιγράφω από την επίσημη σελίδα της Σχολής :
Η Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένιος Ντελακρουά διοργανώνει
ημερίδα αφιερωμένη στο παιδί το Σάββατο 18 Μαρτίου 2023 με θέμα:
To παιδί πάει Γυμνάσιο!
Μία μέρα εκπαιδευτικού παιχνιδιού και δημιουργικής μάθησηςγια τους μαθητές ΣΤ’ Δημοτικού
Η ημερίδα απαντά σε ερωτήματα και ανάγκες των μαθητών και των γονέων τους που αφορούν:Στο αίσθημα της ανασφάλειας που γεννά στους μαθητές και στις οικογένειές τους η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Η ανασφάλεια σχετίζεται τόσο με την αλλαγή της σχολικής βαθμίδας, όσο και με την επιλογή του επόμενου σχολικού περιβάλλοντος.
Στο άγχος που διακατέχει ένα παιδί, όταν αρχίζει να έχει εφηβικές ανησυχίες και στις ευθύνες που αυτές συνεπάγονται.
Στην ανάγκη να διευκολυνθεί η μετάβαση του μικρού μαθητή από τις γνωστικές απαιτήσεις του Δημοτικού σε αυτές του Γυμνασίου παίρνοντας μία πρώτη γεύση με τη μορφή παιχνιδιού.
Λεπτομέρειες για την εκδήλωση αλλά και οδηγίες για την συμμετοχή, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ μια και η εκδήλωση είναι ακόμα ανοικτή και μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή.
Την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023 θα πραγματοποιηθεί για τους μαθητές της Β Λυκείου το βιωματικό εργαστήριο πάνω στην “Συμμαχία των φύλων”. Ο γενικός τίτλο της εκδήλωσης είναι :
“Αυτά που μας χωρίζουν… αυτά που μας ενώνουν, στο σχολείο και τη ζωή. Από τη σύγκρουση των φύλων στη συνεργασία!”
Στο διάστημα 11 με 23 Μαρτίου θα έχουμε την “άνοιξη των Ποιητών”, μια διευρυμένη εβδομάδα ποίησης. Φέτος θα κάνουμε ένα πείραμα :
Οι μαθητές θα παραγγείλουν από τις εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνη ChatGPT και Bard κείμενα «κατά τον τρόπο» (Ronsard, Apollinaire, Baudelaire, Eluard…) Αυτά τα κείμενα θα αναμειχθούν με αυτά των συγγραφέων. Οι μαθητές και οι δάσκαλοι θα κληθούν να κάνουν διάκριση μεταξύ πρωτότυπων έργων και μιμήσεων.
Πραγματικά ένα ενδιαφέρον πείραμα που θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε – χωρίς κάποια πρόθεση επιστημονικής – ερευνητικής εργασίας – και να συγκρίνουμε τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης για τις οποίες γίνεται τόσος λόγος τελευταία.
8ος Διαγωνισμός φυσικής για την Γ Γυμνασίου. Μετά από την περίοδο του κορωνοϊού, επανερχόμαστε στον διαγωνισμό φυσικής. Αντιγράφω από την επίσημη ιστοσελίδα της Σχολής :
Η Ελληνογαλλική Σχολή Ευγένιος Ντελακρουά
(LYCEE FRANCO-HELLENIQUE EUGENE DELACROIX)
σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β’ Αθήνας
Προκηρύσσουν τον
8ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ
για μαθητές Γ΄ Γυμνασίου
με θέμα: «Ηλεκτρικό ρεύμα και ηλεκτρικά κυκλώματα».
Η διεξαγωγή του διαγωνισμού θα πραγματοποιηθεί σε δύο φάσεις – επισκέψεις στο σχολείο, όπως περιγράφονται παρακάτω:
ΦΑΣΗ 1η : «Εξοικείωση με τη θεωρία και τα εργαστηριακά όργανα»….
Αναλυτικές πληροφορίες και οδηγίες όπως και η φόρμα συμπλήρωσης για την συμμετοχή ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ Οι αιτήσεις συμμετοχής, ολοκληρώνονται στις 17 Μαρτίου, οπότε διαδώστε το και ενημερώστε τους γνωστούς και φίλους που μπορεί να ενδιαφέρονται.
Έχουμε τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, παραδοσιακά με το χορευτικό της Γ Λυκείου. Μια πολύ συγκινητική στιγμή που οριοθετεί την ολοκλήρωση των σπουδών της Γ Λυκείου μια και είναι η τελευταία εκδήλωση που συμμετέχει η Γ Λυκείου.
Την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου έχουμε τα ταξίδια μας, ταξίδια στοχευμένα, με σκοπό εκτός από το να γνωρίσουν οι μαθητές μας τον τόπο επίσκεψης, να επισκεφτούν Πανεπιστήμια στη Γαλλία και ταυτόχρονα να αποκτήσουν μια εικόνα της πόλης που επισκέπτονται.
Έχουμε και το αφιέρωμα στον Γαλλικό κινηματογράφο, που ξεκινάει στα τέλη Μαρτίου και ολοκληρώνεται στις αρχές Μαρτίου, με πλήθος προβολών Γαλλικών ταινιών, ομιλίες από δημιουργούς και πολλές άλλες εκδηλώσεις.
Έτσι ο Μάρτης είναι πλήρης εκδηλώσεων. Υπάρχουν πολλές εξίσου σημαντικές εκδηλώσεις που γίνονται, όπως η ομιλία του κ Παναγιωτακόπουλου στην Γ Λυκείου για την διαχείριση του άγχους (έγινε 1 Μαρτίου), η επίσκεψη του συγγραφέα κ Κώστα Ακριβού στις 21 Μαρτίου για να μιλήσει στους μαθητές της Β Λυκείου για το βιβλίο του Ανδρωμάχη, και πολλές ακόμα.
Είναι 2023 και προσπαθούμε να δώσουμε στους μαθητές μας όσο το δυνατόν περισσότερες αφορμές για γνώσεις και σκέψεις.
Η Έλλη Καραδήμου απόφοιτος της Σχολής μας, Γράφει την δική της πορεία στον χορό.
Αντιγράφω από το βιογραφικό της
Η Έλλη Καραδήμου είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και της Δραματικής Σχολής του Κώστα Καζάκου, έχει δε διδαχτεί γαλλικά, αγγλικά και ισπανικά.
΄Εχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση. Έχει μελετήσει χορό, σκηνική παρουσία και κίνηση (κλασικό μπαλέτο, σύγχρονο χορό και λάτιν χορούς), έχει δε παρακολουθήσει εντατικά μαθήματα χορού στο Broadway Dance Center, στη σχολή της Martha Graham και στο Peridance Center. Συμμετείχε στο Summer Intensive Course που διοργάνωσε το Siti Theater Company και στο Skidmore College με αντικείμενο μελέτης τις μεθόδους Viewspoints και Suzuki (έναν ριζοσπαστικό τρόπο χρήσης και έκφρασης του σώματος και του λόγου. Η γνωριμία της με το αργεντίνικο τάνγκο στάθηκε σταθμός στην καριέρα της καθώς αφοσιώθηκε σ΄αυτό, σπουδάζοντάς το στη γενέτειρά του, το Μπουένος Αίρες με τους σημαντικότερους εκπροσώπους του είδους. (Όλο το βιογραφικό της μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ )
Η Έλλη μας προσκαλεί να την δούμε “εν δράσει”.
Λοιπόν τι λέτε; Νομίζω είναι μια καλή πρόταση για το Σάββατο βράδυ. Σίγουρα διαφορετική. Με πολύ μουσική και χορό. Πάμε λοιπόν να φτιάξουμε “κερκίδα” για την Έλλη. Όχι ότι το έχει ανάγκη αλλά περισσότερο για να βρεθούμε.
Είναι 2023 και οι απόφοιτοί μας χορεύουν…και όπως λέει η ίδια…θα χορεύω tango μέχρι να μην μπορώ πια να είμαι πια όρθια
Τέλειωσε η φετινή χρονιά. Μια χρονιά περίεργη, πρωτόγνωρη, δύσκολη, με αποφάσεις σε θέματα που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν, με καραντίνα, με περιορισμούς στη κίνηση, με διαδικτυακά μαθήματα, με διαδικτυακές συνεδριάσεις… Πολλά καινούργια πράγματα.
Όταν έκλεισαν τα σχολεία, ξαφνικά το σχολείο “άδειασε”. Υπήρχε μια εκκωφαντική ησυχία στο χώρο. Εμείς – οι διευθυντές – έπρεπε να είμαστε στο σχολείο. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Εμείς δεν κινδυνεύαμε ή ήμασταν αναλώσιμοι. Κάθε μέρα η ίδια περίεργη αίσθηση… του τεράστιου άδειου χώρου. Χωρίς τους 2000 μαθητές, τους 150 καθηγητές, όλους τους ανθρώπους που είναι το σχολείο και ησυχία…πολλή ησυχία αλλά και πολύ ησυχία.
Μετά το σχολείο άνοιξε, οι μαθητές επανήλθαν αλλά τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Πάλι το σχολείο έδειχνε “υποτονικό” και άδειο.
Και φτάνουμε στην αποφοίτηση. Μακριά μακριά, μισοί στο τραπέζι από ότι συνήθως, σερβίρισμα από το προσωπικό του κέτερινγκ με μάσκες, γάντια και πίσω από πλεξιγκλάς, όλα όπως έπρεπε.
Όπως κάθε φορά έγινε η μεταμόρφωση. Οι μαθητές μας πλέον φεύγουν από το σχολείο. Και ξεκινούν τον δικό τους δρόμο. Φαίνεται περίεργο αλλά η σύγκριση με το άδειο σχολείο ήταν αναπόφευκτη. Γελαστά πρόσωπα, πειράγματα, κίνηση, βαβούρα απέναντι σε άδειους διαδρόμους, κενές αίθουσες, κλειστά παράθυρα…
Έτσι όταν τους μιλούσα και από την μια μεριά τους είχα μπροστά μου γελαστούς, χαρούμενος, ένα μελίσσι πολύχρωμο και ζωντανό και από την άλλη σκέφτηκα το άδειο σχολείο, συγκινήθηκα. Δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ το πόσο άχαρη ήταν η μισή φετινή χρονιά. Και δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ τελικά τι είναι το σχολείο. Δεν ξέρω τι ακριβώς “φταίει”. Τα 34 χρόνια στην εκπαίδευση, τα 32 χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο, τα 30 χρόνια σε αυτό το σχολείο ή οι 29 αποφοιτήσεις. Κάθε φορά το ίδιο… τα παιδιά φεύγουν και μένουμε εμείς… Το σχολείο αδειάζει και το προετοιμάζουμε για την επόμενη σειρά μαθητών. Κάθε φορά η ίδια συγκίνηση. Η αίσθηση ότι φεύγουν και εσύ μένεις…ανασκουμπώνεσαι και προχωράς.
Όταν πάνω στη σκηνή τους δίνεις το αναμνηστικό (χωρίς αγκαλιές φέτος) και σου λένε εκείνο το “ευχαριστώ, ευχαριστώ για όλα”, εκεί πραγματικά καταλαβαίνεις τι “δουλειά” κάνεις. Αυτό είναι αυτό που λέω ότι, το να είσαι καθηγητής έχει πολλά “πράγματα” που αξίζουν όσο δεν φαντάζεσαι. Όταν βλέπεις τους μαθητές σου να έρχονται τρέχοντας να σε χαιρετήσουν, είναι η καλύτερη επιβράβευση για την πορεία σου.
Και έτσι η φωλιά άδειασε. Φέτος το είδαμε νωρίτερα από ότι συνήθως,και το βιώσαμε πολύ πιο έντονα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όμως ξέρουμε ότι οι μαθητές μας ξεκίνησαν την επόμενη φάση στο ταξίδι της γνώσης. Κάποιοι θα χαράξουν δικούς τους δρόμους που θα ακολουθήσουν άλλοι. Κοιτάζοντας πίσω τους απόφοιτούς μας είναι κάτι που έχει γίνει πολλές φορές. Κάποιοι θα προχωρήσουν σε αυτό που ονειρεύονται και “δεν θα δουλέψουν ποτέ” γιατί απλά θα κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Πάντα το κοινό σημείο αναφοράς, για όλους θα είναι το σχολείο. Το οποίο ανεξάρτητα από τα πρόσωπα, είναι εκεί. Και θα είναι για όποιον θέλει να επιστρέψει.
Έχω το προνόμιο, με λίγους ακόμα συναδέλφους, να γνωρίζω όλους τους απόφοιτους του Ελληνικού τομέα από το 1992 και μετά και να είμαι ακόμα στο σχολείο. Θα πω κάτι που λέω πάντα : ¨είμαστε παντού” και όποτε έχει χρειαστεί να γίνει κάτι σχετικά με το σχολείο, πάντα υπάρχουν απόφοιτοι δίπλα μας.
Έτσι η 29η σειρά αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής Ευγένιος Ντελακρουά είναι γεγονός. Κυρίες και κύριοι απόφοιτοι του 2020 καλή συνέχεια.
Είναι 2020 (για να μη ξεχνάμε την χρονοσφραγίδα για τα σαραντάχρονα).
Πιστεύοντας στη μεγάλη σημασία της σωστής διατροφής, πραγματοποιήθηκε μέσα στα πλαίσια την Παγκόσμιας ημέρας διατροφής, ενημέρωση – συζήτηση για τους μικρούς μας μαθητές της Α Γυμνασίου για την μεγάλη σημασία της σωστής διατροφής.
Η κ Καραβιώτη και η κ Τριανταφύλλου οργάνωσαν την εκδήλωση. Η κ Καραβιώτη μας ενημερώνει για την εκδήλωση.
Με αφορμή τη Παγκόσμια ημέρα διατροφής, την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου επισκέφτηκε το σχολείο μας η ενδοκρινολόγος-διαβητολόγος κ Άννα Γαρίδου, η οποία μίλησε στους μαθητές της Α΄Γυμνασίου σχετικά με τη ισορροπημένη διατροφή κατά την περίοδο της ανάπτυξης.
Οι μαθητές μετά την ομιλία πήραν πρωινό όλοι μαζί, το οποίο αποτελούταν από αγνά υλικά και σπιτικές συνταγές, που έφεραν οι ίδιοι. Με αυτόν το τρόπο δόθηκε έμφαση στη σημασία του πρωινού γεύματος για τη σωστή κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των παιδιών, για να είναι υγιή και να ανταπεξέρχονται στους στόχους τους.
Χθες βρέθηκα σε μια καταπληκτική μουσική παράσταση. Έγινε στην Αγγλικανική εκκλησία – πρώτη περίεργη αίσθηση. Περίμενα κάποιο πολυχώρο ίσως, Αλλά εκκλησία, μου φάνηκε κάπως. Η αλήθεια είναι ότι το έμαθα καθυστερημένα τη Πέμπτη και μπαίνοντας στο site για τα εισιτήρια είχα να διαλέξω ανάμεσα στις δύο διαθέσιμες θέσεις με περιορισμένη ορατότητα, όπως χαρακτηρίζονταν. Διάλεξα την καλύτερη από τις δύο. Φαντάστηκα ότι κάποιο εμπόδιο θα υπήρχε. Και φυσικά ήταν ακριβώς έτσι. Ήταν ο άμβωνας μπροστά μου και τη Μαργαρίτα την έβλεπα μόνο όταν πλησίαζε στο μικρόφωνο και λίγο τα χέρια της όταν πήγαινε προς την δεξιά πλευρά του πιάνου. Πολύ σύντομα όμως το εκμεταλλεύτηκα, και άφησα το μυαλό μου να ταξιδέψει μέσα από τη μουσική χωρίς τη δέσμευση της εικόνας. Μπορώ να πω ότι απόλαυσα κάθε νότα και μέσα από την αφήγηση και τη μουσική μπόρεσα να φτιάξω τις εικόνες στο μυαλό μου.
Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, η Θεοδώρα Βουτσά που είχε αναλάβει την σκηνοθεσία της παράστασης, παρακολουθούσε κάθε δευτερόλεπτο τη σκηνή και έδινε οδηγίες για το πότε θα γίνει τι. Εμείς απλά βλέπαμε το αποτέλεσμα “επί σκηνής”.
Στο σύνδεσμο ακριβώς κάτω από την φωτογραφία της Θεοδώρας είναι ένα εκτενές άρθρο για τη συγκεκριμένη παράσταση όπου μπορείτε να καταλάβετε το θέμα της . Υπάρχει και ένα μικρό απόσπασμα από τα τραγούδια σε βίντεο, το οποίο θα σας κάνει σίγουρα να ζηλέψετε.
Μια άλλη παράμετρος πολύ σημαντική για εμένα, ήταν οι “συμμαθητές” της Μαργαρίτας και της Θεοδώρας. Η εκδήλωση αυτή έγινε αφορμή, για να γίνει μια συγκέντρωση των παλιών μαθητών της σχολής μας. Μαζί με εμένα ήταν και η κ Τριανταφύλλου, η οποία όπως και εγώ τους είχαμε όλους μαθητές στη σχολή, τότε, (δεν λέμε το πότε γιατί θεωρείται προσωπικό δεδομένο). Ο Κίμωνας, η Άννα, η Βένια, ο Σπύρος, ο Νίκος, η Τατιάνα, η Κατερίνα, η Λυδία, ο Άλκης, η Εύη, η Εύα, ο Γιώργος… (κάποιοι μου έχουν ξεφύγει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ) άλλοι μόνοι , άλλοι με τους συντρόφους τους, δώσανε το παρόν. Μιλήσαμε με όλους και πάντα σε αυτές τις συναντήσεις υπάρχει αυτή η γλυκιά ανάμνηση του σχολείου, αυτός ο αόρατος αλλά τόσο δυνατός σύνδεσμος και αυτή η οικειότητα, που από ότι κατάλαβα προξένησε κάποιες απορίες στους συντρόφους των παλιών μας μαθητών, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν κάποια πράγματα.
Αυτό που με “στεναχώρησε” είναι ότι τόσο η Μαργαρίτα όσο και η Θεοδώρα, δεν μένουν πια στην Ελλάδα. Εδώ όμως μπαίνει η νέα τεχνολογία (νέα που λέει ο λόγος), που τελικά έχει καταφέρει να μικρύνει πολύ το κόσμο και να μπορούμε να μαθαίνουμε νέα τους.
Αν πέσει στην αντίληψή σας κάποια επανάληψη της παράστασης, μη τη χάσετε, θα χάσετε.
